Open Monumentendag in Vlaanderen. Het begon regenachtig, betrokken luchten, beetje miezeren en vooral weinig wind. Tegen de middag beterde het gelukkig. We telden in totaal 127 bezoekers, en hebben er vast en zeker enkele over het hoofd gezien, getuige een ander verslagje van een bevriende molenliefhebber op het Nederlandse molenprikbord waaruit ik graag het volgende citeer: “…De totaliteit aan bezoekers weet ik niet maar, op de anderhalf tot twee uur tijd dat ik aanwezig was op de site,
dit was tussen 15 en 17 uur, heb ik er toch een zestig à vijfenzestig geteld….”

Onze verslaggever merkte ook nog op: “…Het werd een een gezellige drukte van komen en gaan van bezoekers. Zodanig dat er soms een kleine opstropping in de molenkast tot stand kwam van mensen die de molen verlieten of binnenkwamen. De meeste bezoekers kwamen alleen maar omdat de molen een monument is, maar het merendeel kwam toch om een beetje meer uitleg te krijgen over de werking, de inrichting en de historie van de molen, zodat vrijwillig molenaar Eddy meer dan de handen vol had….”

We kunnen daar nog weinig aan toevoegen…bedankt Marc.

Bedankt ook aan de molenaar van Molen De Roome die helemaal uit Frans-Vlaanderen ons kwam opzoeken.

AANDACHT: Het moet ons van het hart dat er zich om en rond de Kruiskoutermolen zeer zware donkere wolken samenpakken. Men wil de vroegere molensite (Van der Haegen) in zijn geheel gaan verkavelen. Een geel aanplakbord laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Zie foto. Erpe-Mere is de molengemeente in Vlaanderen. Dat werd nog niet zo lang geleden gesteld door gouverneur Denys van oost-Vlaanderen in zijn boek: Mijn ronde, het bestuurlijk reisverhaal van gouverneur Andre Denys. Quote:…Erpe-Mere is een product dat kan verkocht worden. Ik ken weinig gemeenten met tien mooi gerestaureerde watermolens, rijk aan wandelwegen en typische dorpskernen. Een zeer mooi aanbod voor de eendagstoerist die op zoek is naar dergelijke pareltjes. Maar onbekend is onbemind. Waarom Erpe-Mere niet verkopen als molendorp?…einde quote.

We kunnen hier slechts bij opmerken dat het “slechts” om negen watermolens gaat en één windmolen. Deze laatste moeten we koesteren. Het heeft heel wat moeite, tijd en vooral geldmiddelen gekost om deze oude wachter weer draai en maalvaardig te maken. Is het dan nu verantwoord dat PAL NAAST deze molen gebouwen worden opgericht, die ongetwijfeld de windvang sterk zullen hinderen? Het is nog niet te laat om hier tegen te ageren.

Ter illustratie, ten tijde van het Ancien Regime, toen het windrecht nog ingeschreven stond in de wet, mocht in een omgeving van 100 meter rond een windmolen NIETS worden opgericht. De overheid houdt van molens. Waarom zou ze anders deze reuzen voor 80 procent subsidiëren bij onderhouds- en restauratiewerken, met uw en mijn geld. De molens moeten dan wel draai- en maalvaardig zijn. Laat er ons op toezien dat dit zo blijft….