Mixed emotions
Denken
Een droge woensdag, in januari, nodigt mij uit om wat buitenwerk te verrichten.
’s Voormiddags administratie. Er liggen nog wat statutenwijzigingen op de plank voor enkele vzw’s. Jaarafsluitingen, downloads van bankgegevens, opvullen van spreadsheets, kortom boekhoudkundig uitleven in een getallenwereld, om er de nodige tabellen en besluiten uit te distilleren in voorbereiding van alweer nieuwe jaarvergaderingen. Belastingaangiftes voorbereiden.
De postbode is alweer weg. Zelfs de elektronische, die zelfs bij nacht onze emailpostbussen vult. De agenda groeit. Het belooft een druk jaar te worden. Nog een molenexcursie voor te bereiden naar onze West- en Frans-Vlaamse buren. Werkende oliemolens bekijken. Helaas bij ons in Oost-Vlaanderen totaal teniet gegaan. Nadenken: waar kunnen we vertrekken? Er komen vooral Nederlanders naar deze excursie. Moet in de buurt van een “bereikbaar” spoorwegstation zijn (geen kattenpis), waar ’s avonds in de directe omgeving nog kan gedineerd worden. Welke autocar hebben we nodig? Aantal zitplaatsen? Welke democratische prijs rekenen we de deelnemers aan?
En dan in omgekeerde zin: nog even nadenken over het vastleggen van de vierjaarlijkse uitstap naar het TIMS Symposium. Het Symposium neemt ongeveer de ganse maand juni in beslag. Het veertiende symposium al gaat door van 6 tot 14 juni, met aansluitend een vierdaagse pretour en een zevendaagse natoer. In zijn totaliteit dus van 2 juni tot 21 juni. Tel daar nog vier reisdagen bij en we spreken van 31 mei tot en met 23 juni. Het Symposium gaat door in het huidige Sibiu, vroeger nog gekend als Hermannstadt, in Roemenië. Nadenken over de acomodatie: een lokaal hotelletje bij de site, of toch maar het Hilton Hotel op 2 km er vandaan? Een camper huren? Tent?Tijd tot 14 februari om te beslissen.
Kan er nog een extraatje af in 2015 naar de Britse molendagen in mei, of wordt het toch maar het hollands molenweekend? Kan er nog een vakantie bij in september? Moet wel in september zijn want zoonlief komt na twee jaar nog eens langs de laatste twee weken van augustus. Het wordt een druk jaar.
Doen
En nadenken over al deze en nog andere dingen kun je best doen tijdens alledaags tuinwerk, hoorde ik gisteren nog een prof van de Leuvense Univ verkondigen op alweer een oerdegelijk Canvasprogramma, waar, God rest his soul, Luc De Vos nog enkele wijsheden mocht debiteren, pas opgenomen enkele weken voor die fatale zaterdag. Die zaterdag die ik doorbracht achter een dubele koffie in de Entree in het Wase Shoppingcenter. Zeg maar een Kennedymoment. Weet je wel: waar was je dag dat…. Een om toe te voegen aan het Lennonmoment, Een wat grauwe decemberdag, waarop ik franse les volgde in de Boerentoren, en ’s avonds CD nog langskwam om samen stil te staan bij het onmogelijke.
Bon dit om te zeggen, dat we vandaag van de paar uur zon en licht gebruik maakten om tijdens deze zes donkere weken, wat snoeihout aan kant te doen. En het voelt goed, om in totale vrijheid te kunnen genieten van een januaridag, om niet meer vast te zitten aan een kantoorjob. Ik voelde mij vandaag even Lennon. Niet omdat ik mijn eerste brood bakte zoals hij, maar wel omdat ik mijn eerste natuurlijke takkenhaag in elkaar bokste.
Kan veel beter uiteraard, en ik zie mij nog geen voortrekker van Natuurpunt worden, maar bon, het heeft wel wat…
Vijf uur. Het wordt fris, en ook een beetje donker. Tijd om nog enkele uren te ‘kronkelen’ om het nu even met Carmigelt te zeggen. De Regent heet het cafe en de koffie is er goed. Tijd om nog wat nieuwe plannen te verzinnen en een stukje te schrijven over een dag uit het leven van…
De sociale netwerken vertelden mij vandaag dat er vlakbij het natuurgebied Honegem bij iemand vijf kippen de strot waren overgebeten. ‘Zal wel een vos zijn’, suggereerde iemand. Inderdaad, dat leerde ik jaren geleden al van Joan Joshua, een gerespecteerde vrouwelijke dierenarts, ergens in Merseyside. FRCVS, de eerste vrouwelijke veterinair die de titel van ‘fellow’ ooit kreeg. Inderdaad vossen zijn killers. Zij doden niet om te overleven. Overigens dus een van de weinige diersoorten die zich menselijk gedraagt of niet soms?
Genieten
Wat ontspannende TV met enkele gasten die de karikatuur een nieuwe invulling geven. Een knappe mengeling van echt en fictie. Je moet er maar op komen: een parodie maken op de Slimste Mens en deze dan laten presenteren door de ‘echte’ presentator. Voor ik het vergeet mijn kringwinkelaankoop toegelicht op facebook. Brendan Croker, John Hiatt, Mark Knopfler en het Wembley tribute uit 1992 voor Freddy Mercury gekocht voor samen 5 euro. We hebben het downloaden van hopeloos gecomprimeerde muziekstukken echt niet nodig. Tijd voor Reyers Laat en, we kunnen er niet omheen, de zoveelste aanslag op de democratie die vandaag toch ook plaats vond. Helaas blijkt eender welke dag toch ook alweer voor iemand op deze aardkloot de laatste. Weggerukt worden omdat je een scherpe tekenpen hanteert. Triestige realiteit. Geen woorden voor. Lennon kwam een paar keer voor in dit stuk. Hij krijgt het laatste woord.
Treuren
Imagine there’s no heaven
It’s easy if you try
No hell below us
Above us only sky
Imagine all the people
Living for today…
Imagine there’s no countries
It isn’t hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people
Living life in peace…
You may say I’m a dreamer
But I’m not the only one
I hope someday you’ll join us
And the world will be as one
Imagine no possessions
I wonder if you can
No need for greed or hunger
A brotherhood of man
Imagine all the people
Sharing all the world…
You may say I’m a dreamer
But I’m not the only one
I hope someday you’ll join us
And the world will live as one
De wereld staat nooit stil. ’t zijn alleen de gebeurtenissen, vaak nog door mensen uitgelokt, die ons, voor even, doen halt houden.
Wat vaker zelf een moment van reflectie inlassen omwille van gewone, dagdagelijkse aangename feitjes ….. ’t zou je zelf en andere veel leed besparen.
Laat het ons zien als één van de goede voornemens voor 2015…..