Sadeler's blog

Neil Diamond: Hot 24 August Night 

In Los Angeles startte op 24 augustus 1972 een reeks concerten die een week zou duren. Plaats van het gebeuren: The Greek Theatre in Los Angeles. Op het podium stond de op dat ogenblik alom gewaardeerde Neil Diamond. Het concert van de avond van de 24’ste augustus werd geregistreerd en verscheen enkele jaren nadien als Hot August Night. Een dubbel album waarop zelfs dan een aantal nummers ontbraken. Dit vanwege de beperkte ruimte die vinylplaten boden. Iets wat later deels werd goedgemaakt ter gelegenheid van een heruitgave op CD. Nog tien jaar later, in 2012, verscheen een luxe uitgave opnieuw aangevuld met extra nummers, die we jaren lang moesten ontberen. 1972, het jaar van ‘Cracklin’ Rosie’ en ‘I am… I said’, mag je gerust bij de hoogdagen van Diamond’s carrière tellen. 

Neil Diamond presteerde het om drie jaar later zijn ‘credibility’ zo goed als om zeep te helpen door een soundtrack te schrijven voor de film ‘Jonathan Livingstone Seagull’. Er zijn er meer die hun carrière via een plotse wending in een andere richting stuurden en helaas hierdoor door het eerder  rockminded publiek naar de vergeetputten werden verwezen. 

Denk alleen nog maar aan de ‘disco Bee Gees’, of de zeemzoeterige Demis ‘We shall dance’ Roussos, die toch goed uit de verf kwam op het album ‘666’ van ‘Aphrodite’s Child’. 

Voor Neil Diamond de klap van de zeemeeuw kreeg, was hij al minstens sedert 1966 bekend bij het groot publiek. Zei het niet onder eigen naam, maar via songs die tot ons kwamen via andere popidolen. 

Wie oud genoeg is en bijv. de kaap van zestig al rondde brulde zeker ooit mee op ‘I am a believer’ en ‘A little bit me, a little bit you’’.  Allebei ‘van’ de Monkees.

In 1967 verscheen op het ‘Bang’(*) label van Bert Berns, waar ook een zeer jonge Van Morrison met Brow Eyed Girl en Spanish Rose onderdak vond, het nummer Kentucky Woman.  Bij ons zat het plaatje in een geel hoesje. Een dijk van een song, die wat later gretig aftrek vond bij ondermeer de dan nog embryonale band Deep Purple. Dichterbij in Nederland coverde de Tee-set zanger Peter Tetteroo het nummer Red Red Wine. Wat later met nog veel meer succes werd overgedaan door UB-40.

Minder bekend is het feit dat noch Peter Gabriel, noch Paul Simon eerst waren met het integreren van wereldmuziek in hun repertoire.  Ook op dat vlak valt de eer te beurt aan Neil Diamond. Een divers gamma aan instrumenten werd geïntegreerd in het epos rond ‘Soolaimon’ van begin jaren 70. Je kan het terugvinden op ‘Tap Root Manuscipt’(**), zeker niet een van de bekendste platen van Neil.  En precies met die nummers uit de Soolaimon plaat besloot Neil in augustus 72 zijn shows.  Plaatkant 4 van Hot August Night draagt alleen al om die reden onze voorkeur weg. 

Terug naar Hot August Night. De plaat bevat verder meer bekend materiaal zoals het indertijd in de lage landen geliefde Solitary Man, Cherry, Cherry, Sweet Caroline, Girl You’ll be a woman soon, Song song blue en Cracklin’ Rosie.  Plaatkant vier is voorbehouden, tweeëntwintig minuten lang voor ‘Holy Holy’, ‘I am… I said’ en ‘Soolaimon/Brother loves travelling Salvator show’.

Tussen de bonus nummers op de cd treffen we eindelijk ook ‘Kentucky woman’, en op de 2012 Deluxe Edition werd daar nog extra ‘Gytchy Goomy’ plus de voorstelling van de band aan toegevoegd.

De laatste jaren is het stiller geworden rond Neil Diamond al is hij altijd platen blijven maken.  Op een gegeven ogenblik, om precies te zijn in 2005, heeft Rick Rubin zich over hem ontfermd als producer.  Dit resulteerde in een zesentwintigste plaat ‘12 songs’. Helaas gebeurde met de carrière van Neil Diamond daarna niet hetzelfde als met die van bijvoorbeeld Johnny Cash.  

Zoals zo vaak het geval is zal Diamond bejubeld worden wanneer het te laat is. De man is intussen 81 jaar oud.

Deze zomer, tijdens de warme augustusavonden zullen we Hot August Night (***) nog vaak opleggen. 

—————————

(*) The label name, “Bang,” is actually the first initials of the four of them (Bert Berns, Ahmet Ertegun, Neshui Ertegun, and Gerald Wexler). He was personally involved with a lot of things with the label.12 jul. 2003

(**)Tap Root Manuscript was de zesde langspeler die Neil Diamond uitbracht in de herfst van 1970. Vooral kant twee was doorspekt met Afrikaanse instrumenten. Naast Cracklin’ Rosie bevatte de plaat ook een cover van een Hollies nummer: He ain’t heavy he’s my brother.

(***) Opgelet verwar de plaat uit 75 niet met de later uitgebrachte Hot August Night II, een live concert uit 1987, of met Love at The Greek, een registratie van een concert uit 1977.  Ook niet te verwarren met Hot August Night/NYC: Live from Madison Square Gardens uit 2009. In 2018 kwam dan ook nog Hot August Night III uit.