Aalst Carnaval 2016 – een historische editie?

Het is me opnieuw wat geweest met het Carnaval te Aalst dit jaar. Maar of dit betekent dat het mede daardoor dan ook een historische editie geworden is valt toch te betwijfelen. Het is in ieder geval een editie geworden, waar enkele vraagtekens bij kunnen geplaatst worden. Om te beginnen is het al van 1990 geleden dat er nog onderdelen werden geschrapt, zoals nu gebeurde met de maandagstoet. VRT kondigde al enkele dagen bar weer aan, en Aalst en zijn veiligheidscel heeft daar gretig op ingespeeld. Het zal in elk geval mooi meegenomen geweest zijn, dat het aantal dienders van dienst, toch maar mooi kon gereduceerd worden, want zoals elkeen weet kampen we nog altijd met een dreigingsniveau drie. Getuige hiervan de misnoegde cafébazen die met onsteltenis vaststelden dat dinsdagnamiddag na de voil Jeanetten stoet de Grote Markt werd ontruimd, en nagenoeg hermetisch afgesloten, waardoor geen klant noch over hun drempels kwam. Dit uiteraard om toe te laten dat de nodige veiligheidsvoorbereidingen konden getroffen worden in de aanloop naar de popverbranding ’s avonds. Kwam dit doordat men dit jaar, in tegenstelling tot vorig jaar, niet kon rekenen op de aanwezigheid van Premier Michel tijdens de Ajuinworp? Wie zal het zeggen?

De voorbereidingen:

In ieder geval was deze editie van Carnaval, zelfs al bij de activiteiten in de aanloop naar de drie dagen, niet echt gestart onder een goed gesternte. Om te beginnen heeft de weliswaar reeds op hoge ouderdom verkerende Jules Boelens vader van de Ajuinworp ons verlaten in januari. Hij werd 91. Cyriel, de oudste voiljeannet ziet het niet meer zitten om het ganse parcours af te lopen, en vertoont zich nog enkel op de Grote Markt, bij de start.

De Prinsenverkiezing eindigde met een zeer nipte overwinning van Prins Dennis, wat er voor zorgde dat medekandidaat Cali, kort voor calimero, “voor zijn eigen gemoedsrust” een inzage vroeg in het schriftelijk gedeelte van de verkiezing. En wat bleek? Daar zaten enkele zeer merkwaardige, onzorgvuldig omschreven, vragen tussen. Wie zou uitmaken wat nu een correct antwoord was? Er was op een gegeven ogenblik sprake van juridische bijstand. Zo ver is het gelukkig niet gekomen, maar het zal voor altijd voor Cali een zure appel blijven waarin hij toen heeft gebeten. Want je moet weten dat een prinscampagne voorbereiden in Aalst nog iets anders is dan wat men ons in ‘Den elfde van den elfde’ wil doen geloven. Het kost vooral een bom geld, en geen enkele jeugdige kandidaat kan zich dat twee jaar na elkaar permitteren. Een prins trouwens ook niet, wat er toe leidt dat het nog een tijdje kan duren eer Keizer Kamiel Sergant ooit een opvolger krijgt. Kamiel is er nog altijd, en daar kan een avondlijke val in een put tijdens werken voor zijn deur, niets aan veranderen. Toch is Kamiel niet meer prominent van de partij zoals vroeger. Overigens wanneer komt dat standbeeld er nu voor Kamiel?

Toch nog dit over de Prinsenverkiezing: wanneer er meer dan waarschijnlijk toch weer zal geevalueerd, lees gesleuteld, worden aan het reglement, hopen wij dat ze dan ook niet vergeten om een oplossing uit te dokteren voor de nu waardeloze SMS-voting. Nu lijkt het vooral op een kassa-kassa onderdeel van de verkiezing. Door een veel te lage drempel in te bouwen op het aantal in aanmerking te nemen sms’jes brengt een dergelijke voting niets bij. Wetende dat Aalst met gemak 4000 actieve carnavalisten telt, dan is een bovengrens van 1000 sms’jes echt een lat die veel te laag ligt. Of was het de bedoeling om Jan Publiek op die manier buiten spel te zetten, en weer meer en meer naar een uitslag te evolueren waarbij enkel een “professionele” jury meetelt? Ook wetende dat een geschreven examen over ‘kennis van Aalst’ in principe voor wie zich kandidaat stelt geen enkel probleem mag opleveren, en dus derhalve overbodig is.

Maar net als jullie blijven wij er in geloven dat ons Feestcomité ooit wel eens de ideale oplossing uit haar hoed zal toveren.

Carnaval een feest?

Tijd om een ander fenomeen onder de loupe te nemen, en wij zijn niet de enigen die ons zorgen maken. En wel hierom: Carnaval is een feest, en het is niet meer dan normaal, dat Carnavalisten niet enkel een stoet willen zien, maar ook graag daarna nog samen feestvieren in leuke etablissementen. Vooral dat laatste is er de laatste jaren echt niet meer bij. Meer en meer cafébazen sluiten hun deuren tijdens de drie dagen van Carnaval. Waar is de tijd, dat ze Carnaval nodig hadden om hun jaaromzet op te krikken? Wie toch opent, timmert letterlijk eerst zijn zaak dicht. Houten panelen, en dergelijke worden “ter bescherming” van het decor aangebracht. Alles wat niet echt vast zit wordt verwijderd uit de zaak. Kortom bij het binnenkomen lijkt het wel alsof je, een snel ineengetimmerde, barak voor vluchtelingen betreedt. Ambiance valt er ver te zoeken, en de plasticbeker bier, een carnavlspint, die men je in de handen duwt is nu ook niet echt je van het. Niet te verwonderen dat de wat oudere Carnavalist achter zijn stoof blijft.

En buiten dan, zul je vragen? Wat gebeurd er op de verschillende pleinen waar muziek gemaakt wordt? Helaas ook die pleinen zijn verworden tot mini afkooksels van Tomorrowland, waar de jeugd uit zijn dak gaat op de laatste carnavalshits doorspekt met boumboum geluiden.

De kermis werd jaren geleden al verdreven van de stadspleinen en verbannen naar enkele onzichtbare parkings achter hoge huizenrijen. De pleinen kregen er de pompiers voor in de plaats. Pompiers zijn voor alle duidelijkheid, afgedankte brandweerwagens omgevormd tot rijdende tapkasten, annex discobars. Om beurten krijgen ze de toelating om enkele uren op een van de pleinen te staan. De jeugd lust er wel pap van, maar ooit zullen ook zij ondervinden dat Carnaval toch iets meer moet zijn. Wij denken vooralsnog dat Carnaval om andere redenen tot Unesco werelderfgoed werd gebombardeerd.

De zondagstoet.

Maar laat ons terugkeren tot de essentie. Feestvieren, praalwagens, peper en zout, een en ander op de korrel nemen, en historiek. Dat alles zit samengebald in een alweer formidabele carnavalsstoet die zondag vanaf een uur tot laat in de avond door de Aalsterse straten trok. Op gang getrokken door de Aalsterse Gilles, het Ros Balatum, de Aalsterse stadsreuzen en Prins Dennis. In hun kielzog 75 verschillende groepen. Iets meer dan 50 gecatalogeerd als kleine groep. Elf grote groepen en de overige er tussenin Middelgroot. Teneinde een mooie verdeling over het parcours te krijgen worden de groepen dan nog eens onderverdeeld in een A,B en C deel. Hierdoor zie je in pakweg drie blokken van twee uur telkens een oplopende climax van kleine eenvoudige groepen, die het moeten hebben van originaliteit, naar uitgebreide immens grote groepen die het moeten hebben van originaliteit EN een praalwagen om u tegen te zeggen. Wie in het deel C loopt, weet ondertussen dat er licht aan te pas komt. Veel licht, want de Grote Markt, het eindpunt, waar uiteindelijk ook de jury zetelt, wordt pas bereikt als de duisternis al een paar uur heeft toegeslagen. Al geeft de jury ook punten langs het gehele parcours, en dit zowel op zondag als maandag.

Naast de 81 ingeschreven officiële groepen, lopen er in de stoet toch ook nog een tweehonderdtal geregistreerde ‘losse’ carnavalsgroepen. Een dergelijke groep kan bestaan uit wat vrienden, een solovierder, of een groep die nog net niet de stap naar officële groep heeft gezet. Met duizenden zijn ze, alles door elkaar geteld.

Een ‘echte’ groep beschikt over een thema, waaraan maanden van tevoren werd gewerkt. De ‘losse carnavalist’ pikt in op de actualiteit, soms zelfs uit het ochtendnieuws van acht uur, bij manier van spreken. Dit jaar vielen onder andere ‘de sjoemelvelokes’ op. Bij de reguliere groepen werd iets minder gespot met de lokale politiek, in tegenstelling tot een paar jaar geleden, toen Ilse, schepen van Feestelijkheden, het hard te verduren had. Toch werden ook dit jaar geen heikele thema’s vermeden. Enkele groepen hekelden de stoet en de uitslag dan weer, door er op te wijzen dat er de laatste jaren bij de winnaars telkens groepen zaten die iets deden met ‘bistjes’. Bedoeld werd dat ze dieren op hun praalwagens gebruikten. Uiteraard gaat het hier om namaak dierenpoppen. Dikwijls zijn het de grote kleppers zoals LotjonsLos die op een gegeven ogenblik de toon zetten voor de komende jaren. Zo ook toen ze samen met Prins Laurent enkele jaren geleden de honden uitlieten.

Aan de meet worden de prijzen gedeeld.

Dit jaar had Lotjonslos de eer om als laatste door de straten te paraderen met het thema ‘Oilsjt Mobiel, weir vliegen d’er oever’. Een thema waarmee ze de talrijke files in de stad hekelden, en terzelfdertijd een herdenking aan de grote oorlog koppelden. Een wagen met nogal wat mecaniek, en sobere maar effectieve verlichting. Schommelende bootjes onder kleine zeppelins.
Ze behaalden dan ook terecht de eerste prijs bij de grote groepen.

Beschomt kaapte de eerste plaats weg bij de Middelgrote groepen, en dit voor het vierde jaar op rij. ‘Hey Oilsjt woor zen die handjes?’ hun thema, waarvoor ze zelfs Yves Segers van de partij lieten zijn, maakte vooral duidelijk dat zonder de vele handen er geen stoet en geen praalwagens zouden gemaakt worden.

Bedesterd, kleine groep, mocht de kroon opzetten met het thema: Oeik al gommen volleidig in ’t roeid, binsjt de stoet lachen weir ons tannen bloeit !!!
In hun perstekst lazen we: Ziet dad’ af! Wa ne pracht en prool.
Die groepen in de stoet zèn écht ni miër normool… azoei e zwoor kostuum… ge moeiet mor doeng… en da vèr ne giejlen achternoeng!!!
Sommegste gerauken mè veil moeite nog oever de brigge….
Deer da gariejl rond eer loif loeipt et zwiejt gewoeën van ere rigge!
Nen hoed op de kop… batoid wel meters hoeig… deer weer en windj…. oepelek bleivet nog efkes droeig!!!
Sebiet zèn ze nog onderkoeltj… want op zekken schoentjes…. keje dansen tot as g’a voeten nimmer voeltj!!! Ze zeggen wel insj: “De stoet es afzieng!” …. mor niks es minde woor !!!
Et es den hoeigdag van ààààl de groepen….ieder joor!!!! En zè mor gerest… oeik al gommen volleidig in ’t roeid BINSJT DE STOET LACHEN WEIR ONS TANNEN BLOEIT!!!

Wie geinteresseerd is in de vertaling, verwijzen wij graag naar alweer de derde editie van de binnenkort te verschijnen ‘Oiljstersen Diksjoneir’, van de hand van Jan Louies, zelf notoir losse carnavalist.

Tot volgend jaar: afspraak op 26 februari 2017. Wie zo lang niet kan wachten kan de beste foto’s uit deze editie bekijken in De Werf van 18 tot 26 maart, waar Dak (Dokumentatiecentrum Aalst Karnaval) de beste foto’s van hun fototwedstrijd zal tentoonstellen.

Ook Digitale Regio Aalst (DRA) laat u nagenieten en wel op 25 maart, tijdens de DVD voorstelling, waarbij teruggeblikt wordt op de VOLLEDIGE carnavalsperiode van 2016. Afspraak in De Brug, Hertshage 11 te Aalst, of wat dacht u?