Enkele bedenkingen neergepend, een tijdje geleden.
Oh Mother Earth in een live versie van Neil Young bij de “Scheldebocht in de rivier”. Knooppunt 45 voor diegenen, die dit ook willen beleven hier in Uitbergen. De lucht is blauw, maar niet dat Welshe blauw, niet dat gezonde blauw. Hier zit er reeds teveel bezoedeling in. Respect Mother Earth. Neil heeft er toch “een paar keer” bots op gezeten moet ik zeggen. Een opname uit een van zijn zeg maar boerenconcerten voor de Bridgeschool Foundation. De boven-zeeschelde hier staat op dit ogenblik laag. Ze ligt er in de bocht voor de helft droog bij. Daar op dat plaatsje waar nog geen week geleden een gestrande plezierboot lag te wachten op betere tijden en vooral op meer water. Op het asfalt suizen de wielertoeristen constant voorbij. De fietsknooppunten zijn al bij al een prachtige utvinding, al zijn er buiten die wielerterroristen te weinig mensen op de fiets aanwezig in het landschap. Komt net nog een ligfietser langs wiegend op de soundtrack van Neils harmonica. “There is a town in North Ontario”. Man wat een schat aan materiaal heb ik nog liggen om tot de ultieme fietssoundtrack of fietsplaylist zoals ze tegenwoordig zeggen, te komen. “Leave us helpless”. Ik moet een dezer toch enkele ultieme soundtracks opstellen, bijv. voor den Herman. Een dubbelcd, waar hij van achterover zal slaan. Young, Terry Reid, Bloomfield, Frogatt, you name it. Straks nog wat bloggen, en een tochtje voor morgen uitstippelen. Zaterdag, nog wat molens bezoeken met enkele Nederlanders in Brabant, en zondag op molentocht in Limburg. De volgende drie dagen zijn volgeboekt.
