Blog Image

Sadeler's blog

If I were a miller at a mill wheel grinding, would you miss your color box, and your soft shoe shining? (c) Tim Hardin

Link naar:  windmolens, Facebook   Meer weten? contacteer mij. 

Opgelet: Alle artikels en foto's zijn beschermd door copyright. Alle overeenkomsten tussen bestaande personen en personages berusten op louter toeval. Topfoto (c) Michel Verdoodt.

Huisemolenfeest

Molens Posted on 29 okt, 2009 23:17

18 oktober, een dag om nooit meer te vergeten.

Het Huisemolenfeest was een schot in de roos. Huise staat hierdoor terug op de kaart als molengemeente in de Vlaamse Ardennen. Alle inwoners van Huise hebben ervaren dat het gemeend is met hun molen en met de vzw Levende Oost-Vlaamse molens die er zich voor ten minste dertig jaar achter heeft geschaard. Over luttele tijd zullen de wieken opnieuw door het luchtruim klieven. Van heinde en ver (van Knokke tot Meeuwen-Gruitrode) waren ze gekomen, de schoolkinderen, die zich hadden ingeschreven voor de vogelverchrikkerswedstrijd. De wedstrijd uit het allernieuwste boek, in de Peppels reeks, van Marc de Bel. De Zweefbollen van Professor oTomoTo.

Voor de gelegenheid had de lokale bakker zelfs gezorgd voor een aangepaste versie van de zweefbollen. Het waren inderdaad geen gewone ‘Boule de Berlin’s’ die we er bij de koffie nuttigden. Lees er het boek maar op na voor de oplossing van het zweefbollen misterie.

De wandelaars die het uitgestippelde parcours volgden langs de beide molens kregen ruimschoots de tijd om hun oordeel neer te pennen op de wedstrijdformulieren. Bij de Schietsjampettermolen was er zelfs voor een heus druppelkot gezorgd, waar een overheerlijke molenjenever werd geschonken. Geniet u even mee van enkele foto’s.

Marc de Bel was in zijn sas met de meer dan 30 vogelverschrikkers, geselecteerd uit de honderden inzendingen uit gans Vlaanderen. Dat kon je duidelijk merken toen we hem langs het wandelparcours tegenkwamen ergens tussen de Huise- en de Schietsjampettermolen.

Wannes Laps, de reus, mocht op heel wat belangstelling rekenen tijdens zijn wandeling langs de Wannegemstraat. Daar had Thomas wel voor gezorgd.

De Kriegelband zorgde intussen binnen voor aangenaam vertier en na de prijsuitreiking liet onze schrijver zich zelfs verleiden tot het brengen van een, het mag gezegd worden, knappe bluesversie van de klassieker ‘Daar bij die Molen’. Bij de Huisemolen zelf was het op een gegeven ogenblik een drukte van jewelste. AVS streek er neer, om er het nieuws van de dag vast te leggen, terwijl Marc de Bel, Siel Van der Donckt (VRT-journaliste, hier in haar achtertuin), Alain Goublomme (voorzitter van de organiserende vzw) en Paul Bauters (de man die de molen naar Huise bracht in de jaren zeventig van de vorige eeuw) er in een boeiende conversatie verwikkeld waren.

Paul schreef ooit nog een standaardwerkje over Vlaamse Molens. De vzw Levende Oost-Vlaamse Molens, geeft een tijdschrift uit onder dezelfde naam. Binnenkort beschikt Huise opnieuw over een echt Vlaams stuk erfgoed. De burgemeester in spe, mevrouw Kathleen Hutsebaut, was dan ook zeer opgetogen in haar dankwoord tijdens de uitreiking van de prijzen voor de vogelverschrikerswedstrijd.

De school in Huise behaalde een voortreffelijk derde plaats in de vogelverschrikkerswedstrijd en kwam daarmee net achter een school uit Meeuwen-Gruitrode en de winnaars uit Knokke, die voor een echt kunstwerkje hadden gezorgd, door een vogelverschrikker op een oude fiets te monteren.

Om te eindigen….koken kost geld, en dus zullen de molenaars en molenvrienden van de vzw Levende Oost-Vlaamse Molens elke cent zeer goed kunnen gebruiken.

En al had Marc de Bel kromme vingers van het veelvuldig signeren van zijn boek (*), toch beschikt de vereniging nog over enkele boeken die de jouwe kunnen worden. Het boek wordt aangeboden aan dezelfde prijs als in de winkels. Alleen bent u zeker dat wanneer u het boek bij de vereniging koopt, er een belangrijk gedeelte van uw centjes naar de molen gaat.

Te oud voor een jeugdboek, of heb je geen kinderen of kleinkinderen meer om cadeautjes te geven, stort dan een milde aftrekbare gift (vanaf 30 Euro) op rekening 745/0240792/10 bij het Forum voor Erfgoedverenigingen.

(*) Het boek bevat een bijlage over de geschiedenis, werking en verschillende molentypes, geschreven door molinoloog Alain Goublomme, die trouwens zelf figureert in het boek.



Molenprikbord

Molens Posted on 14 okt, 2009 20:46

Het molenprikbord in Nederland wordt ook door talrijke Vlamingen gelezen.

Wij troffen er enkele intressante links aan. klik even mee.

In de evenementenkalender staan we zelfs met ons Huisemolenfeest.

Ken je het prikbord nog niet? Dit is de link naar de startpagina.



Ertvelde? Dorp van muziek en …molens

Molens Posted on 09 okt, 2009 19:36

Ik wil hier even aandacht vragen voor collega molenaar Johan Van Holle die ons rondleidt op de molensite te Ertvelde. Morgen zaterdag zeker een bezoek waard tijdens de Oost-Vlaamse molendag.

En aangezien ons blogje ook aandacht besteed aan classic rock, zullen we bij gelegenheid Johan bezoeken en wat vragen voor de voeten gooien, over zijn wedervaren tijdens het legendarische optreden van Ike en Tina Turner te Zelzate.

Oh ja de link naar het filmpje.



Molenaarscursus 2009-2010

Molens Posted on 08 okt, 2009 13:55

Meer foto’s van de eerste lesdag zijn te vinden op: de cursus

Wat hebben we vandaag geleerd?

Een nieuwe molenaarscursus is van start gegaan. Onder het toeziend oog van de overkoepelende vereniging, Molenforum Vlaanderen, startten de Koepelvereniging Molens Vlaams-Brabant en Windmolen Hertboom vzw, op drie oktober, bij de Hertboom windmolen (vaak bekender als de Zepposmolen) een molenaarscursus. De Oost- en West-Vlamingen steken een handje toe.

Tweeëntwintig entoesiaste liefhebbers hopen er over twee jaar hun diploma van meester-molenaar op zak te steken. De weg is lang, de leerstof is niet van de poes, en de stagetijd is meer dan nodig. Je moet er immers in slagen om in je eentje een gevaarte van 50 ton naar de wind te zetten, of enekel duizenden kubieke meter water feilloos naar jouw waterrad te leiden, om op die manier het koren om te zetten in mooi gelijkmatig gemalen meel, waarvoor geen enkele bakker zijn neus zou ophalen. Voorwaar geen eenvoudige opdracht. Wij zijn echt verheugd dat wij tussen de deelnemers ook vier rokjes opmerkten, bij wijze van spreken want op die rokjes wordt het vermoedelijk wachten tot de diploma uitreiking in 2011.

Een tiental verschillende lesgevers, elke specialist in hun eigen discipline, zulen verspreid over een periode van zes maanden de studenten onderwijzen in de diverse aspecten van hetmolenaarsambt en tal van zaken waar een molenaar met wordt geconfronteerd. Geschiedenis, bouw en structuur van houten en stenen molens, techniek van het draaiende werk in zowel wind als watermolens, weer en wolkenkunde, een studie over granen (boekwijtpannekoeken?), en tenslotte recht, administratie, restauratie- en onderhoudspremies. Dit alles in voorbereiding op het presteren van 100 praktijkstage-uren. Nodeloos te stellen dat over al deze disciplines examenproeven dienen afgelegd te worden.

Wij hebben zelden een dergelijk entoesiaste groep gezien tijdens een eerste ledag. Het lijkt alsof de een de ander nog meer aansteekt in zijn of haar entoesiasme. De laatsten verlieten de site pas rond halfzes op de laatste van de twee te bezoeken molens. Dat voorspelt nu al veel goeds.

We werden vrendelijk ontvangen op de watermolen van Sint-Gertrudis Pede door de aanwezige molenaars. Robert Staquet is zelfs naast zijn originele taal van Molière, de taal van Gezelle machtig geworden, en geef toe het molenaarsjargon is echt geen kattepis. Een watermolen en een staakmolen op een eerste lesdag. Een hele opdracht om alle opgedane indrukken rustig te verwerken. Menig cursist zal vermoedelijk ’s nachts gedroomd hebben over vangwielen, pegels, pasbruggen, ja tot zelfs van ezels toe. Zaak is het nu om tijdens de volgende cursusdagen alle onderdelen op de juiste plaats in de puzzel te passen, en alle kaf en koren op de correcte wijze te scheiden. De eerste ledag was een uitgelezen winderige dag om reeds wat theorie in praktijk om te zetten. Iedereen weet alvast wat windplanken zijn, want die moesten er uit, vanwege een stevige Zuidwestenwind. Zeilen voorleggen werd verschoven naar een latere datum. En omdat er voldoende wind aanwezig was werd de kaar snel gevuld met graan. Het viel ons overigens op hoe zacht, gelijkmatig en rustig deze molen maalt. Pas enkele jaren geleden nog gerestaureerd door molenmakersbedrijf Wieme. Het wiel van de voormolen loopt perfect op steek, met zijn bonkelaar.

Maar ik loop vooruit . Teveel terminologie voor een eerste molendag? Meer uitleg volgt wanneer de meer praktisch gerichte lesgevers, de schitterende inleiding van molenhistorius Denewet zullen aanvullen.

An innocent bystander