Februari loopt op zijn laatste benen. Fietsen worden van de haak gehaald, en er gaat haast geen weekend meer voorbij of in de Vlaamse Ardennen rijdt men in alle mogelijke richtingen berg op of berg af. Ook al wijzigen de namen, en het parcours van jaar tot jaar, de beelden blijven gelijk. Zo werd de omloop van Het Volk enige jaren geleden omgedoopt tot Omloop van Het Nieuwsblad en blijkt Kuurne-Brussel-Kuurne in werkelijkheid een Kuurne-Ninove-Kuurne te zijn. Zaterdag was het toch nog te koud om lange tijd langs het parcours te vertoeven, en dus gingen we ‘schuilen’ in Huise in de Huisekoutermolen waar vrijetijdsmolenbouwer Jan met hulp de laatste hand legde aan het plaatsen van een nieuwe voorbalk. 
Zoals op de foto’s te bekijken een fluitje van een cent (sic). In Zwalm, binnenkort dorp van de Ronde blijkt alvast het symbool van de gemeente te midden van een rotonde. Wat dacht je? Een molen natuurlijk. 
De wieken zijn wat kort uitgevallen, maar dat is bewust zo, want burgervader Tybens ziet je liever geen slag van de molen krijgen. Het molentje is uniek, want het combineert een wind- en watermolen. Wij vermoeden dat een jonge aspirant molenbouwer hier de hand in heeft gehad.
Zaterdag regende het en de wind blies je zo van de trappen van de molen. In Huise is het nog wachten op nieuwe ‘vleugels’ voor de molen. Dan maar terug huiswaarts via de Scheldero molen die bezeild was en draaide en waar zelfs renners voorbijflitsten op naar de finish in Gent. 
Het overigens in fraaie zakken verpakt meel (om bokes mee te bakken) staat er ook op jou te wachten. Op de molenberg stond een van de komende generatie molenaars, een oog op de wieken gericht, het andere vermoedelijk spiedend naar Tom Boonen, beneden in de Molenstraat.
Zondag werd het, en weg was de regen, weg was de wind. Ergens tussen Kuurne en Ninove botsten we opnieuw op slierten renners die moeizaam richting Oude Kwaremont trapten. De molen van Tiegem bovenop de Tiegemberg, ligt net iets te ver van het parcours om hem te kunnen vereeuwigen in een beeld met trappende renners. Pal er tegenover resideerde ooit Valerius De Saedeleer. Niet te verwonderen dus dat hij de molens van Tiegem ooit aan het doek toevertrouwde.
Het is nog wat vroeg op het jaar om in het Kluisbos van de lentepracht te genieten, maar een koffietje in het Boswachtershuisje slurpt lekker weg. Via rustige wegen af en toe eens piepend bij de ‘onbekende zuiderburen’ treffen we nog een schaalmodel van een molen aan in Saint-Sauveur.
Uw toegenepen reporter ter plekke…
