De titel verwijst naar een song van The Beatles, over walrussen. Bodnant Gardens. Ergens tussen de A5 en de autostradeversie er van de A55 loopt vanaf afrit 19 de A470 helemaal naar het zuiden van Wales. Al na enkele kilometers zie je links bordjes naar Bodnant Gardens. Al meer dan 20 jaar kom ik er quasi jaarlijks enkele keren langs, maar nooit de moeite genomen om er eens door te lopen. Door te lopen? Reken toch maar op een paar uur, en om eerlijkt te zijn, wil je je neus in meerdere bloemenperken steken, trek er dan maar een hele dag voor uit. Je komt er enkele boomsoorten tegen waarvan net hier het hoogste exemplaar in het Verenigd Koninkrijk staat. Oud, verweerd, en artistiek mooie stammen. Nogal wat secoia’s en andere Japanse of Chinese soorten werden hier in de 19e eeuw aangeplant. De Gardens liggen op een heuvelhelling. Bovenaan staat een statig herenhuis, soort klein kasteeltje, en beneden loopt een riviertje waar je nog een oude watermolen aantreft. Daartussen heeft men een aantal terrassen aangelegd, met de meest spectaculaire bloemenperken. Zelfs in deze tijd van het jaar, september, het bekijken waard.
Er zijn twee plaatjes behoorlijk bekend uit deze tuin, dewelke ze dan ook steevast gebruiken op hun folders. De arch, ofte de overwelfde passage, van enkele tientallen meters lang. 
Momenteel zie je de groene begroeiing, maar op bepaalde tijdstippen van het jaar lijkt het wel de gouden poortgang naar het paradijs.
Het andere plaatje toont de Pin Mill (molen?). Een wit Italiaans aandoend gebouw. Het wegje er naar toe werd geplaveid met rode bakstenen, enkel onderbroken voor een oude grote molensteen. De gegevens over hoe de tuin werd aangelegd en door wie, zijn te vinden op het net, want deze tuin behoort tot de National Trust. Entreeprijzen liggen behoorlijk hoog, behalve vandaag vanwege de Open Heritage Days. Engeland en Wales besteedt hier veel meer aandacht aan, aan hun erfgoed. Prins Charles die in de aanloop van dit weekend Chester Cathedral bezoekt, zegt genoeg. 
Foto (c) Eddy De Saedeleer
Overigens waren de meeste ‘onlookers’ vooral geïnteresseerd in Camilla, die ze nog niet zo vaak aan zijn zijde zagen. In realiteit liep ze een eind achter hem.
13 September 1914, dat is vandaag 100 jaar geleden, werd net nadat de oorlog goed uitbrak in onze streken, mijn moeder geboren. Ze hield haar leven lang van bloemen. Het zou mooi geweest zijn hier samen nog even te wandelen in Bodnant Gardens.
