Hoe kom ik het snelst aan stramme spieren? Eenvoudig: spring op de fiets en rij onmiddellijk veel te ver. Of toch niet.
Vandaag was de ideale dag om na een winterstop van een kleine drie maand terug de fiets ter hand te nemen. Er diende eerst nog wel een kapotte voorband geplakt, opgelopen tijdens een laatste fietstochtje naar de kerkhoven begin November. Deze morgen zag ik het even niet zitten. De aangekondigde warmere temperatuur, en beloofde opklaringen bleven uit. Sabine klonk evenwel zeer overtuigend na het een uur journal in haar weerbericht. Halfdrie, en nogsteeds niets. Toch maar de binnenband in een kommetje water gehouden, en het onooglijkst klein gaatje gevonden. Tien na drie, en we waren op weg naar knooppunt 16 (Scheldestreek zuid).
Zelf woon ik in de buurt van dit knooppunt, op amper enkele honderden meter van het treinstation in Lede. De eerste nog wat onwennige omwentelingen sturen mij langs het Solegem-natuurgebied helemaal naar de Erpse Onegem en de vlakbij gelegen Cottem watermolen. De beek stroomt er hard en voert mooi helder water mee op haar tocht naar Hofstade naar haar monding in de Dender. Ik verlaat even hetb officiële knooppuntenparcours en fiets langs de eeuwnoude Cottemweg naar het dorp van Erpe, naar de volgende watermolen (Vanderbiest). De vroegere Cottemweg wordt heden ten dage onderbroken door achtereenvolgens de Leedsesteenweg, de spoorweg Aalst-Burst, de oude baan naar Gent (de N9) en de rechtgetrokken Oudenaardse Steenweg. De geschiedenis heeft ervoor gezorgd dat deze Cottemweg thans drie verschillende namen draagt. Vlakbij de watermolen werd dit de Molenstraat, over de spoorweg waar zij het Allemansbos volgt Allemansbos, en over de N9 tot in het dorp werd dit de Botermelkstraat. Via Sevecoot (thans Zevekootstraat), de Kruiskens, en nog een stukje Kraainest bol ik tot bij de Kruislievenheer in Erondegem. Vroeger sloeg je hier linksaf via de windmolen naar het dorp van Ottergem. De internationale spoorweg van Oostende over Brussel tot in Bratislava gedbetert heeft dit wegje afgesneden, waardoor we via het Kapelhof en de Dokkenstraat rond moeten. De watermolen te Ottergem (Ruststraat) ligt er wat troosteloos bij, wachtend op verdere onderhoudswerken. Al bij al valt het mee om richting Vlekkem te fietsen via deze Ruststraat onder het E40 viaduct (bovenop de molenbeek). Deze molenbeek, de tweede in Erpe-Mere, vloeit stroomafwaarts naar Wichelen waar ze zich in de Schelde ‘stort’. Een “echte” zijrivier van de Schelde. We komen ze later nog tegen te Wichelen. In Vlekkem bij de brug over de E40 sluiten we terug aan op ons knooppuntentochtje. De Vlekkemse sop eter (beeld van De Somer) zwaait trots zijn pollepel in de lucht. De Somer maakte voor elk van de Erpe-Meerse dorpen een beeldje rond de vroegere spotnamen. Palokeneters, papeters, wetboeken, enz… Nu gaat het richting Strijmeers, deel van Vlierzele, wat dan weer tot Sint Lievdens Houtem behoort. De zon breekt finaal door. Tijd om onze Ipod in te pluggen. Roy Buchanan (*) zal ons verder gezelschap houden op deze tocht. Er zijn wegeniswerken aan de gang op de Grote Steenweg (N9), waardoor je haast het baantje, honderd meter beneden de Rochuskapel, niet inkunt. Via de velden gaat het naar Smetlede. En het mag gezegd, het laatste gedeelte van dit stukje route ligt er schandalig bij. De gemeente Lede, mag hier zeker wat aandoen. Rijden door een laag van 7 cm modder is echt geen pretje. En kom mij niet vertellen dat dit naar aanleiding is van de wegenwerken, want dit is slechts gedeeltelijk waar. Lede is een fusiegemeente met een hoofdgemeente en verschillende satellietgemeenten. Zoals zo vaak zorgt de hoofdgemeente bij dergelijke fusies eerst voor zichzelf. De veldwegen in Lede zelf zij netjes voorzien van een betonnenwegdek. Hier mogen de boeren nog alles naar hartelust naar de bliksem rijden in de winter. Zielig. Via het dorp met kerk van Smetlede, gaat het over een verharde weg richting Serskamp. We blijven de grens tussen Serskamp en Wanzele een tijdje volgen en belanden in Billegem bij de treinhalte Serskamp, gelegen aan de weg van Wanzele naar de Bruinbeke (Schellebelle). Een betonweg (!) wat verder rechts richting Bruinbeke, voert ons langs de watermolen van Wichelen (ook al jaren stil) naar de wijk Hulst in Wichelen. Nog wat trappen en we bereiken de Heiplas, Barrevoetsehoek en opnieuw het station van Lede. 32 km. 29 voor ons door de afwijking hier en daar van het parcours.
Zelf ook een proberen: http://www.tov.be/routeview.aspx?route=191752
(*) Roy Buchanan. Wat meer uitleg in een artikel dat wat te lang zweefde tussen pen en computer.
