Sadeler's blog

Een overzicht samenstellen van de aangekochte boeken kan. Deze in een lijstje onderbrengen, dat is teveel gevraagd van het goede. Daarom deze opdeling in historiek, met afzonderlijk aandacht voor lokale heemkundige geschiedenis, boeken in verband met muziek, molenboeken en de reguliere boeken. In een samengestelde lijst zouden de boeken over muziek en de molenboeken de lijst helemaal vertekenen.

’t Is uit de geschiedenis dat men leert.

14 Historische plaatsen in de lage landen Prof dr. A.F. Manning en Prof dr. M. De Vroede

13 Kruisvaarders Thomas F. Madden

12 Geschiedenis der Kruistochten Gustave Doré

11 1302 en de gevolgen

10 The timeline of Medieval Warfare Phyllis G. Jestice

9 De Tempeliers Marylin Hopkins

8 Vilain XIIII Piet Lenders

7 Klein Duitschland Dirk D’Haese

6 Discovering Roman Britain Andrew McCloy and Andrew Midgley

5 Het Aalsterse tijdens de Oostenrijkse successieoorlog (1740-1748) een tijdsbeeld Marnix Cherreté

4 An illustrated history of Britain David Mcdowell

3 Edward III Monarch of Chivalry Bryan Bevan

2 Before the black death Bruce M.S. Campbell

1 The time traveller’s guide to Medieval England Ian Mortimer

Wat betreft de ‘echte’ historische boeken valt al direct op dat onze interesse vooral gaat naar de middeleeuwen zowel bij ons als in Engeland. Een aantal boekjes sluit aan op onze zoektocht tijdens de vorige zomervakantie in Wales naar sporen van onze Vlaamse aanwezigheid aldaar. O. a. Wizo the Fleming die na 1066 zich daar vestigde en van wiens aanwezigheid men er nog kasteelrestanten aantreft. Edward de 3e speelde een grote rol in de verhuis van Vlaamse wevers naar ‘Little England Beyond Wales’ omstreeks 1300. De periode ‘Before the black death’, zeg maar een andere kijk op de waanzinnige 14e eeuw. De benadering van Ian Mortimer om een reisgids te maken over de middeleeuwen is leuk en het leest ook makkelijk, al heb ik het zeker nog niet uit. Pas op 5, 7 en 8 vinden we enkele boeken over de geschiedenis dichter bij ons. ‘Klein Doschland’, was ooit de naam die men aan Lede, bij Aalst, gaf omdat er zich indertijd een pak Duitsers waren gekazerneerd in o.a. het nu ter ziele gegane ‘kasteel van Mesen’. Ook de oorlogsburgemeester zal er niet vreemd aan geweest zijn dat men Lede deze bijnaam gaf. 6 en 8 handelen over de ongewoon boeiende periode uit de tweede helft van de 18e eeuw. De periode waarin ook de molenaars op de Nieuwerkerkse windmolen actief waren en ze allerhande inscripties in de meelbak kerfden. Waar ligt het verband? Deze literatuur helpt ons in onze zoektocht. Lagen de Tempeliers of dan toch de Kruisvaarders aan de oorsprong van onze windmolens? Nu ik tijd heb is het aangenaam lezen in literatuur over dereglijke onderwerpen.

Geschiedenis ‘in het klein’.

10 Kultureel jaarboek 1980 Prov. Oost-Vlaanderen

9 Inleidende nota over de Lijst de Heerlijkheden van oost-Vlaanderen Jos Denys

8 Kijk op Erondegem Etienne De Wint

7 Geel boekje – de grOOte kuis 2011 Draekenieren

6 Kludden Aalst

5 Landbouw in Brabant en Vlaanderen in het midden van de 17e eeuw Richard Weston

4 De mens, het erfgoed Spel van geven en nemen Patrick De Rynck

3 Provinciaal Openluchtmuseum gids Botrijk Mark Laenen

2 Abdijen-abc Dirk Hanssens

1 Amylum, de oudste Aalstenaar M. Verleysen

Streekgeschiedenis en ander materiaal om onze eigen geschiedenis beter te documenteren vonden we ook dit jaar weer in tal van heemkundige tijdschriften, zoals Ons Heem en in Het Land Van Aalst. In enkele jaarboeken van het Scheldeland en de Gaverstreke. Meer kennis opgedaan over onze veroverde gebieden in Frankrijk dankzij de Zanekin uitgaven. Info uit Wettelijke Passeringen, Gezinsreconstructies en boekjes over Oude Oost-Vlaamse huis- en hoevenamen. Het Kultureeljaarboek uit 1980 bevat een schat aan info over molens. Intressant om lezen is zeker hoe het er aan toeging in onze landbouw in de streek van Lokeren en Brabant tijdens de 16e eeuw en dit dan nog gezien door de ogen van een Engelse bezoeker. Hij zal vast en zeker een aantal technieken meegenomen hebben naar East Angglia. De topper afgelopen jaar was toch wel een, voor geen geld, gevonden Kringloopwinkel vondst over Amylum, de oudste inwoner van Aalst. Een boek dat mooi aansluit bij onze molenbib in opbouw, want in Aalst is er al bij al niet meer zoveel overgebleven dat verwijst naar de vroegere graancultuur. Leuk detail, enkele dagen later lag een ander exemplaar bij de Slegte in het uitstalraam voor de ronde som van 45 euro. Ook al bij dezelfde Slegte gevonden: een kijk op Erondegem met tal van oude foto’s . Ter gelegenheid van de monumentendag werd een mooi boek uitgegeven over de verschillende soorten erfgoed. Materiaal over de heerlijkheden van Aalst, of hoe onze streek er vroeger uitzag, en aan wie ze zoal toebehoorde. De gidsen over Abdijen en over Bokrijk leveren een leidraad bij ons verleden.

De reguliere lijst.

20 Bossen en wouden Marc De Coster Jean-Paul Herremans

19 Calorieëntafels tabellen v/h omzetten Spitzer -Hettinger

18 Wandelingen door het land van het Stromende Water Jean-Michel Ugeux

17 Verlaag je cholestorol in 60 dagen Netsense bvba

16 The West Country Eclipse 11 august 1999 Patrick Moore

15 Wandelen in versterkte steden Philippe Bragard, Johan Termote, John Williams

14 Het bouwbedrijf in de Lage Landen tijdens de Middeleeuwen A.L.J. Van de Walle

13 Ipod en Itunes tips en trucs Kris Merckx

12 Het niet-officiële Ipod boek E.F. Engelhardt

11 The two of us My life with John Thaw Sheila Hancock

10 Hoe begin ik een bed & breakfast? Erwin De decker

9 Get to the top on Google David Viney

8 Joomla!-templates ontwerpen 2e editie Van Duuren Media

7 Ipod Fully loaded Andy Ihnatko

6 Servire’s encyclopaedie Werktuigbouwkunde prof. Ir. F. Westendorp

5 Hightech machines 19e eeuw Stefano Delprete

4 Middeleeuwse techniek Prof dr. Ir, R. J. Forbes

3 De bouw van een kathedraal Jean Gimpel

2 Vertellingen van de Pelgrims naar Kantelberg Geoffrey Chaucer

1 Nordurferoin mikla Jan Peremans

Buiten categorie schafte ik tijdens de Bredevoortse boekenmarkt op tweede paasdag een plastic tas gevuld met boeken over Belgische en Vlaamse onderwerpen aan, met de bedoeling ze later ‘nog wel eens te verlappen’ voor iets meer dan de paar euro’s die het hele zooitje koste. Nederlanders kennen dus nog het woord dumpen als het moet. Vul maar een plastic zak, maar let op hij mag niet scheuren en alles moet er in kunnen. Al kan het ook dat de inhoud vroeg of laat in een of ander containerpark terecht komt. In deze lijst vergeten we ook even de in onze kringloopwinkel aangeschafte boeken en beperken we ons tot het betere werk. Al heb ik ook Chaucer’s vertellingen van de pelgrims naar Kantelberg zeer goedkoop aangeschaft. Deze pocketuitgave bevat een aantal vertellingen, maar echter niet de vertelling van de Meier en de Molenaar, waardoor het dus als molenaarsboekje niet kan meetellen. Topscore voor het reisverslag in dagboekvorm van Jan Peremans. Dit was ook al een vondst bij de Slegte. Het betreft een boek dat waarschijnlijk werd uitgegeven in eigen beheer want ISBN nummers zijn ver te zoeken. De merkwaardige titel en de man die op de omslagfoto voor een of andere schuur zit zorgen er niet direct voor dat dit een besteller is geworden. ‘Nordurferoin mikla’, vertelt over een periode van meerdere jaren waarbinnen de auteur te voet door Europa trekt. Van uit de omgeving van Leuven eerst naar het zuiden, Compostella, en vervolgens over de plas dwars door Zuid Engeland om over de Severn verder te vervolgen via Offa Dyke’s pad naar Noordelijk Engeland. Verder via Rotterdam waar onze wandelaar een tijd vertoeft als consul, naar Duitsland, Denemarken, Noorwegen om te eindigen in Ijsland. De man heeft ongelofelijk veel aandacht voor bomen, planten en vogels. Ik heb het gekocht omdat ik, na wat geblader, vooral geintresseerd was in zijn tocht langs de grenzen van Wales en Engeland. Op plaatsen 3 tot 6 weer een hoop werk in het kader van verder onderzoek naar het ontstaan van de eerste staakmolens. Het kan nooit kwaad om wat literatuur te verslinden over kathedralenbouwers en over de technieken die ze in die tijd, de vroege middeleeuwen gebruikten. Een blik op de machines uit de 19 e eeuw geeft ons vooral een beeld van de verdwijnende middeleeuwse technieken. Volgen enkele ICT- gerichte boeken. Werkboeken om in de toekomst zowel onze websites, als onze blog- en fotosites eens goed onder handen te nemen en te moderniseren. Meer kennis over Ipod kan ook nooit kwaad. Tot slot op 10 een handleiding voor het inrichten van een B&B. Wie weet richt ik ooit nog, privé voor mijzelf, mijn eigen b&b in. De ruimte en de mogelijklheden zijn er. Verder treffen we zelfs enig echt leesvoer aan . Een biografie over Morse, de echte dan. Nog meer Tips en trucs voor de Ipod. De beste uitvinding van de laatste 100 jaar, want het laat mij toe fietsend langs de Schelde op een behoorlijk goede manier te genieten van mijn veel te grote muziekcollectie. Wandelen in versterkte steden rondom de Noordzee voert je langs Noord Frankrijk, door onze veroverde gebieden, door Kent, en uiteraard West Vlaanderen tot Zeeland. De verdere top twintig lijst wordt vervolledigd met nuttig werk over gezondheid natuur en beentje- strekje materiaal.

Molenliteratuur.

30 Willingham mill

29 De hertogelijke wind en watermolens binnen Zevenaar

28 Woollen mills

27 Hellevoetsluis ‘Tik van de Molen’ H.C. Geuze

26 A guide to Sarre Windmill Guide

25 Le Meunier de Paris Somogy Editions d’Art

24 Arnhem museum

23 England’s vanishing Windmills A.E.P. Shillingford

22 De Gelderse molen Jaargang 1988 1, 2e

21 The Windmills of Thomas Hennell Alan Stoyel

20 The Watermills of east Malling and Wateringbury streams Michael J. Fuller

19 De la mule-Jenny à l’ordinateur Maurice Leclercq

18 Duitse watermolens

17 Zuid Hollandse molens

16 Wind- en watermolens Provincie Antwerpen Paul Hendriks

15 32 Nederlandse molens in het landschap Leen Molendijk

14 Alte Mühlen im Münsterland Alois Schwarz – Bernhard Fritsche

13 Limburgse Windmolens in heden en verleden Werner Smet – Herman Holemans

12 The Windmills of Kent Jenny West

11 Museumgids Provinciaal domein Puyenbroeck Molenmuseum Peter Wezenbeek en Etienne Dhondt

10 Een molenvriend 1871 – 1951 Pieter Boorsma

9 Essex windmills Millers & Millwrights Kenneth G. Farries

8 Windmills of Anglesey Barry Guise and George Lees

7 Oost-Vlaamse watermolens Bauters-Buysse

6 Molens Routes, historie en achtergronden ANWB fietsgids

5 Les Meuliers Meules et pierres meuliéres dans le bassin parisien Agapain

4 De Molens van de Zwalm Frans Verlaeckt

3 Windmill land Allen Clarke

2 Dictionnaire historique et technique du moulin dans le Nord de France Yves Cautant

1 De standerdmolen Erik Tijman, Jan Scheirs zn Dick Zweers

Op vlak van molenboeken was het een goed jaar. Wat zeg ik? Meer dan een goed jaar. Ook een behoorlijk duur jaar. We schaften naast enkele nieuw verschenen boeken, een pakket tweedehands materiaal en zelfs enkele archiefstukken aan. Deels aangeschaft te lande, en deels aangeschaft in het dichtbijgelegen Albion. Toch viel de vangst in Hay-on-Wey dit jaar wat tegen. Hay-on-Wey, biggest booktown in the world. Je moet er toch tenminste een keer per jaar naartoe kunnen gaan. En dat hoeft zelfs niet uitsluitend voor boeken te zijn, want je kan er bijv. ook genieten van de natuur in de Brecon Beacons. Genieten van de zuivere lucht in dit rustige bergdorpje, even voorbij Abergavenny en de Black Mountains, op weg naar Brecon waar jaarlijks een van de grootste jazzfestivals ter wereld plaatsgrijpt is een aanrader. Al is rustig mogelijks wat overdreven. ’s Zomers staat de ruime parking reeds van in de voormiddag overvol, en is het vaak aanschuiven in sommige piepkleine winkeltjes. Een paar jaar geleden hadden ze hier tijdens hun boekenweek, in mei, niemand minder dan Bill Clinton nog te gast. En toch is het geen Engelstalig werk dat met onze ‘gouden pen-prijs’ mag gaan lopen maar integendeel een goed Nederlands uitgegeven boek. Zeg maar een standaard werk over de ‘staakmolen’ die boven de Moerdijk ‘standaardmolen’ wordt genoemd. Het meesterlijke boek van Yves Coutant, een ‘dictionaire’ met molentermen uit vroegere eeuwen is verdienstelijk tweede. Coutant incasseerde reeds de I.J. de Kramer Pijs 2010 van Tims (*). Het is een behoorlijk duur boek. Gelukkig heb ik hiervoor kunnen putten uit de giften van mijn oud collega’s. Bijeengeschraapt naar aanleiding van mijn vlucht op de werkvloer, nadat de crisis als een bom was ingeslagen in de financiële wereld in 2008 2009. Waarvoor dank. Windmill land op drie dateert uit 1936 en behelst een aantal verhalen over omzwervingen langs molens in minder gekende Noord-Engelse contreien. Eerder zeldzaam. Ter gelegenheid van de opening van de gerestaureerde Zwalmmolen in Mu kzwalm werd door de hemkundige kring een mooi overzich uitgegeven over de hudige en verdwenen molens uit deze fusiegemeente. Helemaal in de trant van het twee jaar eerder verschenen werk rond de Herzeelse molens. Een vijfde plaats reserveren we voor een studie over molenstenen uit La-Ferté-sous-Jouarre, het mekka van de molenstenen noord-oostelijk van Parijs. Fietsen in Nederland van molen naar molen. De ANWB zorgde voor een knappe handleiding. Nog maar eens het Bauters-Buysse boek over de Oost-Vlaamse watermolens gekocht. Kan altijd van pas komen. En net voor het Pieter Boorsma boek, gekocht in boekenstad Bredevoort helemaal in de Achterhoek, treffen we nog twee streekgebonden molenboeken aan, beide gekocht in Wales. Windmills of Anglesey is een must, want er blijft daar nog slechts een werkende windmolen over. Informatie over wat er ooit was is dus meer dan nodig. Essex windmills, Millers & Millwrights is een deel uit een serie van 5 boeken over het molenrijke Essex. Aangeschaft op de boekenzolder in Llangollen (spreek uit Lang-gouflin). Tussen plaats 10 en 20 bevindt zich een reeks werken die een mooie staalkaart van onze omgeving laten zien. Molenboeken over Limburg, Kent, Münsterland, Antwerpen en Zuid-Holland. Aandacht voor de ‘spinning Jenny’ die over de plas werd gebruikt in verder ge-evolueerde watermolens. Het Engelse woord mill voor molen is over de plas samen met de industriële revolutie mee overgegaan op ‘fabrieken’ ontstaan uit vroegere molens, waardoor een fabriek vor altijd een ‘mill’ is gebleven. Het betreffende boek handelt over de jenny’s in Frans-Vlaanderen. De molenboeken over East Malling en Kent en het onvolprezen Windmill Land trof ik allevier aan in twee verschillende winkeltjes in Machynlyth. De vroegere hoofdstad van Wales, waar wanneer je geluk hebt je nog wel eens een Robert Plant tegen het lijf kunt lopen in de lokale ijzerwinkel, zoals de shopkeeper mij ooit meedeelde. Hij heeft daar een ‘doeningske’ in Artists Valley. Ook Bron-Yr-Aur ligt er op een steenworp vandaan. En deze laatste gedachte brengt ons dan weer naadloos bij het overzicht van de aangeschafte muziekboeken, waarover morgen meer.

(*) Tims = The International Molinological Society.

Gisterenavond werd op TV één nog maar eens een herneming uitgezonden van Midsomer Murders. De serie waarin John Nettles de streek rond Causton tracht te zuiveren van ongure individuen die er telkens weer in slagen om per aflevering drie a vier personen het hoekje om te laten gaan. Gisteren betrof het een dertig jaar geleden gepleegde moord die plots een vervolg kreeg wanneer alweer enkele verwante personages er aan gingen. Midsomer Murders behoort tot de betere Britse detective reeksen maar Barnaby haalt het bij lange na niet van Morse, Rebus of Jack Frost. Waar Midsomer wel in scoort is de aandacht voor het rijke Engelse platteland ergens in de buurt van The Cotswolds. De aflevering van gisteren ‘The Fisher King’ liet ons o.a. een mooie Susannah Doyle zien, die een bakkerswinkeltje uitbaatte in het dorp. Doyle is ondermeer bekend door rollen in ‘Drop The Dead Donkey’, ‘About a Boy’ en ‘Ballykisangel’. Jim Carter vertolkte de rol van ‘Nathan Green’ die in de plaatselijke watermolen woont, en in eerste instantie als hoofdverdachte wordt opgevoerd. Carter heeft een lange carriere achter de rug waarbij ons vooral zijn rollen in ‘Not The Nine O’Clock News’ en het onvolprezen ‘Top Secret’ (zie foto) opvallen.

Green woont in de molen. De watermolen die fungeert in de aflevering, met prachtig houten waterrad, is gelegen langs de Theems in de buurt van Reading. Het dorpje heet Mapledurham, en laat dit nu een van de lokaties zijn die wij aandeden vorig jaar in mei ter gelegenheid van de Open Mills days in Groot Brittaninë.

Terwijl ik de foto nam vanaf de straat gezien, pal voor de kerk, kreeg ik direct het gevoel: ‘ik ken dat beeld’. Ik heb dit al ooit ergens gezien…een foto, de aflevering van Midsomer in 2004? Nee niets van dat alles. Ik had de foto reeds gezien in 1970, zei het wat in een omfloerste versie. De lokatie werd in die tijd gebruikt voor de hoesfoto van het eerste album van de heavy band Black Sabbath. De in nevels gehulde engelenfiguur was er deze keer niet.

Het was een mooie dag, die dag in mei, en ik bleef er een tijdje genieten van de lentezon, op dat ogenblik onwetend van het feit dat Pangbourne amper een dorp verder was, waar een boothuis staat waarin ooit Jimmy Page woonde en waarin heel wat zeppelin materiaal is ontstaan. Ik moet dus nog een keer terug, en wie weet kom ik dan opnieuw de man met de gieter tegen.(*)

(*) de man met de gieter wordt een afzonderlijk verhaal.

Cultuurverschillen tref je overal in de wereld aan. Zo is het in Vlaanderen heel normaal dat er tot eind januari nieuwjaarswensen worden gedeeld. Wie Engeland een beetje kent weet dat men daar de beste wensen voornamelijk verstuurd in december. Engelsen durven je reeds hun wensen toesturen op 1 december. Het lijkt er soms op of ze willen de eersten zijn.

December is ook doorgaans de maand waarin al onze bladen vol staan met lijstjes en overzichten om horendul van te worden. Een jaar moet voorbij zijn om er op terug te blikken. Januari is hiervoor de uitgelezen periode. We zijn nog niet ver genoeg gevorderd in het jaar om er al echt van te genieten. En anderzijds willen we ontsnappen aan de winterblues, die zijn hoogtepunt kent op de derde maandag van januari. De zogenaamde Blue Monday.

Wij hebben in 2010 weer veel te veel gespendeerd aan cultuur. Weer veel te veel CD’s en boeken op de plank bijgezet. Al moet ik toegeven dat het gehalte ‘had ik beter niet gekocht’ toch dit jaar zeer beperkt is gebeleven. Maar wat wil je? Hoe vaak sta je niet voor een uitzonderlijk aanbod. Je vindt niet elke dag een sublieme bootleg van The Firm, of een perfecte verzameling van Elmore James of Sonny Boy Williamson. Laat staan een molenboek uit 1936 waarin je kennis maakt met ongekend molengebied in Noord-Engeland.

Ik heb voor het gemak de cd’s opgedeeld in enerzijds een vakje Classic Rock en anderzijds een vakje ‘Alternatief’. Binnen dit laatste vak komen Jazz, Blues en Rock and Roll aan bod. Een snelle blik leert mij dat ik ook in 2010 een aantal ‘recente werkjes’ heb aangeschaft.

Alweer een mooie staalkaart van wat mij (nog) beroert de dag van vandaag in de muziekwereld. Loop even mee langs de plank met CD’s, DVD’s en boeken over muziek. Morgen lopen we dan wel langs de boekenplanken met al de overige boeken.

Alternatieve genres: een twintigtal items.

Bij de alternatieven krijgen we op

Maanzin album nr 1 – Pieter Embrechts

Hellbound train live 1969-1972 – Savoy Brown

Traneing in – John Coltrane

The art of – John Coltrane

Dealing with the devil – Compilation

All that blues – Compilatie

The rough guide to Blues and beyond + CD Nuru Kane – Compiled by Nigel Williamson

The early years (2cd) – Cliff Richard

Solid Bond – Graham Bond

Son House & Kings of the Delta Blues – Son House & Kings of the Delta Blues

Unsquared Concert – Jon Lord

John Mayall plays John Mayall – John Mayall

Jazz Rag Live at Abersoch Jazz Festival – Jazz rag

10 Blues and Ballads – Lonny Johnson with Elmer Snowden

9 Why should I cry – Lonny Johnson

8 Right to sing the blues – Long John Baldry

7 Dark and Dreary – Elmore James

6 Birds of fire – Mahavishnu Orchestra

5 The Complete Blue Horizon Sessions – Top Topham

4 Peter plays the Blues the classic compositions of Robert Johnson – Peter Green with Nigel Watson –Splinter Group

3 The best of Sonny Boy Williamson – Sonny Boy Williamson

2 The drum battle at JATP – Gene Krupa & Buddy Rich

1 The sky is crying – Elmore James

Clip

Elmore James met de CD’s ‘The sky is Crying’ en het dubbele anthology-achtige ‘Dark and Dreary’ mogen zeker voor wat mij betreft, tot de ontdekkingen van 2010 gerekend worden. Brian Jones was een fan en gelijk had hij, telkens wanneer hij het over Elmore James had. Elmo Lewis heeft de Stones niet in het spoor van Elmore James kunnen houden, en heeft daar stellig onder geleden. Dit zijn op en top goede bluesplaten ‘van voor onzen tijd’, die bovendien nog uitermate goed zijn opgenomen en geconserveerd. Hetzelfde geldt omzeggens ook voor Sonny Boy Williamson ‘de tweede’. Er was ooit in de jaren 30 nog een voorloper van deze Rice Miller. Eigenlijk de echte Sonny Boy die ooit ‘Good morning little schoolgirl’ op de wereld losliet. Alleen al door dit nummer bestaat er nogal wat verwarring rond beide Sonny Boy’s. Rice Miller die zich dus ook Sonny Boy Williamson (de tweede) noemde (de eerste was toen al overleden) kwam in de vroegere jaren zestig vaak naar Engeland waar hij toerde en optrad met o.a. Animals, Yardbirds, en tal van anderen uit het toenmalige blues circuit. Schoolgirl, het nummer dat dus niet van hem was stond wel vaak op de setlist. Deze best of bevat nummers uit de studioplaten die hij ooit uitbracht. De derde plaats voor Krupa en Rich stamt uit 1952 toen ze optraden in JATP (Jazz at the philarmonic). De plaat verscheen pas enkele jaren later. Op deze plaat tref je de ‘oerdrumsolo’ aan, die later voor veel drummers als het ware de basis vormde voor hun solo’s. Wees maaar zeker dat Brian Bennett van de Shadows en alle latere kloppers dit in hun discotheek hadden steken.

Aandacht voor Peter Green die hier subliem de songs van Robert Johnson een beurt geeft. Een eigenaardigheidje is wel dat wanneer Clapton hetzelfde doet, hij daarmee meteen een top cd aflevert die genoegzaam bekend wordt. Green blijft met zijn werk integendeel in de obscuriteit en kan niet uit de duistere hoeken van de muziekbusiness treden.

Een vijfde plaats voor Topham. “Voor wie?” mag je nu al uitroepen. Topham is de enige gitarist ter wereld die zich de titel mag toe-eigenen van ‘originele gitarist van de Yardbirds’ te zijn. De voorloper van het triumviraat van Engelse gitaristen. Inderdaad Topham is de Pete Best van The Yardbirds. Pas toen hij er uitstapte en Clapton zijn plaats innam braken ze door. Topham nam nadien nog een aantal platen op voor Blue Horizon die hier verzameld werden. Hij heeft niet het talent van de drie andere, wat niet wil zeggen dat hij niet goed is. Integendeel. Er lopen andere prutsers op deze aardbol rond die af en toe (wat zeg ik, al te dikwijls) een gitaar omgorden.

Ook Mahavishnu Orchestra vrij goedkoop op de kop kunnen tikken. Tijdens het beluisteren van deze plaat flitsten we even terug naar Jazz Bilzen. Long John Baldry trof ik aan in een van die platenshops waar ik nog regelmatig kom. Een van de weinige echt goede tweedehands winkeltjes. Zoek het niet direct want het ligt ergens goed verscholen in Chester. De laatste keer dat ik er langs kwam trof ik er werk aan van Long John Baldry en Tim Rose. Een jaar geleden ook nog een curiosum Cd met 27 verschillende versies van Stairway.

Op mijn zoektocht naar de echte wortels van de blues heb ik dit jaar Son House en Lonny Johnson gekocht. Bij Johnson is het uitkijken want er is echt zeer veel materiaal van hem op de markt. Zij het dat een pak daarvan ‘crooners stijl’ nummers bevat, wat op zich niet betekent dat deze minder goed zijn. Wij zoeken het toch meer bij de gitarist Johnson.

Classic Rock:

Over naar de reguliere CD’s die afgelopen jaar onze rekken vervolledigden, en waartussen we toch zelfs enig recent materiaal aantreffen. Een selectie uit een lijstje van ongeveer 50 stuks. Totaalprijs: een slordige 300 euro, wat prijs/kwaliteit gezien nog niet eens zoveel is zou ik schrijven, mocht dit voor een publikatie bedoeld zijn in een of ander consumententijdschrift.

Ik was deze zomer in Engeland en Wales toen de eerste tracks van Band Of Joy op de radio kwamen. Iets waar ik mij gelukkig om prijs, want de radio hier bij ons is toch maar een pot drek. Uiteraard met uitzonderding van Classic 21, en enkele losse programma’s hier en daar verspreid over de andere zenders. Wij blijven dan ook genoodzaakt om zelf onze discotheek verder aan te vullen.

The Concert for Bangla Desh – George Harrison

This was – Jethro Tull

Lost and Found – David Byron Band

From a Dutch tour – Chip Taylor

The Best of The BBC Recordings – Fairport Convention

Three week hero – P.J. Proby

Last train to Memphis – Bobby Charles

The Complete recordings from 1957-58 – The Attack

Live at the Troubadour 1969 – Tim Buckley

Days of Future Passed – Deluxe Edition – The Moody Blues

Live in Glasgow – Paul Rodgers

Pink Moon – Nick Drake

Rockferry Deluxe edition – Duffy

Wonderworld (remastered) – Uriah Heep

Singles Plus – Manfredd Mann

Fork in the road – Neil Young

Wavelenght – Van Morrison

Tommy – Deluxe Edition – The Who

De 20 grootste successen – TVCD – Jaques Brel

Led Zeppelin II – Led Zeppelin

10 Haunted – Tim Rose

9 Wild Thing – Songs of Chip Taylor – Diversen

8 Five leaves left – Nick Drake

7 Good evening NYC – Paul McCartney

6 Moments from the theatre (live) – Dan Penn – Spooner Oldham

5 King Biscuit Flower hour presents – The Steve Miller Band

4 Radioactive ( a sound board recording) – The Firm

3 Le Noise – Neil Young

2 Emotion & Commotion – Jeff Beck

1 Band of Joy – Robert Plant

Official site Plant

Jef Beck gaf er opnieuw een technische lap op met zijn Emotion & Commotion en bovendien kwam hij dit nog even naspelen in een tjokvolle, uitverkochte, AB (dat we dit nog mogen beleven). Beck slaagt er nogsteeds in om zijn gitaar, tremelogewijs, te laten zingen. Hij is momenteel op een punt gekomen waarbij hij zich omzeggens alles kan permiteren. Dit dankzij de schare trouwe volgers die hij opbouwde, op de hem eigen, eigenwijze manier. Geen compromissen. En in feite kunnen we over de nummer drie bijna hetzelfde zeggen. Ook Neil Young sluit geen compromissen, al heeft hij zich deze keer voor Le Noise laten bijstaan door Daniel Lanois, die andere Canadees. En het resultaat mag er zijn . Een solowerkje dat deze keer werd opgebouwd rond de elektrische gitaar van Young, waardoor het dus zeker geen ‘Harvest’-achtige plaat is geworden. Uitkijken dus naar een volgende toernee van Young met of zonder Crazy Horse. Want dat hij deze nummers nog wel ooit in een ‘aangekleder’ jasje stopt behoort tot de mogelijkheden.

‘Radioactive’ van The Firm was een echte vondst. Een moment de gloire in Heist-Op-Den-Berg. En dat was het zeker na toch wel enkele jaren zoeken. De eerste Firm lp was nog behoorlijk snel te vinden. Naar de tweede heb ik enkele jaren gezocht. Nog geen 3 weken na het op de kop tikken, voor amper 3,5 euro, vond ik deze prachtige opname (dubbel CD) van hun afscheidsconcert in Wembley. De opname werd gemaakt via het Soundboard van de mixingdesk, wat kwaliteit garandeert. Tijdens het tweede deel van dat concert gaat Page, voor het eerst na Zeppelin, nog eens los in het nummer ‘The Chase’ uit de soundtrack van Deathwish II waarin hij netjes zijn ‘Dazed en Confused’ truukjes, inclusief violinbow, heeft verwerkt. Groots. De band speelt overigens behoorlijk goed op de andere eigen nummers.

Volgen nog een stuk of wat heerlijke live platen. Eerst Steve Miller met een dubbelaar waar CD 1 een concert uit 73 bevat en CD 2 opnames uit 76. King Biscuit hour presents: Live from Shady Grove in Washington D.C, 1973 en The Beacon Theater, New York City 1976. Het laatste concert klinkt hechter De periode er tussenin lag Miller eigenlijk stil. Enkel in de zomer van 75 onderbrak hij even zijn lange winterslaap om in Engeland op het Knebworth festival mee het voorprogramma van de Floyd te helpen opvullen, bijgestaan door o.a. Dough ‘Cosmo’ Clifford ex-drummer van CCR. Dit was overigens een geslaagd en gesmaakt optreden. De volgende werd opgenomen in een Iers theater en is van de hand van ‘Spooner en Oldham’, de vroegere companen van Alex Chilton in hun Box Tops tijd. Hier laten ze hun eigen composities de revue passeren. Cry Like a Baby was een van hun bekendste.

Dat McCartney nogsteeds rockt als de beste getuigt de ‘Good Evening NYC’ CD en de bijgevoegde DVD. Er bestaan meerdere versies van dit pakketje. Wij kozen voor CD + extra DVD. Een must voor Beatlesfans, want deze live tournee kan beschouwd worden als een ‘promotietournee’ voor het geremasterde Beatles werk.

Op nummer acht, ‘Five Leaves Left’. De ontdekking die ik dit jaar mocht doen dankzij mijn Ipod: Nick Drake. Zijn Bryter Layter hadden we al een paar jaren, en toegegeven, nooit echt goed beluisterd. Ik heb Drake vroeger nooit gevolgd, en mij steeds, zij het verkeerdelijk, wat behoed voor de mogelijke hype rond zijn persoon.

Door dit jaar de biografie van Joe Boyd te lezen heb ik mijn mening drastisch moeten herzien, en ben ik warempel nog een fan geworden. Zij het spijtig genoeg 40 jaar te laat.

‘Wild Thing the songs of Chip Taylor’. Wie kent ze niet? Meer dan waarschijnlijk niet van hemzelf, maar van alle mogelijke andere uitvoeringen. Sommige zoals Wild Thing zijn zelfs in de auteursversie moeilijk te vinden omdat ze gewoonweg niet bestonden in de tijd dat wij ze vermoeden, maar pas jaren later aan het vinyl werden toegevoegd waardoor het lijkt alsof het covers zijn van bijv. The Troggs of Merilee Rush, of zelfs The Hollies. We krijgen ondermeer Storybook Children hier vooral bekend via de Hollandse Sandra en Andress, in de originele versie, naast originele versies van de reeds geciteerde Hollies, Merilee Rush enz…

Haunted van Tim Rose ook al opgepikt in de Chester shop, is zelfs een redelijk recente plaat. Live. Rose is intussen van het shouwtoneel verdwenen. Dankzij Morning Dew werden wij fan, lang geleden in de nu verafgelegen golden sixties. Ik herinner mij nog de ogenblikken aan de ‘Puitenvijver’ waar de transistors naast Honey van Bobby Goldsboro dit nummer aan de goegemeente prijsgaven, terwijl wij in de berm langs de vijver lagen en pretendeerden een of ander vak te blokken voor de examens van 68. ‘Walk me out in the morning dew my honey’…Rose zou later nog toeren in Engeland met een jonge John Bonham in zijn band die trouwens dat goedbetaalde baantje maar niet wou laten schieten voor de dwaze vraag van ene Page uit Londen om in de New Yardbirds te gaan spelen. Grin, grin…en toch wie weet was deze boerenzoon niet beter in de buurt van Kiddeminster gebleven, waar wij hem het afgelopen jaar nog in alle rust op een zonnige dag gingen begroeten.

Morgen meer met boek en deeveedee.

Meer foto’s op ons fotokanaal.

Dat de prinsenverkiezing merkwaardig was is toch wel het minste wat men er van kan zeggen. Slechts één kandidaat, maar dat wisten we al, en nu ook nog de afwezigheid van Keizer Kamiel. Ook de Prinsencaemere zagen we niet in slagorde aantreden. Nee in de plaats kregen we een extra, zeg maar superlang, voorprogramma waarbij de honeurs waargenomen werden door Nicole Ringoir, voorzitter van het feestcomité. De verdere presentatie lag in de handen van Porteplummers Bart en Pascal, die een reis door de wereld maakten langs de carnavalssteden, om toch maar uit te komen in Oilsjt, waar het nog steeds het beste is. Het begon op niveau met De Prinsengarde waar Michelleken, Frank en Pascal zoals gewoonlijk de show stalen. Ook de Fleksies mochten er zijn. Verder was het een en al opvulling van het programma geblazen door tal van ex-prinsen hun liedje te laten zingen. Sommigen al wat beter in carnavalstenue gestoken dan anderen, wat laat vermoeden dat er achter de schermen nogal wat ‘laatstemoment’ improvisatie heeft plaatsgevonden. Toch waren wij niet verveeld, integendeel, want het blijft genieten van Wim, met de gouden stem, de eeuwige Enrico, Jurgen enz…

Kandidaat Kristof bracht een echte show, net alsof hij in concurrentie stond met andere kandidaten. Alleen al daarom verdient hij het om de scepter te mogen zwaaien dit jaar. De show was voornamelijk opgebouwd rond Kamiel en zijn Kamillekes, en het sluiten van zijn vroegere fietsenwinkel: ‘Het Velaupalois’, Het Fietspaleis.

We kregen nog het afscheidsliedje van Den Boein vooraleer het lint werd omgegord bij de nieuwe prins door de dochter van Remongsken (*).

Geniet mee van enkele foto’s. er volgen er meer.

(*) Ilse den berremiester.

Elk jaar opnieuw houdt de Flemish Computerclub (*) op de eerste zaterdag van januari opendeur voor al haar leden. Beste wensen worden uitgewisseld bij een hapje een een tapje. De voorzitter kijkt terug op het afgelopen jaar en licht de sluier op van het nieuwe.

De club werd opgericht in 1987. Dit is in de computerwereld een eeuwigheid geleden. Dat mag al eens onderstreept worden. Het afgelopen jaar traden opnieuw heel wat nieuwe leden toe. Voornamelijk mensen die de verplichte werkdruk hebben afgeschud, en die vaak toch al jaren betrokken waren bij computers zetten de stap.

Reeds twee jaar worden tijdens deze recceptie ook de winnaars van de FCC fotowedstrijd in de bloemtejs gezet en beloond met hoe kan het anders boeken of software. Dit jaar was er geen specifiek thema wat het er voor de jury niet echt makkelijker op maakte. Want hoe beoordeel en vergelijk je een foto van een mooi landschap met een foto van een bloem of een foto van een blijgezind kind?

En toch slaagde ook dit jaar weer de jury er in om de beste foto’s te rangschikken. Foto’s uit de directe omgeving scoorden het best met op de eerste plaats een mooi uitzicht op dorpje bij een Scheldebocht gevangen onder een met cumulussen bezaaide ‘mooi weer’ lucht. De tweede foto laat ons een stukje Dendermonde bewonderen tijdens de afgelopen donkere sneeuwperiode. Een oude half ondergesneeuwde verlaten fiets bij de hypermoderne brug aan de Vlasmarkt met op de achtergrond de zo bekende Dendermondse torens. Een eervolle derde plaats voert ons naar de kust, waarbij we onwillekeurig terugdenken aan ‘De sprong der paarden en de zoete zee’, een verhaal van Mulisch.

(*) Meer info op www.flemishcomputerclub.be

Het jaar is nog maar bezig, en we kunnen al meteen positief nieuws brengen. De koude heeft enkele entoesiaste molenliefhebbers niet kunnen tegenhouden om de handen uit de mouwen te steken.

Lees meer op de website van de Huisekoutermolen.

Het ziet er naar uit indien we tenminste mogen voortgaan op de wijze waarop de pers werd ontvangen. Zag je bij vorige edities amper wie de pers vertegenwoordigde dan viel het op dat er dit jaar komaf werd gemaakt met al wie uit was op een gemakkelijke drink en feitelijk de persconferentie gebruikte als extra nieuwjaarsfuif. Al misten we dit jaar de regerende prins. Kristof, de enige kandidaat, die toch ‘een examen’ mag en zelfs moet afleggen bij de volgende prinsenverkiezing stelde kort zichzelf voor. Achter de tafel namen ondermeer Nicole Ringoir, voorzitter adviesraad feestcomite, Det Fortuin van de dienst stadspromotie, Kamiel Sergant genoegzaam gekend, burgemeester Ilse, en Sandra Hagens van de dienst preventie plaats.

Dit jaar geen papierverspilling meer aan een uitgebreide persmap. Wel to the point samengevatte nuttige gegevens, en dat mag ook eens gezegd of geschreven worden.

Is het omdat Aalst Carnaval nu op de lijst van de Unesco prijkt dat men deze nieuwe aanpak heeft ingevoerd. De wereldpers is er nog niet direct op afgekomen, maar dat kan nog komen, want in Aalst bestaan nu ook Engelstalige brochures over ondermeer Carnaval.

De hoofdmoot van deze persconferentie was voorbehouden voor het uitreiken van een tweetal prijzen, en het voorstellen van een preventiecampagne waarbij men de jeugd op zijn eigen terrein wil benaderen (facebook, netlog,…).

Een nieuwe mooie Carnavalsaffiche.

Nadat bekend gemaakt werd wie de ontwerper wordt voor de vastenavondsverbrandingspop werd de nieuwe Carnavlsaffiche onthuld en mocht ontwerper Gert Schatteman enige toelichting verschaffen. De affiche is deze keer niet ontsproten in een of ander Photshop programma, maar het werd integendeel een echt manueel gepenseeld kunstwerkje. Gert haalde het, en werd geslecteerd uit 16 ingezonden ontwerpen. Gert liet zich inspireren door het enige echte symbool van de Aaltenaars: namelijk de ajuin. Den ajoin of wat hadt je anders gedacht. Beeldvullend, wanneer je toekijkt vanop enige afstand. Inzoomend zie je van dichterbij een alledaags tafereel uit de stad. De ‘mannen’ van ’t stad aan het werk, de burgemeester, Keizer en Prins Carnaval, de Voiljeanet en zelfs de politie . Iedereen die zich voorbereidt op Carnaval. De affiche die op een behoorlijke oplage werd gemaakt zal daarnaast ook nog te bewonderen zijn in een verkleind formaat, op pins en medailles en natuurlijk via de websites van de stad en van DRA.

Gert Schatteman is een echte Aalstenaar. Zijn roots liggen in 1970. Grafisch ontwerper, sculpteur, vormgever, you name it…koppensnijder, enz… Gert is daarnaast nog lid van de adviesraad Feestciomité waardoor hij o.a. meewerkt aan de organisatie van de Carnavalsbeurs. Recent nog tijdens het grote volksfeest ter ere van de Unesco opname was Gert te bewonderen als koppensnijder.,

Carnaval praktisch.

Tijdens het driekoningenfeest op 7 januari in de Sint-Annazaal wordt de prins voorgesteld aan het publiek. Men keert dus wijselijk terug naar een vroegere lokatie voor dit feest. Dit jaar is er over de prinsenverkiezing reeds heel wat te doen geweest, ondermeer naar aanleiding van het feit dat er slechts een kandidaat aantreedt. Toch zal deze enige kandidaat moeten strijden voor zijn titel, net als andere kandidaten de voorbije jaren. Hij is dus nog niet bij voorbaat gekroond. Er wordt bij deze verkiezing tevens een echt carnavalesk voorprogramma beloofd. Treden zeker aan: de Prinsengarde met een spetterende show, gevolgd door shows van de Prinsencaemere, de Fleksies en Porteplum. Presentatie ligt, zoals dat ook bij voorgaande edities het geval was, in handen van Keizer Kamiel. Noteer nu reeds de datum van 22 januari in uw agenda. Tickets kunnen online besteld worden vanaf 8 januari om 9 uur via de website van de stad. Wist u overigens dat deze verkiezing zal te volgen en te bekijken zijn op het Internet dankzij DRA die hiervoor net als vorig jaar samenwerkt met AVP.

De jeugd kan opnieuw deelnemen aan enerzijds een tekenwedstrijd en anderzijds een wedstrijd om het Ros Balatum te mogen bestijgen. De Dendermondenaren zullen opnieuw met spijt in het hart moeten toekijken, want hun ros bestijgen behoort niet tot de mogelijkheden.

We hadden het er reeds over en het is intussen genoegzaam bekend: Aalst Carnaval prijkt op de lijst van het Unesco werelderfgoed. Je verneemt er alles, en nog veel meer over op Made in Aalst. Geen internet? Dan kan je terecht in het carnavalsmuseum in ’t Gasthuys – Stedelijk Museum Aalst, om ook daar in de geschiedenis van Carnaval te duiken.

Heb je nog kleine koters? Kijk dan nu reeds met ons mee uit naar de kermikrant die op 21 februari verschijnt en gratis bij elke Aalstenaar in de bus zal vallen.

Zeker niet te missen, op 5 maart, pal voor de feestelijkheden losbarsten is de Carnavalsraadzitting, waar doorgaans de ene en de andere, zij het op ludieke wijze op flessen wordt getrokken.

Aan de gebeurteniussen die plaatsgrijpen tijdens de Carnavalsdriedaagse werd niet gesleuteld. De zondagsstoet is ook nu weer te volgen via Internet. Dit voor diegenen die zelf niet ter plaatse kunnen geraken, vanwege slecht ter been of verblijvend in een of ander ver buitenland. Ook dit jaar nodigt DRA enkele oud-prinsen uit achter de micro, om het geheel te kaderen, en als het ware van uit de buik van Carnaval, commentaar te leveren bij al dat moois.

Op maandag, de ajuinworp, de dans van de Gillis en de maandagsstoet. Dinsdag blijft vootrbehouden voor de Voiljeannetten die in stoet de stad rondtrekken. Niet te missen, en uniek in deze wereld.

Enkele vernieuwingen.

Belangrijk nieuws voor wie deelneemt aan de Carnavalsstoet valt er enerzijds te noteren op vlak van jurering en anderzijds op vlak van veiligheid. Zeg maar verzekering.

De Losse groepen haden zelf reeds voor een charter gezorgd de voorbije jaren onder impuls Jan Louies en Jacky De Pauw.

De stad heeft zijn reglement en dit fameuze charter op elkaar afgestemd, en dit moet uiteindelijk elke losse groep ten goede komen. Opgelet dus, want wie zich niet inschrijft bij de stad of bij het charter, mag eigenlijk niet deelnemen. Opletten geblazen dus of Aalst kampt, mogelijks binnenkort, met ‘illegale’ Carnavalisten.

Waar zeker zal naar uitgekeken worden is de vernieuwde jury en het daarbijhorende vernieuwd jureringsreglement. Aalst is de democratische toer opgegaan en het is dus niet meer het stadsbestuur dat de jury samenstelt. Wordt hiermee de zwarte piet nu doorgegeven aan Jan Publiek? De jury zal nu samengesteld zijn uit een groep van personen die zijn ingegaan op een openbare oproep die via website, en via het krantje Denderend Aalst werd gelanceerd. Iedereen kon zich dus kandidaat stellen. We zijn benieuwd naar het resultaat van deze oefening. En het blijft niet bij dit verschil. Ook de jurering zelf, en de puntenverdeling werden herbekeken. Elk jurylid is nu verplicht om reeds bij de vorming van de stoet de groepen te gaan observeren. Bij de puntenverdeling (zie tabel) ligt bij de Grote Groepen de nadruk voor 60 procent op de praalwagen, daar waar dit bij Middel- en Kleine groepen slechts voor 50, respectievelijk 30 procent meespeelt.

Kleine groepen moeten dan weer meer aandacht schenken aan kostumering en thema. Bij de Kleine Groepen weegt de kostumering en het thema door voor 35 procnt. Bij de Middelgrote voor 25 procent en bij de grote amper voort 20 procent.

Professioneel is zeker ook het feit dat vanaf nu alle reglementen goedgekeurd en gestemd zijn door gemeenteraad. Dus geen vodje papier meer dat om de haverklap wijzigt.

Wat veiligheid betreft vinden we enkele reeds beproefde technieken terug, naast enkele nieuwigheden. Zo zal tijdens de popverbranding de markt opnieuw in vakken worden opgesplitst, zoals men dat de dag van vandaag ook doet bij de grotere popconcerten. De Grote Markt zal ook nu weer voor Megakarren (langer dan 1,5 meter) verboden terrein zijn. Heb je dinsdagavond bij de popverbranding pech omdat je te laat aangezet hebt naar de Grote Markt, loop dan snel door naar het Vredeplein waar je alles op megascherm kan volgen. Generatoren zijn uit den boze in de Carnavalszone (binnen de Wallenrting voor de Aalstenaars), behalve voor ingeschreven groepen tijdens de stoet, maar ook daar moet men zich aan een reglement houden. Zo zullen vanaf 2013 enkel nog Dieselgevoede generatoren worden toegelaten.

Een veilige en nuchtere Carnaval met Zjangsken en Netjn.

Nieuw is dat men met de horeca uitbaters is kunnen overeenkomen om enkel dranken te schenken in plastic bekers. Breng dan a.u.b. zelf geen glas mee van thuis. En zo is iedereen weer eens gelijk voor de wet. Wat kan de wereld toch mooi zijn. En nu we het toch over alcohol hebben nog dit. Ga er maar van uit dat de ‘whisky-ploegen’ van de Lokale Politie Aalst op pad zullen zijn. Al hopen ze in Aalst dat het allemaal zover niet hoeft te komen. Daarom wordt binnenkort via aanplakborden op de bussen van de Lijn en ook via facebook de aandacht getrokken op ‘Zjangsken en Netjn’, die u en mij aanraden om op een deftige manier Carnaval te vieren, vernemen we van Sandra Hagens.Want Aalst besef’t meer dan ooit dat de naweeën van een slechte pers jaren kunnen blijven hangen. Incidenten worden vaak ten onrechte uitvergroot op tv en via de verderafgelegen pers. Geef ze dus de kans niet en doe zoals Zjangsken, en niet zoals Netjn die Carnaval vanuit de goot meemaakt. Gilles Van Schuylenbergh die reeds heel wat ervaring heeft met Youtube en andere nieuwe media, en die bovendien de tekenpen goed hanteert zorgde voor het ontwerpen van de twee ludieke figuurtjes. Van hen kun je leren hoe je op een ‘bien’ correcte manier toch kunt Carnaval vieren zonder straalbezopen te zijn. Uitkijken dus naar de busen van de Lijn die vanaf 15 februari Zjangsken en Netjn meevoeren.

Noteer alvast in je agenda.

In de marge van het Carnaval zal naar jaarklijkse gewoonte terug de carnavalsradio van DRA actief zijn, wordt de traditionele fotowedstrijd van DAK georganiseerd (16 tot 18 april worden de foto’s tentoongesteld), en zal door AVP het Carnaval worden gefilmd en op DVD worden verspreid.

Genoeg dus om naar uit te kijken, want eens Carnaval voorbij, wordt het opnieuw vasten en wachten tot volgend jaar. En toch zullen we steeds zoals alleen Kamiel dat kan blijven uitroepen…Weir doen voesj…

Uw reporter ter plaatse. Aalstenaars thuis en in het buitenland twijfel niet, stem nu reeds af op Digitale Regio Aalst voor het beste Carnavalsnieuws.