Af en toe vraag je je af: “In wat voor een wereld leven we?”, en net op dergelijke ogenblikken duiken er figuren op die je voor 6 euro, een pakje tijd verkopen. Want uiteindelijk is het dat wat Erwin doet in zijn “shop nr 8” in Brugge, goed verscholen in galerij De Burg 15. Je moet het meemaken om het te geloven. Een vrij donker galerijtje, zeker als de avond al wat in de lucht hangt. Een smal gangetje, en plots stapt er een figuur op je af, die naar zijn kleding te oordelen “zo uit de Nachtwacht, een schilderij van Rembrandt zou kunnen gestapt zijn”, las ik net nog op een Nederlandse blog van iemand uit Utrecht, die even naar Brugge was afgezakt. En ik beaam, het klopt nog ook. De man spreekt mij aan in het Engels. Ik draag naar goede gewoonte een sweater met een borstgrote logo van de stad Chester er op. Je zou je van minder vergissen. “Nee, Aalst man, maar ik kom wel eens in Chester.”

Eer ik er erg in heb ben ik met de als musketier geklede figuur, want dat is een betere vergelijking, in gesprek en heeft hij mij binnengetroonjd in zijn voorschoot grote shop. En we palaveren verder. Ook zijn vriendin betrekt hij mee in het gesprek. We zijn beiden Oost-Vlamingen (hij is een Gentenaar), en dat schept een band, en bovendien weet hij wel een en ander over Engeland. Maar wat doet die vent? Wat verkoopt Erwin? Mooie verhaaltjes dat zeker en vast, en daarnaast beschikt hij over een aftandse videocamera, die haar beste tijd zeker gehad heeft. De camera is met een lintkabel verbonden met een nog veel oudere matrixprinter. Ik voel mij terug in de jaren 80 geworpen. Ik zie mij weer slepen met matrixprinters, Barco tv’s (beeldschermen avant la lettre) en ettelijke kilo’s zware AT PC’s van IBM. De opstelling van de man herinnert mij ook aan een dergelijk hoekje ooit ergens in de Galleries Anspach (de kant van het postgebouw aan het Brusselse Muntplein), waar we ooit werden meegetroond door een vergelijkbare figuur, en waar een matrixprint gemaakt werd van kind nummer 2, die toen ongeveer 4 jaar moet geweest zijn, aan zijn blonde krollen te oordelen. Ik heb overigens nog steeds een copie van die print. Beelden kunnen uniek zijn op velerlei wijzen.

Erwin vind dat hij “mijn karakterkop” toch ook moet vastleggen, en eer ik het besef, troont hij me mee voor zijn “prentbriefkaarten volle wall”, waar toch nog een manshoge witte uitsparing vrij bleef.

Na wat “spahettisex” en aanverwante “cheese” woorden, rolt uit de printer inderdaad een heuse print van mijn kop. Gelukkig is er nog een tweede pagina met een afdruk van een van de eerste uitgegeven kaarten van Brugge, waarop je aan de rand van de stad alle toenmalige windmolens ziet staan. Wat ons gesprek nog even een andere wending geeft.

Ik heb met plezier 6 euro voor de print betaald, al beschouw ik deze bijdrage meer als een gift voor een aangename babbel. Al probeert hij mij een bijhorende kader te verlappen voor 30 euro. Ik kringwinkel wel even voor een bijpassende kader, en met de uitgespaarde euro koop ik een koffie, en ik weet nu al dat ik er nog even zal bij glimlachen.

Hoe kom je er op om een aftandse installatie te gebruiken, die vermoedelijk al in een containerpark of zo moet hebben gestaan, om daarmee een broodwinning op te bouwen. Is er dan toch werk voor iedereen? Of speelt de man het, en kadert dit in een project waar hij later een kunstig boek over zal uitgeven?

In elk geval, zijn de kaartjes die de muren van de shop kleuren, gestuurd van over de gehele wereld, door mensen die ooit Brugge bezochten, in Erwin’s shop belanden, zijn gastenboek tekenden, en een klein wit papiertje meekregen, waarop hij netjes met een minuscuul stempeltje zijn adres “printte”. In het gastenboek merkte ik dat mijn voorgangers uit Albanië en Wit Rusland kwamen. It’s a small world we’re living in, Mr Jack….

Als ik ooit nog eens in Chester voorbijkom stuur ik hem zeker een kaartje, zo heeft hij opnieuw stof om verhalen te blijven vertellen… aan een volgende argeloze bezoeker, die zich een hoedje schrikt, wanneer uit het duister een aan Rembrandt’s doeken herinnerende figuur opduikt.

Een tien voor originaliteit….