Sadeler's blog

Droi daugen lank Carnaval.(*)

Foto’s: klik hier.

Het is weeral eens gebeurd zou Erik zeggen. Aalst (Oilsjt) Carnaval heeft de winter uitgeluid. Het feest waarbij o.a. de gilles de boze wintergeesten verjagen en de lente verwelkomen met hun bezems. Traditioneel dansen zij ’s maandags om twee uur gedurende een halfuurtje op de Grote Markt. Nadien mogen burgemeester, Prins, Keizer en andere prominenten vanop het stadhuis ajuinen (verpakte snoepjes) naar het gretige publiek gooien. Een zo’n ‘ajuin’ bevat een briefje met een geluksnummer dat recht geeft op de gouden ajuin. Gewoonlijk een juweeltje speciaal voor de gelegenheid ontworpen. Vandaag was bij de prijsuitreiking ook Jules Boelens, intussen 86, aanwezig. De man die het 49 jaar geleden voor het eerst allemaal invoerde. Nadien loopt de volledige stoet nogmaals door de stad, weliswaar een ander parcours volgend dan dat van de zondag. Hierbij wordt de volgorde niet meer gerespecteerd, waardoor je vaak de grote groepen eerder aan het begin van deze optocht tegenkomt. Minder publiek dan op zondag waardoor je dus de stoet ook wat makkelijker kunt bekijken. Dit jaar zat het weer, afgezien van het feit dat het koud was, behoorlijk mee. De zondagstoet kreeg met sneeuw af te rekenen. Dit deerde ons weinig in onze tijdelijke studio op het Stationsplein, tegenover het station. Voor de twaalfde keer hebben wij, DRA(**) deze stoet live de wereld in gestreamed via het Internet. Via ons tijdelijk live mailadres bereikten ons reacties uit Bulgarije (Norbert), Tsjechië, Curacao, Bangkok, Canada, Bendorm (Micheleken en Johny) ja zelfs Brazillië. Uiteraard lieten ook Brussel, Mechelen, de kust en zelfs Deiremonne zich niet onbetuigd. Tal van dankbetuigingen van uitgeweken Aalstenaars, of Aalstenaars ergens in opdracht aan het werk, vielen ons ten deel. Onthou alvast voor volgend jaar dat ook de prinsenverkiezing tegenwoordig wordt gestreamed. De gehele wereld kan zelfs meestemmen dankzij het sms-vote systeem.

De zondagstoet telde twee hoofdthema’s. De appel van Fabiola en de grote verdwijningstruuk van Ilse(***). Traditioneel werd de draak gestoken met nationale en lokale politiek. Over draken gesproken het werden de Lodderoeigen, die hun veertigste jubilee vierden, die het drakenthema bespeelden en met dertien puntjes meer dan Lotjonslos met de eerste plaats gingen lopen. Lotjonslos, de langst meelopende groep in de stoet, tekent ook elk jaar voor kwaliteit, en dat was dit jaar niet anders met hun vertoning van den Aalstersen tram die ze opnieuw lieten uitrijden tussen de Poitepit en Zastroutpoort. Possensje moest het stellen met een derde verdiende plaats. Bij de grote groepen waren het verder vooral de Loge en Eirg die verbaasden. De loge die traditioneel aast op een laatste plaats, eindigde nu zevende op 12, net voor Eirg, die dus fel werden teruggeslagen. De Loge heeft gewoonlijk een ludiek onderwerp, maar steekt bijzonder weinig tijd in voorbereiding. Zij bouwen geen zes maand aan hun wagens zoals de anderen, maar huren wat jacuzzi’s of vleugelpiano’s in zoals nu. Onderwerp: klassiek concert voor Piano en fluit. Wij laten uw verbeelding bij dit laatste instrument zelf aan het werk. Bij de middelgrote groepen gingen de prijzen naar Tisj op drie, de Steinzoel’n op twee en verdiend naar De Loizemaanen op een. De kleine groepen scoorden met respectievelijk, ’t Es na of noeit, Beschomt en de Zwiejtzoel’n als de beste.

Gisteren dinsdag liepen tussen drie en vijf uur een duizendtal voiljeannetten langs het parcours, al moet gezegd dat al wie zich in wat oude vrouwenkleren hult, gekocht inTeleshop (****), nog niet direct het predicaat voil jeannet draagt. Een echte voiljeannet, zoals Cyriel Troch, de oudste van de bende, herken je doorgaans aan de lampekap die ze op het hoofd dragen, de oude kinderkoets die ze bij hebben, en zeker ook aan de oude vogelmuit met daarin nen drogen haring. Velen lopen deze optocht mee in hun carnavalsplunje, en hier en daar lopen er zelfs wat travestieplunjes tussen. Het is ook niet meer zo dat dit enkel een mannenbedoening is. Ook hier heeft de emancipatie haar werk gedaan. Deze optocht bekijken vraagt soms ook wat tolerantie. Een voiljeannet durft al eens zijn gedacht zeggen, en zijn medemens verwijten. Gelukkig kan en mag dat nogsteeds in een vrije democratische stad als Aalst. Wanneer de burgemeester de nationale pers haalt, met haar grote verdwijntruk, dan weet je dat daar vast en zeker de draak mee wordt gestoken. Er loopt in Aalst af en toe al eens iets verkeerd, en de echte Carnavalist zal niet wachten om daar de spot mee te drijven. Ook Madame Non kan hiervan meespreken. Wat zou de Amerikaanse ambassadeur op de tribune daar allemaal van gevonden hebben? Of JJ De Gucht, die reeds op zaterdg, tijdens de raadszitting, op flessen werd getrokken?

(*) Drie dagen lang Carnaval.

(**)Digitale Regio Aalst

(***)burgemeester Ilse ontliep de confrontatie met boze brandweermannen, door zich in een politieuniform te vermommen.

(****)Kringloopwinkel gespecialiseerd in oude kleren.

Zaterdagavond 23 januari, was het dan eindelijk zover. De verkiezing van een nieuwe carnavalprins in Aalst was een feit. Traditioneel opende Kamiel Sergant de prinsenverkiezing met een welkomstwoordje aan burgemeester, schepenen, gemeenteraadsleden, en aanverwante. Terwijlbij de introductie van burgemeester Ilse eerder louw werd gerageerd kreeg haar voorganger Anny zowaar een hartelijk applaus. Het kan verkeren, want we hebben het ooit anders meegemaakt. Zo zie je maar.

De vorige verkiezing dateerde al van 2008. Jurgen heeft extra lang van zijn ‘Prinsschap’ kunnen genieten. Het bleef ook nu spannend tot de laatste minuut, al bleek al vrij snel dat kandiaat één, Kurt, niet echt zou meestrijden voor de titel. Nog wat onrijp, en een wat onhandige opening. We hoorden diverse keren, “dat het zou gaan beginnen”. De groeite K-show, was misschien wel een goede kapstok om er wat songs, en wat ongezouten schimpsheuten naar het stadsbestuur aan op te hangen, het geheel was iets te rommelig gebracht. Al mochten zijn nummers over de ‘keirekes’ van een of ander groot-warenhuis er wel zijn. Al moet gezegd dat zijn laatste nummertje over de koffiekoeken van Ilse best mooi klonk, en nog goed gebracht werd ook, mede door de knappe ‘Ilse’danseresjes.

Voor we Den Boein te zien kregen, mochten de ‘elektriekers’ van de Stad alle hens aan dek sleuren, om een serieuze elektriciteitspanne te herstellen. Een uur achter op schema. Een pluim voor het publiek in de zaal die dit ongemak in vrede liet voorbijgaan. De show van Den Boein, Chris, was volledig opgebouwd rond een incident van vorig jaar, waarbij burgemeester Ilse, een horde woedende brandweermannen ontvluchtte door zich in een politieuniform te steken, en de achterdeur te nemen. Kledingatelier ‘Pompierken’ showde zijn ‘eenvoudige’ collecties, waarbij Chris en de twee dansende etalagepoppen snedig uit de hoek kwamen met hun commentaren richting notabelen. Chris voerde ons mee op de tonen van aangepaste knappe liedjes, doorheen de winkel en de stikzolder van het ateljee zelf vrij eenvoudig gekleed in zwarte pantalon, wit hemd, en best leuke jas, een echt lappendeken.

De derde kandidaat, waarvan velen (de zaal zag groen van de aanhangers) zullen gedacht hebben dat hij het op een been ging halen, bouwde zijn show op rond het thema: mijn restaurant. Binnenkort op uw scherm en…in Aalst dan nog wel. Op een uithangbord lazen wij ‘Comme chez zonder board’. Misschien nogwel de grootste verassing, Peter zonder baard. Overigens de enige kandiaat die aangenaam gebruik maakte van de eerste minuten van de show, waarbij het publiek doorgaans enkel het zwarte doek te zien krijgt met wat muziek op de achtergrond. Nee hier stond een eenvoudige barbierstoel, en op de tonen van De Barbier Van sevilla werd een Peter-pop ontdaan van zijn baard. Verder goede nummers, binnen een misschien wat te statisch decor. Bij momenten wat teveel rook in de keuken.

Alle drie de kandidaten legden hun lot voor een stuk in de handen van telkens twee backingdanseresjes, wat soms meeviel, en soms ook wat tegenviel.

De punten worden gegeven in drie categoriën: Kennis over Aalst, professionele jury en de publieksjury (via SMS). Voor het eerst dit jaar werd de Prinsenverkiezing via een livestream doorgestraald naar het Internet, waardoor in principe vanuit de gehele wereld kon worden gestemd via SMS. Een unicum. Voor elke categorie worden punten gegeven, die dan via een quoficient worden omgerekend naar een aantal per duizend. Dit levert voor de twee eerste categoriën, een vermeerdering in punten op, maar voor de derde categorie betekent dit een verlaging van het aantal uitgebrachte stemmen. Democratisch en wiskundig zal het allemaal wel kloppen, maar het is soms moeilijk te begrijpen. Den Boein haalde het in de eerste categoriën, maar scoorde slechts een tweede plaats bij het publiek, met een goede 1400 stemmen tegenover de 2700 van den board. Het voorlezen van al deze cijfertjes en omzettingen zorgde aanvankelijk voor wat verwarring tussen de Chris en Peter, maar Peter, gaf dan toch ruiterlijk zijn nederlaag toe, al nam hij afscheid met een bedankt, en een ‘ik geef mij niet meer aan’. Veelbetekenend.

Een mooi en ontroerend moment van de avond was zeker het afscheid van Prins Jurgen. Eerst een live, akoestisch begeleid nummer, en dan een door doedelzakken gedragen opbouwend lied, waarbij Jurgen ons liet weten, dat hij zo lang als maar kon nog wou doorgaan.

Al bij al was dit zeker geen prinsenverkiezing die ons nog lang zal geheugen. Er waren er betere. Misschien dat die ‘ouwe knarren’ die zich nu vermaken in Prinsencaemere of Prinsengarde nog eens een gooi moeten doen naar de titel.