Voor de derde keer naar Rod Stewart.

Na 10 augustus 1986 op het beton van de Oostendse luchthaven, en de al even harde betonnen muren van Flanders Expo in Gent op 21 juni 1995 zagen we voetbalfanaat en liefhebber van Schotland, Roderick Stewart, opnieuw aan het werk in Antwerpen.
De geringe aandacht in de pers en het doodzwijgen van Stewart op onze traditionele radiostations leidde er toe dat de bovenste ring van het Antwerpse sportpaleis dicht bleef. Al zullen de ticketprijzen er ook wel voor iets tussenzitten. Wie een zitje vooraan wou mocht de volle 104 euro ophoesten.
Maggy May (part) Antwerp 15 May 2016

De ” zaal” was voor het overige goed gevuld, en wij hadden een zeer mooi uitzicht vanop de zevende rij….pal voor het podium.
Het concert samengevat in enkele woorden: Forever Young.
Een ongelofelijk sterke band met een super saxofoonspeler. Zelf had hij, Stewart, last van een “valling”, want de zakdoek kwam er een paar keer aan te pas, of was dat gewoon om onze aandacht te trekken op zijn iets te grote neus? In het begin leek zijn stem wat zoek, maar zijn reis door het beste van zijn oeuvre was zeer subliem. Het was een echt “hits” concert zoals trouwens aangekondigd, met de traditionele voetballen die de zaal werden ingeshot tijdens de Faces nummers.
Ik zag toch vooral veel gelukkige mensen, die weer eens een van hun avond hebben genoten.
De grote namen van vroeger beginnen schaars te worden, en dan heb ik vooral veel respect voor iemand als Stewart, die zich weet te omringen door een bende Young Turks, die bovendien schitterend hun instrumenten bespelen. En al die mooie vrouwelijke muzikanten, zijn enerzijds een knipoog en anderzijds een mooi statement van Stewart, naar al diegenen die vinden dat hij in de jaren zeventig het verkeerde pad opging door zich in de jetset wereld te storten.
Iets waar hij al lang komaf mee maakte.

Ik kan iedereen zijn zelf gepende autobiografie aanbevelen. Het leest als een trein, en is bovendien zeer grappig geschreven.

Concertticket fraude

Naast mij zat iemand die een ticket had gekocht bij een van die Nederlandse sites. Die mensen werden er aan de ingang uitgepikt, en moesten zich aan de kassa aanmelden, waar ze een papier gekregen hebben waarop staat wat ze moeten doen om het teveel betaalde geld te recupereren.
Dit is zo te zien alvast een zeer goed teken, dat er effectief opgetreden wordt.
En apropos ook het leger was opvallend aanwezig aan de ingang.

Een greep uit de setlist.

Sailing
I don’t wanna talk about it
Forever Young
Downtown Train
Hot Legs
Enkele schitterende nummers uit zijn laatste twee CD’s, waarvan geen hond buiten de die-hard fans weten hoe ze heten. Don’t stop me now.
Rolling and Tumblin van Muddy Waters, overgoten met een fantastisch bluesrock sausje. Vele keren beter dan wat Dylan er van maakte.
Maggy Mae
Stay with me
The first cut is the deepest, enz, enz

Nu nog Stewart, Beck en Wood op een podium krijgen en we komen terug af…. dat is beloofd.