Januari 2015, na een namiddag boekenmarkten te Damme, dat wat tegenviel. Weinig aanbod, en weinig bezoekers, al waren de reguliere uiteraard toch wel wer aanwezig. Enkel boeken laten liggen omdat ik ze al heb, en ze toch wat te hoog geprijsd waren om ze zonder scrupules te kunnen doorverkopen. En dan enkele waarvan de verkopers onderhand ontdekt hebben wat hun marktwaarde op het Internet tegenwoordig is.

Doorkarren naar Beachhouse 25 langs de Scheldeboorden in Zeeland. Enkele capuccino’s en een mooie uitkijk op de aanrolende golven vanuit zee. Intussen branden in de verte de lichten, aan de overkant, langs de kustlijn op Walcheren. De skyline van Vlissingen is omgetoverd in een lichtstreep.

Het licht is hier sfeervol gedimd, wat dan weer het verder lezen in Gitarist, een nederlands blad voor muzikanten, bemoeilijkt. Er staat deze keer een knap intervioeuw in met Jimmy Page, die dezer dagen alomtegenwoordig is in het wereldje. Page promoot er zijn fotoboek-biografie. De kanjer die enkele jaren eerder in beperkte oplage uitkwam in een zeer beperkte oplage, en alleen al om die reden verschrikkelijk prijzig was, wordt nu in een allemansversie verdeeld aan een schappelijke prijs. Al zie ik het boek nog niet direct in elke Standaardboekenwinkel liggen. Jimmy wie? Zeer zeker, wanneer je nu al leest dat tieners vin den dat “die Paul McCartney” een geweldige ontdekking is en het nog ver zal schoppen. Ik denk met weemoed aan een oude Cats plaat: “What is the world coming to?”

Januari, en niet december, lijkt de beste tijd om te reflecteren over het afgelopen concertseizoen.

Zie lijstje onderaan.

Nog even en we karren op huis, via de aartsdonkere Panoramaweg, Breskens, Philippine, waar menig landgenoot mosselen leerde eten, de veerboot net voorbij Wippelgem, bekend van zijn ‘Vos’-sen en kettingkruiers, de E17 al was het maar om Erpe-Mere op de E40 te ontwijken waar vandaag een bende moorduivels de dienst uitmaakten. De wifi verbinding, en de superhandige Ipad-mini leerde mij net nog dat het voor Sven Nys vandaag weer letterlijk in het zand (sic) bijten was.

En dan nu….

2014 was een beregoed concertjaar. Geen overaanbod, en voldoende grote namen. Ook al waren er enkele bijna huiskamermomenten die er toch weer mochten zijn.

Neil Young, we hebben het al gezegd, zorgde voor een uitstekende avond te Lokeren, met zijn licht aangepaste Crazy Horse.

The Stones, met hun laatste optreden in ons landje. Wie zal het zeggen. Ook dar rapporteerden we uitvoerig over het afgelopen jaar.

Jeff Beck liet zijn virtuositeit nog maar eens bewonderen. Alle drie artiesten die rond de 70 draaien. We worden een dagje ouder.

En dat geldt ook voor artiesten in eigen land. William en de zijnen zorgden voor een schitterend Amber Reunie gebeuren. Meer van dat.

En dan waren er de supportacts tijdens de concerten van nummer een en twee. Doorgaans behoren support acts tot de categorie, artiesten war je niet hebt om gevraagd, maar die je er bij moet nemen. Arno was van dat slag te Werchter. Gelukkig vielen Triggerfinger en Admiral Freebee wel mee.

Maar het hoeven niet altijd festivalacts te zijn. Gewoon muziek in een kleine club volstaat soms ook.

De concertlijst.

1) Neil Young, Lokerse Feesten

2) The Rolling Stones, Werchter Classic

3) Jeff Beck, Ancienne Belgique

4) William Souffreau & Friends, Amber Reunie

5) The original Night Time Heroes, Amber Reunie

6) William Souffreau & Friends, Aalst stadspark, in de regen.

7) Admiral Freebee, Lokerse Feesten

8) Triggerfinger, Werchter Classic

9) The Simple Minds, Werchter Classic

10) Stampen en Dagen, Marktplein Lede

Buiten categorie, maar daarom niet minder

Jazz Rag in the Stables, Betws-Y-Coed

Male choir, Saint Mary’s Church, Betws-Y-Coed