Zondag, 25 augustus,

Laatste ontbijt in het Parkhotel, van de Raddison Group. Een snee bruin brood, wat plakjes kaas er op, twee spiegeleieren, een tomaat en twee stukjes gebakken aardappel. Voor het worstje was er geen veggy alternatief. Dan maar zonder worst, en toch blij met dit voor tachtig procent lijkend Engels ontbijt.

Checkout, en start van de posttour. Een bus, dezelfde maatschappij als bij de pretour, wat dus betekent een ruime bus, brengt ons richting Braunschweich, waar we vanaf morgen vijf dagen lang exploratietochten zullen ondernemen. Middag en het is koel op de bus. Het schermpje voorin geeft 32 graden aan. Dat belooft voor de beloofde twee uur durende stadswandeling.

En het wordt inderdaad snikheet tijdens die tocht, maar we halen het. Een uitermate stille zondagnamiddag in Wolfenbüttel, waar we langs wat oude gebouwen van molenmakers en oude molens wandelen. We gaan nergens binnen.

Voor het middageten krijgen we 12 euro omgezet in vouchers die we kunnen gebruiken bij de busdepot, waar de maatschappij haar klanten en geïnteresseerden heeft geïnviteerd. Er staat een podium waarop enkele zangers playbacken, Standjes van reisagentschappen, en de nodige eet en drankstanden, waar naast ‘Pommes Hollandes’, zeg maar frieten, ook wat veggie te rapen valt. Ik blader even door een dikke catalogus over Turkije en Bulgarije, die voor 90 procent gevuld is met Turkije en de rest met reisdoelen en hotels rond de zwarte zee in Bulgarije. Gabravo zal dus toch een minder toeristische regio zijn, waar we over twee jaar heen zullen karren voor de volgende Midtour.

Check in in het hotel te Braunschweich voor de de rest van de week. Morgen bezoeken we molens.

Maandag, 26 augustus

De echte start van de posttour. En het belooft opnieuw meer dan 32 graden te worden vandaag. En dat eind augustus. Nu ja toch nog volop zomer.l Twee watermolens op het programma om de dag te starten. In beide worden we hartelijk ontvangen, en valt er opnieuw een en ander interessants te fotograferen. We lopen eerst achterom om wat foto’s te nemen van het waterwiel. een prachtexemplaar helemaal onder het mos, en ander groene waterafzettingen. In een bijgebouwtje staat de installatie om elektriciteit te maken.

Op het erf ligt een staak die gretig wordt opgemeten door enkele molenaars. Binnen hangt de merkwaardigste kalender met dagaanbiedingen die we ooit zagen. Mits een detailfoto moet dit kunnen gekopieerd worden. In de tuin staat nog een bakoven. Zo eindigde ons bezoek aan de watermolen te Erkerode. Op naar de tweede watermolen te Räbke waar we ook daar een uur de tijd hadden om de molen te verkennen. Nog een stuk interessanter, alleen al omdat hij groter is en er meer aanvullende machines, zoals plansichters in aanwezig waren. We wandelen eerst door en allerliefste omgeving met allemaal vakwerkhuizen, doorheen een tuin, waar een mooi Izzy Rider beeld staat. Buiten staat een elektrisch aangedreven model van een hamermolentje, compleet en werkend. Iedereen volgt eerst, koffie in de hand, een korte powerpoint presentatie. We bekijken ook hier het waterrad, waarnaast we een bord ontwaren met de Europese vlag. In dit soort omgevingen betekent dit dat er werd gerestaureerd met gebruikmaking van geld uit Europa. ‘Hoe hebben jullie Europa benaderd? Vraag ik na. Blijkt via het Duitse landbouw ministerie gebeurd te zijn. Op zolder ligt een oud boek over machinerie waarmee cacaobonen werden verwerkt. Er is nog een niet te bezoeken zolder, die we toch bezoeken, waar reservemateriaal wordt bijgehouden, en waar we de dak houtspanten fotograferen. Rudiger, molenbouwer, tekenaar en onze daggids geeft de nodige uitleg.

Vandaar gaat het richting eerste staakmolen te Dettum. Er zijn wat molenaars in de weer, waaronder een van de molenaarsfamilie afstammende dochter die nog bezig is met het volgen van een cursus.

Ik praat wat met haar. Blijkt dat ze eind oktober begon aan een een jaar durende training/cursus, en nog veel moet leren naar ze zelf zei. Het was ons al opgevallen dat ze snel de vol opgezeilde molen voorzagen van halve zeilvoering. Beginnersangst. Ook de wat oudere aanwezige man in opleiding had nog niet echt de knepen van het vak onder de knie wat opviel bij het afzeilen. In een gebouwtje met wcblok en aanverwante stond een moderne bakoven, die ze enkele keren in het jaar gebruiken om te bakken voor de bezoekers.

In de molen troffen we een merkwaardig lichtsysteem aan om de onderaan gedreven stenen te lichten.

Lunch bij een stenen zeskant, Turmwindmühle Halcher, gelegen in rolling countryside. Het leek wel de Cotswolds. Tja dat de Saksen bij aankomst in Engeland besloten om er te blijven, daar kan ik best inkomen.

Vier honden liepen er, waarvan ik er toch eentje kon laten zitten, bij de bank onder de kastanjeboom waar we onze lunch met de nodige drank verbruikten. Want geloof mij, het is vandaag weer ongemakkelijk heet. Slechts een voet in de molen gezet.

Bij de volgende stop in Abenrode hielden we halt bij een staakmolen die niet meer in gebruik is. Ernaast wordt wel gemalen in een elektrische maalderij. Ook hier weer plaatjes schieten, bij een glas goed Duits bier, want de temperatuur was nog steeds te hoog om aangenaam te zijn. En de drank die we tot ons namen kwam er enkel weer uit langs de poriën, en niet langs de normale kanalen. In de molen uitgerust met patentsails, zeg maar het Engelse systeem, zagen we zelfs een ‘governer’. De camera deed wat vreemd, last van de warmte, en dus schoot ik maar wat plaatjes met de ipad. Bij het belendende museum hadden ze ook nog een groot buiten schaakbord. Wat mij dan weer herinnert aan Sibiu in Roemenië.

Barbecue om af te sluiten bij de zeer interessante molen van Wendhausen. Een uitzondering in Duitsland vanwege het feit dat hij vijf wieken heeft. Iets wat je doorgaans enkel aantreft in Engeland. Niet te verwonderen dus dat deze molen al in 1837 door Britse molenbouwers werd opgericht. Drie steenkoppels lagen er ooit in de molen. Nu nog een paar, en een cilindermolen. Nog altijd uitgerust met liftkokers voor transport van het graan. Bij de beschrijving die ons ter hand werd gesteld lezen we nog dat de molen vandaag een technisch monument is. Het Duitse koppel dat op stap is met hun pluchen muis zorgde voor de BBQ.