Sadeler's blog

De grote vier hebben het weer gepresteerd in 2023. We werden terug gecatapulteerd in de tijd. De Beatles, Rolling Stones, de Who en de Kinks waren er plots allemaal opnieuw. De ene met nieuw werk, de andere met opgepoetst werk. .

Bij het oud werk, vooral van de Who kregen we een kijk in wat ooit een opvolger voor Tommy had moeten worden. Lifehouse. De Engelstalige Wiki schrijft daarover het volgende…. ‘Lifehouse is an unfinished science fiction rock opera by the Who intended as a follow-up to Tommy. It was abandoned as a rock opera in favour of creating the traditional rock album Who’s Next, though its songs would appear on various albums and singles by the Who, as well as Pete Townshend’s solo albums.’ Niet afgemaakt, science-fiction, rock-opera, waarvan een deel in de kast bleef liggen en een ander deel verscheen bier en der verspreid in de tijd. Al stonden heel wat nummers op een van de beste Who platen aller tijden, nl Who’s Next. Weet je wel die met de hoes net na het plassen….

Ook de Kinks haalden een oude koe uit de gracht The Journey in een Part 1 en Part 2 uitvoering. Een wandeling door hun repertoire te beginnen in 1963. Zij graaien en verfraaien werk uit Face To Face, The Kink Kontroversy, Something Else, The Village Green Preservation Society, Lola Versus Powerman en The Moneygoround, Muswell Hillbillies, Everybody’s In Show-Biz, Preservation Acts 1 & 2 en A Soap Opera. B-kantjes werden toegevoegd. Ray hermixte 6 nummers waarvan een drietal uit een show in 1975 in het Nieuw Victoria Theater te Londen.
Er werd geen rekening gehouden met chronologie waardoor de verzamelde x plaatkanten echt vernieuwend oogt.

Het waren de twee grootste bands uit de geschiedenis (wanneer we Pink Floyd en Led Zeppelin) even terzijde laten die met “nieuw” materiaal op de proppen kwamen. De Beatles met een single waarop ze alle vier samen en wat hulp van AI een stunt presteerden. De Stones met een volledige nieuwe plaat die echt weer klinkt als een Stones plaat. Hackney Diamonds genoemd naar gebroken glas van autoruiten vaak te vinden in Hackney, een deelgemeente van Londen.

Keren we terug naar de grote vier, maar dan op commercieel vlak. Een band zonder platenlabel zou nergens staan en dus zochten ze elk op hun beurt naar een melkkoe. Decca vergiste zich schromelijk op nieuwjaarsdag 1962 door de Beatles niet te accepteren. Gelukkig beet hun manager zich als een pitbull vast in de jongens en bleef hij de Londense labels afschuimen. EMI wees hem de deur, maar Parlophone een onderdeel van EMI liet hen via de achterdeur toch binnen. Decca maakte een en ander goed door de Rolling Stones binnen te halen. Al wouden ze er nooit evenveel aan verdienen als EMI aan de Beatles. Pey was een andere van de vier grote labels en daar vonden de Kinks een thuis. Bleef nog de vierde over, die eerder een Europees, lees Duits, label was, namelijk Polygram met als bekendste label Polydor. De Who zaten dan wel oorspronkelijk bij Brunswick en later bij Track, allemaal labels die verdeeld werden door Polydor buiten de UK. Onze Tommy werd hier uitgebracht op Polydor.

Wat is er van al deze labels geworden? Er vonden heel wat overnames plaats en opslorpingen van kleine labels. Ook de Amerikanen zaten niet stil , en op de duur stonden de Japanners voor de deur. Op dit ogenblik wordt de koek verdeeld door Sony (waarin o.a. CBS opging), Warner Bros en Universal; Deze twee laatste verdeelde EMI de vierde onder hun beide. Parlophone ging niet naar Universal maar naar Warner, omdat de EU dat zo wilde. Zij wilden voorkomen dat de markt te eenzijdig zou worden. Wie als klein onafhankelijk label treden deze drie nog wil opboksen zal verdomd goed uit de hoek moeten komen.

Concerten: Van Morrison – Koninklijk Circus

Dat het toch nog beter kon dan op de eerste rij staan bij een Led Zeppelin concert nu alweer meer dan 15 jaar geleden, daar had ik niet meer op gehoopt. En toch stoel 18 op rij 1 viel best mee, ook al was “de zanger”, klein van gestalte af en toe verborgen achter zijn muziekstaander.
Vandaag nog zeven euro uitgegeven aan parkeergeld, en daarmee was de opbrengst van de verkoop van mijn afgekeurde Peugeot, met maar liefst 475.000 km op de teller, opgesoupeerd. Kort nadat een koppel Polen met mijn doorleefd bakje de straat was uitgereden, na handjeklap…. 100 euro, nee 150 euro, laat het ons splitten in 125…. en dat was net genoeg om er een volgende vrijdagochtend een ticket voor Van Morrison met te scoren. Wat ik ook deed, waarna het in een kast belande bij dat andere nog niet opgebruikte ticket voor John Fogerty.
Pas vandaag realiseerde ik mij bij het downloaden op de smartphone, jawel zo gaat dat tegenwoordig, dat er op het ticket stond: Koninklijk Circus, Parterre Rij 1 stoel 18. Een plaats waar je met je knieën pal tegen het podium aanzat. Geen frontstage, mijnheer, geen fotografen. Over de luidsprekers liet een wat sonore stem horen dat phones dienden uitgezet te worden, en dat fotograferen verboden was. En geloof mij vrij quasi niemand op die eerste paar rijen haalde een smartphone boven, want zeg nu zelf, wie zou het op zijn kerfstok willen hebben dat Van Morrison zich na een paar minuten op zijn hielen zou draaien en als meneer nukkig het podium zou verlaten? Want dat Morrison “een karakter” heeft weet intussen iedereen. Je maakt met hem goede, soms interessante, en soms merkwaardige concerten mee, om het voorzichtig uit te drukken.
Vanaf mijn zitplaats, op enkele armlengtes van de man, heb ik vandaag geleerd hoe Van functioneert. Ik lees het al in de verslagen… er kon weer geen glimlach af. Klopt Morrison kwam op verscholen achter een donkere bril, lachte niet, lachte nooit, maar… was daarentegen voor de volle honderd procent bezig met zijn band en zijn muziek. Zelfs applaus, en er was zeer veel applaus, liet hij amper toe. Het ene nummer liep bijna over in het andere. Wie in de band van deze artiest wil overleven kan maar beter aandachtig, zeer aandachtig zijn. Van Morrison is niet alleen zanger, muzikant (gitaar, mondharmonica, saxofoon), maar ook dirigent en regisseur van de band. De bassist mag dan wel bandleider zijn, de vele signalen die tussen de basser en Van worden uitgewisseld zijn legio. Vaak zien we hem zelfs met de rug naar het publiek staan. Hij is dan bezig met luisteren en bijsturen van een van de bandleden die een solootje mag plegen. En dat waren er nogal wat. De band bestond uit een wat jongere toetsenist, violist en backing zangeres. De drummer, gitarist/pedal steel gitarist, bassist en washboard/tabla muzikanten hadden een pak jaren meer op de teller staan. Al bij al een geoliede machine.
Van Morrison blijft verbazen, en dat deed hij ook nu weer door GEEN ENKELE song te spelen waar zeker een groot percentage van het publiek zat op te wachten. Neen dit was de skiffleband waarmee hij zijn laatste dubbel LP/CD opnam, en dat hebben we geweten, want hij verblijde ons op die plaat en die plaat alleen.
Morrison sluit de cirkel waarmee het ooit begon. Eenvoudige skiffle gebracht door doorgaans een kwartet dat bestond uit washboard, banjo, akoestische bas al dan niet gebouwd met een theekist en een bezemsteel, en “iets” waarop je ritme kon slaan. In de band die we vandaag zagen waren al die instrumenten aanwezig, al bestond de akoestische bas niet meer uit een theekist en waren de snaarinstrumenten van beste kwaliteit. Al bij het eerste nummer haalde Van zijn mondharmonica boven. Het ding wilde eerst niet echt mee, en Van schudde er wat mee als het ware om de juiste toon te vinden, en dat lukte.
Het album kocht ik, en liet het enkele weken sudderen, vanwege geen cd-speler meer in de nieuwe kar. Maar eens gedigitaliseerd en beluisterd, was ik even van mijn melk. Geef toe nogal wat van die oude rakkers, waartoe ik Dylan, McCartney en Springsteen reken blijven nieuwe platen uitbrengen, die nog zelden een wow gevoel oproepen. Moving on skiffle, deed dat wel, al om te beginnen omdat het een vrij uitgebreide selectie songs betreft, maar veel meer nog omdat de stem van de man zo formidabel jeugdig blijft klinken. Een van de tracks, Gypsy Davy draaide ik driemaal na elkaar. Iemand moet John Peel overtreffen die ooit op de radio tweemaal na elkaar een van de eerste nummers van de Undertones dierf in de ether gooien. Als er ooit een nummer de titel zomerhit waard is dan is het Gypsy Davy. En dan No other baby van de Britse skifflegroep Vipers wat ooit al een remake mocht meemaken via Paul McCartney die zich had omringd met oude rockers uit de band van Johnny Kidd, een Purple drummer waaronder gitarist David Gilmour. Ze brachten het zelfs live in de Cavern of all places. Van gooit er onmiddellijk een brok mondharmonica in laat het nummer naar het einde toe tot ongelofelijke hoogten stijgen wanneer hij de sax omgordt.

Herwig Goeman, die in 2023 een dertig jaar oud concert van Irish Coffee op de wereld losliet vatte het concert als volgt samen : ‘Gisteren wreed genoten van “Van The Man” en zijn voortreffelijke band , wie zijn laatste album “Moving On Skiffle” niet kende kon het in de Cirque Royal leren kennen. Sommige nummers kwamen live beter tot hun recht dan op plaat vond ik. Zijn stem is nog altijd hetzelfde en hij heeft zelfs niet gemompeld deze keer , twee of zelfs 3 keer “thank you” gezegd en ik verdenk er hem zelfs van dat hij zich amuseerde, dikke helft van de nummers hoogtepunten….hij mag nog komen.’

Muzikanten: Seth Lakeman, viool, speelde oa op Carrie Fire van Robert Plant en toerde met Plant. Gitarist Dave Kerry speelt al sinds 2010 bij Van Morrison. De hoesnota’s werden geschreven door Jimmy Page, die ooit zijn carrière startte in de dagen van de skiffle.

We hebben 2022 verlaten. Corona lijkt als het ware verdwenen. We kregen er een op zijn poot spelende Poetin voor in de plaats. John Fogerty stelde zijn optreden nog maar eens jaar uit. Bang om zich in Europa te vertonen?
Reizen kon weer, zij het vergezeld van een appje met corona paspoort gegevens. Voor de UK werd het noodzakelijk over een internationale reispas te beschikken. Check-in verloopt overigens vlot, en douane controles verlopen niet anders dan voorheen.
Een langere Welshe vakantie zat er niet in. De kat uit de boom kijken daarentegen….
Zomerse bijeenkomsten in, of all places, Zarlardinge, optredens bijwonen in Klein Zwitserland of bij de Burcht in Herzele. Wij waren er en ontdekten dat ook op lokaal vlak steengoede muziek wordt gespeeld. Slechts twee ‘echte’ concerten op de agenda: Robert Plant en Allison Krauss op het Cactusfestival te Brugge, en dat draaide op niets uit vanwege een grieperige keel van Krauss. Clapton in het Sportpaleis was een succes, een must-see. De dag ervoor het laatste concert van Isopada, en een spetterend Amber Experience Band concert met leden van RockMachine aangevuld met enkele Sisters.

Fietsen langs de Schelde, wandelen in de Kalkense Meersen, of in Bos ‘t Ename. Bankzitten te Griete, Emmadorp, Vlassenbroek, Hay-on-Wye.

Ook dit jaar is het huilen met de pet op bij het bekijken van de jaaroverzichten in Humo, of zelfs in Britse muziekbladen. Artiesten die de weg effenden voor het jonge grut komen nog amper aan bod. Ze zakten weg in niche moerassen. Toch brachten Springsteen, Neil Young, en anderen meer dan beluisterbare platen uit. Zie onze lijst onderaan.
Kringwinkels zijn de ideale vindplaatsen voor wie wat achterstand wil inhalen, of ‘iets uitproberen’. Boeken en platen koop je er nog altijd voor een habbekrats, al zitten er tegenwoordig ook al bij die het wagen om voor een ‘geschalotterde’ ‘Deep Purple in Japan’ 25 euro te vragen, en daar nog mee weg komen ook.
Drie jaar geleden schreef ik dat er nog zoveel valt bij te vullen op gebied van blues en jazz. Dat is behoorlijk gelukt het afgelopen jaar. De canon waarvan sprake komt er aan. Niet die van VL, maar die van Sadeler. Iets om naar uit te kijken.
De Beatles en de Rolling Stones, uit onze jeugd blijven aanwezig. Deze keer door het heruitbrengen van Revolver. Wat de Stones betreft, die verpopten tot de Jagger/Richards band, wnat zeg nu zelf, zonder Charlie.
Platenbeurzen trekken opnieuw volk aan. Vinyl tiert er weliger dan digitale schijfjes.

Wordt het niet stilaan tijd om de omgekeerde beweging in gang te zetten: van huis naar kringwinkel? De collectie begint net iets te groot te worden, maar wat wil je wanneer pakweg alleen nog maar in boekenland zomaar parels uit de lucht vallen. Neem nu het blues lexicon van Aalstenaar Karel Bogaert.
Een dag rondstruinen in Hay-on-Wye, het boekendorp, levert kilo’s papier op. Boeken waarin het waarom van Poetin wordt onderzocht. Hoe stond Lennon tegenover Indische filosofie? Biografieën over Page of Beck die niet te versmaden zijn, en nog in waarde zullen stijgen naarmate rocksterren vallen.

2022 was vooral het jaar waarin Oekraine het erg te verduren kreeg, en waarin wij niet deelnamen aan een molenexcursie in Bulgarije. Als alternatief, zes dagen molens kijken in Vlaanderen en Frans-Vlaanderen in internationaal gezelschap, uit Zwitserland, Estland, Duitsland en Nederland.

Overzicht: aankopen CD’s met voorin het meest recente materiaal.

Vinyl

Boekenlijst Muziek

Overige boeken

31 januari, de dag waarop de koning zich richt tot ‘de gestelde lichamen’, ook wel de laatste dag waarop terugblikken op het vorig jaar nog net mag, en een nieuw jaar in gang wordt geschoten. Er is dankzij Nelis Dejongere, de laatste dagen heel wat te doen rond Spotify. Dat is die beker die vooralsnog aan ons voorbijging. Via een selecte Kringwinkel keuze valt namelijk een behoorlijk alternatief te verwezenlijken.  En er zijn hier en daar nog wel enkele echte platenwinkels die overleefden, en zelfs Mediamarkt biedt gelukkig nog steeds mooi spul aan. En dat bleek nog maar eens tijdens een laatste passage, in de periode van korte dagen en lange nachten, bij deze gigant, waarje nog altijd het echte zoekproces kan beleven.  Een tijd waarin elk radiostation, zich begeeft aan een top honderd of meer, waarbij overdrijven de boventoon voert.  Want hoe kom je anders op het idee een top 2000 samen te stellen.  Toegegeven het is een makkelijke manier van uren vullen met muziek waar niemand last van heeft. Ze kunnen weinig fout doen, en laat ons eerlijk zijn, wie ligt wakker van de volgorde.  Of een nummer nu op 1875 staat of op 604, dat maakt geen moer uit.  Trouwens dat die rangorde bepaald werd door de luisteraars, dat gelooft niemand. Toch? Wat er in de hoogste regionen zweeft, ook is intussen ook bij iedereen gekend.  Elk station heeft zijn klassiekers, en zijn pappenheimers die er voor zorgen dat de slappere versie van Fleetwood Mac met een schabouwelijk nummer zich nestelt naast een albumtrack van Pearl Jam.  ‘Nog een glaasje wijn?’  ‘Dank je wel.’ Die lijsten zijn niet meer of niet minder dan het herhalen van de serie De Kampioenen, maar dan op radiovlak. Overigens kocht ik eindelijk dit jaar die bewuste cd van Pearl Jam, voor de prijs van 1 euro.  Iemand moet hem beu geworden zijn, en heeft het kleinood uiteindelijk naar een kringwinkel gebracht.

Die kringwinkels zijn een uitgelezen manier, om voor de prijs van een zilveren schijfje, verschillende artiesten te leren kennen, zij het dikwijls met vertraging.  Dikwijls met jaren vertraging.  Dit jaar Beck gekocht.  Nee niet de Jeff, wel die andere, en toegegeven hij kan nummers maken. Maar net niet genoeg om er een top cd met te vullen.  Het coronajaar 2021 zal voor ons het jaar van Emmylou Harris blijven.  Een jaar eerder ‘herontdekt’, en nu volop onze schade ingehaald.  Zelfs via een box van alweer jaren geleden.  Een andere beste koop was de mij onbekende live CD van Gram Parsons uitgevoerd en opgenomen in de seventies.  Wat zou Emmylou eigenlijk denken over Keith R. zonder wie Parsons misschien nog onder ons of bij haar zou zijn geweest?

Een streepje klassiek mag altijd en zeker als het via de bekoorlijke stem van Sarah Brightman tot ons komt. Uiteraard weer teveel gekocht, en dat leidt dan weer tot te weinig plaats om nog te stockeren.  Volgend jaar wordt het anders. Maar zeg nu zelf, je kan toch geen blues cd van Jeremy Spencer laten liggen, ook al heb je van de bewuste cd  nog nooit gehoord. De uren luisterplezier, na datum blijven beklijven.  Ik laat nooit spullen liggen van John MacLaughlin, dat mag blijken uit het overzicht.  De man nog ooit nog aan het werk zien, zal meer dan waarschijnlijk niet meer lukken, vanwege leeftijd en  de stilaan in zijn vingers kruipende kwaaltjes.  Een andere ontdekking tijdens de laatste paar jaar is zeker en vast Al Di Miola.  Wie wil kan eenvoudig bevriend worden  met hem via facebook.  Wat hij met een aantal Beatles nummers heeft gedaan is superieur. Regelmatig ‘live’ te horen via zijn eigen facebook kanaal.

Kringloopwinkels zijn tegenwoordig ook een vindplaats voor wie op vinyljacht wil. Toegegeven je moet er snel bij zijn, en daarbij komt, af en toe,  de eindeloze vrijheid van de jong gepensioneerde goed uit. Toch al een paar keer meegemaakt dat een medewerker de rekken komt bijvullen net na het binnenkomen, en dat er geen andere vinylfanaat aanwezig is, want dat laatste is de pest.

Prachtig vinyl gekocht dit jaar Humble Pie, The New Inspiration, Mahavishnu Orchestra, The Bee Gees of zelfs Elvis.

Uiteraard blijf je voor nieuw materiaal aangewezen op Mediamarkt.  Ik blijf het vertikken om de makkelijke weg op te gaan en te kopen via Bol of andere punt kommen. De herinnering aan de woensdagnamiddag bij Kiekens, in de Zoutstraat, waar je met een nieuwe lp van Floyd of Zeppelin naar buiten stapte daar kan geen webshop tegenop.  Zelfs al moest je uiterst voorzichtig fietsen, wilde je niet hebben dat de plaat tussen de spaken van je voorwiel terechtkwam, en duurde het nog minstens een uur eer de naald dan eindelijk door de groef kliefde.  Erfgoed moet in ere gehouden worden.  Een vijftiental cd’s moeten de business gaande houden, want wanneer niemand nog cd’s koopt in een werkelijke winkel, pas dan zijn we nog een stuk verder van huis.   Er zijn al bibliotheken bekend die alle cd materiaal hebben buitengegooid. Vermoedelijk op de schroothoop. Geloof me vrij maar de ‘oudjes’ brengen nog steeds materiaal uit op CD en nu soms ook weer op vinyl.  John Lord, Rod Stewart, Neil Young, Mick Fleetwood, Clapton, Tom Jones en Van Morrison,  zijn maar enkele namen   En dan zijn er nog  de vele honderden heruitgaven waaruit moeilijk kiezen valt, al was de keuze voor Michel Chapman dit jaar wel makkelijk.  Plots duiken ook een aantal opnames op van liveconcerten daterend uit de jaren zestig, opgenomen in ons land. Bijvoorbeeld in Moeskroen (Small Faces Live in ’66) of tijdens Jazz Bilzen (de Bonzo Dog Band), en wie weet wat ligt er nog op de plank.

De topplaat van 2021 is voor ons de nieuwste worp van Robert Plant en Alison Krauss, waar we graag dieper op ingaan, in een volgende aflevering.

Op nummer 27, een gigantische ontdekking.

Vinyl uit vervlogen tijden.

Afgelopen jaar zeer genoten van de nummers 2 en 3 uit de boekenlijst

Het jaar 2020 zoals het normaal zou zijn verlopen, kan eigenlijk samengevat worden door enkel de maanden januari en februari te overschouwen. Met recht en rede de enige maanden die verliepen zonder dat iemand zich zorgen maakte. Problemen waren er enkel voor de Chinezen, en dat schenen op dat ogenblik nog altijd onze tegenvoeters. Die periode bracht ons concertjes van Barbara Dex en Alfred Den Ouden. Aalst Carnaval ging door en we ontwaarden schitterende poppen van de Stones eb van de Beatles, al vielen ons ook enkele mieren op. Er was nog geen vuiltje aan de lucht, lat staan vuil in onze neus.
Hoe het verder verliep in wat nu bekend staat als het rampzalige jaar 2020 leest u later meer. Ook de concerttickets voor McCartney, Fogerty en Eric Clapton liggen nog op het schap.
Op de plaat en cd aankopen hebben we verplicht kunnen besparen. Zeker tijdens de lockdown. Zes weken lang geen enkele niet-noodzakelijke winkel, noch kringwinkel te bezoeken. De periode nadien mocht er dan weer wel zijn. Blijkbaar heeft lockdown geleid tot opkuis van zolders, kasten en jawel zelfs platenrekken. Artiesten zochten nieuwe wegen om zich toonbaar te maken aan hun publiek. Achter een micro voor hun voordeur, of voor een gemaskerd en verspreid publiek toen het nog even kon. Deze zomer stelde William Souffreau op die manier zijn nieuwste songs voor. McCartney liet zich verleiden in Sussex tot een derde McCartney solo plaat.

https://www.facebook.com/PaulMcCartney/photos/a.488766413312/10159362274943313/

Een overzicht, waarbij cd en vinyl door elkaar. Vooral de novemberaankoop van een twintigtal albums van Nils Lofgren, Journey, Asia, enz… was een meevaller.
Voor de rest zeer toe te juichen, het na 50 jaar verschijnen van de passage van Creedence Clearwater op Woodstock.
De Rolling Stones die Goats Head Soup heruitgeven, en waarbij in de (dure) box ook het Brussels concert van 1973 werd gestopt. Lik mijn lipje.
Ook Neil Young die een ooit niet uitgegeven plaat uit die tijd eindelijk laat verschijnen is de moeite.
We hebben eindelijk Emmylou Harris echt ontdekt, mag ik zeggen. Heeft leeftijd daar iets mee te maken? Ik weet het echt niet. John Prine, nog net ontdekt via een ex-bibliotheek aankoop in Zottegem, vooraleer de man Covid-slachtoffer werd.
Op 10 staat Bruce Springsteen. Het mag weer, omdat hij reflecterend over zijn eigen leven, eindelijk weer op en beter spoor zit. Zijn biografie ligt nog op de leesplank. Elf en twaalf heb ik meerdere keren meegenomen in de auto, gewoon omdat ze beregoed zijn.

Collectie jazz en blues weer mooi kunnen aanvullen me(t ondermeer enkele Britse top platen van Chris Barber en Barbara Thompson. Eindelijk Earl Bostic op vinyl gevonden.

Niet gerangschikt een lijst van veel te veel boeken, die ik ooit wil lezen.

Jack Kerouac’s zeg maar de demo van zijn On the road. Het boek werd getypt, op een rol papier, vergelijk het met een rol, o zo populaire wc-papier van het afgelopen jaar. Gelukkig was deze koop slechts de weergave van die rol, en is het in boekvorm. Ex New Musical journalist nebadert Hendrix muziek toch even anders, en daardoor alleen al een must. Nog maar eens Mijl op Zeven en de Dylan Chronicles op de kop kunnen tikken.
De wegwijzer voor Bulgarije had ik in 2021 moeten gebruiken, maar dat zal allicht 2022 worden.
Deze zomer vaak gefietst en dikwijls Cider met de Roadies meegenomen, en nog een paar andere. Zeker toen we opnieuw op een bankje mochten gaan zitten, nadat de politiek haar absurde maatregelen wat had ‘af’gescherpt.
Ook de Beat Generation lijkt zeer de moeite, en was de aanschaf waard.
Ondanks corona en de gesloten winkels toch NIET overgegaan tot online hamsteren. En dat is maar goed ook, nu eindelijk de transportkosten worden doorgerekend.
Och ja en op de valreep was er Brexit…. En hoe we dat ervaren, leest u volgend jaar.

2019 ligt achter ons. Alle overzichten, Jaarafsluitingen, kasboeken, werden overlopen en wij kunnen besluiten dat het weer een al te vruchtbaar jaar was.
Het vierjaarlijkse symposium leidde mij dit keer door het voor mij totaal onbekende Saksen in Oost-Duitsland. Berlijn waar Bowie en Reed om nu voor mij begrijpelijke redenen een tijdje woonden, is zeer goed verteerbaar. Een grootstad met de allures van een ‘gewone’ stad.
Enkele weken ‘wonen’ in Noord-Wales, waar het ritme van de seizoenen nog aanwezig is, en alle dagdagelijkse beslommeringen veraf schijnen.
Uitstappen naar molens in ons eigen landje, Nederland, en Brexitland.

Fietsen door de Parijbossen, langs de Solegem en het Foot. Wandelen langs de Schelde op de Aard. Bankzitten te Griete, Emmadorp, Vlassenbroek, Betws-Y-Coed en bij de Eendenkooi die er niet meer is. Schuilen voor een zon die zich aanbiedt aan 42 graden.

Om toch een beetje te voldoen aan de traditionele overzichtslijstjes plaats ik in het cd/lp overzicht alle aankopen uit 2019, die muziek betreffen uitgegeven in 2019 helemaal voorin. Helaas kom ik amper aan een zestal cd’s. Bovendien allemaal van al jaren lang gevestigde waarden. Besluit: het merendeel van wat uitgebracht werd, en bejubeld wordt in Humo, en andere bladen is andermaal aan mij voorbij geraasd. Ik heb er toen niet, en ook nu niet van wakker gelegen. Mocht er toch iets tussen zitten wat ik mogelijks zou kunnen goedvinden, dan ontdek ik dat later wel, bij een van mijn kringende winkelende bezoeken. Katy Melua, Eva Cassidy, het zijn mooie voorbeelden van hoe ik dit jaar vergeten parels toevoegde aan mijn intussen veel te uitgebreide muziek verzameling. Ook op platenbeurzen en in Britse shops blijft het grasduinen in de kelders van de muziek. Blossom Toes, The Artwoods, Blodwyn Pig, Zoot Money, zijn maar enkele artiesten waarvan ik dit jaar een aantal van hun vroegere worpen mee heb gesleept naar mijn mancave.

Er valt nog zoveel aan te vullen uit de jazz en blues wereld (ook op boeken gebied) dat we nog wel een paar jaar door kunnen gaan. Uiteindelijk wordt de kern van de verzameling er alleen maar beter door. Uiteindelijk ben ik op dat punt aanbeland waarop ik stilaan mijn eigen canon kan beginnen voorstellen. Toevoegen hoeft echt niet meer, al blijft zoeken naar dat ene dat toch nog ontbreekt nog altijd een uitdaging. Verwachten dat gerenommeerde artiesten die nog steeds aan de weg timmeren, nog een ultieme worp zullen plegen, lijkt onrealistisch. Onderzoek naar wat ze ooit langs de kant lieten liggen is boeiender. De Beatles die dit jaar meer dan waarschijnlijk een echte inkijk zullen geven in wat zich in hun laatste twee jaar afspeelde, via het uitbrengen van een verbeterde Let it be film, is uiteraard iets waar naar uitgekeken wordt.
En dan belanden we nu in de boeiendste periode van de muziek. Die periode waarin men zich alles van 50 jaar geleden zal herinneren wat zich afspeelde tussen 70 en 75.

Terug naar ons overzicht. Niet meer verwacht, maar de Who zijn er in geslaagd om een topplaat af te leveren. Al zullen sommigen hun neus ophalen bij de naam de Who. Is dat nog wel de band die ons parels als Armenia city in the sky en Pictures of Lily bracht? Twee bandleden hebben het overleefd. En Page en Plant haalden het nooit in hun hoofd om zich in hun eentje Led Zeppelin te noemen. Commercieel bekeken beseffen Daltrey en Townshend natuurlijk dat een Who ‘product’ nog altijd beter verkoopt dan eender wat ze solo ooit op de markt gooiden. Maar tja, als de Stones zich met amper drie originele leden van de zes nog steeds Rolling Stones mogen noemen, wie zijn wij dan om kritiek te hebben op de Who. Misschien moet McCartney samen met Ringo Starr de hort optrekken als de Beatles. Het is maar hoe je het bekijkt.
De titelloze CD/LP van de laatste versie van de Who mag er in elk geval zijn. Ook al denk je bij elk nummer: “dat had moeiteloos op die of gene plaat uit hun carrière kunnen staan.” Nergens klinken de songs als outtakes, maar ze hebben wel hun best gedaan om de songs te laten klinken alsof ze terugblikken op hun eigen repertoire. Waarom ook niet? Elke artiest is vrij om te doen wat hij wil. Bovendien verveelt geen enkel nummer. Nooit heb je de neiging om snel naar het volgende nummer te zappen. Een terechte beste plaat van 2019.

Neil Young en Bruce Springsteen leverden typische platen af. Waarbij Springsteen er is in geslaagd om ons te doen uitkijken naar een volgend live optreden. Het blijven verhalende songs, en meer moet dat niet zijn.

Chapeau voor Savoy Brown die er na vijftig jaar nog in slagen om nieuw werk af te leveren, ook al klinken ze nog steeds als een gemiddelde boogyband. Een topband is het nooit geweest. Altijd wat in de schaduw van Chicken Shack en Fleetwood Mac geopereerd.
Rod Stewart is naar goede gewoonte opnieuw verguisd, door pennelikkers die over muziek schrijven in zogenaamde betere tijdschriften. Toch haalde ook zijn laatste plaat moeiteloos de hoogste regionen van alle hitparades, tenminste mochten die er nog zijn zoals wij ze ooit kenden. Stewart, of zijn platenmaatschappij hadden zonder veel zorgen een zoveelste herverpakte best of op de markt kunnen gooien. Zij kozen er in tegendeel voor om Stewart te laten begeleiden door een symfonieorkest, en op die manier zijn wat ‘slowere’ songs op die manier van een extra dimensie te voorzien. Stewart is altijd naast componist ook vertolker geweest van een rist select uitgekozen covers. The First cut is the deepest krijgt in de versie op deze plaat een nieuw jasje aangemeten, waardoor het opnieuw een mogelijks jonger publiek kan bekoren. Zelfs een Faces klassieker als Stay with me werd onder handen genomen.

Dit jaar een extra boekenplank bijgestoken, en volgestouwd met werk van Boontje, Zaki, Michiel Hendrickx en Annelies Beck en zoveel meer. Geniet mee van de lijst.

Tot slot boeken over muziek

Naar jaarlijkse gewoonte, staan we in januari stil bij het afgelopen. We zuchten, omdat we telkens moeten vaststellen, dat we weer teveel geld en te weinig tijd gespendeerd hebben aan het lezen en het muziek beluisteren. Lees: boeken, platen en cd’s. OK vinyl mag dan weer in de lift zitten, het wordt tijd om enkele bakken aan ons voordeur te zetten, met een groot bord er bij waarop te lezen zal staan: te koop, wegens plaatsgebrek…. Ik zou natuurlijk ook kunnen verhuizen…. maar die discussie wil ik liever niet aangaan.

Kortom geniet mee van de ‘beperkte lijst’ die opnieuw aangeeft dat erfgoed koesteren, veel belangrijker is dan zoeken naar de nieuwe Beatles of de nieuwe Dylan. Mochten ze zich onrecht aangedaan voelen, dan moeten ze dat maar komen melden aan ons deur. Kunnen ze direct snuisteren in ‘den overtol’.

Het was een goed jaar, en het viel behoorlijk mee op die plaatsen waar ik mij regelmatig bevoorraad. ‘De Heist’se Platenbeurs’, een rist ‘Oost-Vlaamse’ (vaak kleinere) kringwinkels, waar de doorverkopers de weg er heen nog niet hebben gevonden. En dan waren er ook weer mijn Britse vrienden in ‘Chester’ en ‘Hay’, waar ik toch telkens weer kleine ontdekkingen doe.

In het al te vaak verguisde ‘Mediamarkt’ (Oostakker), opnieuw wat nieuw materiaal op de kop getikt. Zij zijn goed in heruitgaven die je nergens anders aantreft, tenzij via het net. Wat ik vooralsnog vertik. Effe googelen, bestellen en wachten tot het op de deurmat valt. Nope, want heeft weinig te maken met ‘verzamelen’ en het milieu wordt ook niet beter van al die kleine witte camionettes die de wereld doorkruisen, opdat je het toch de volgende morgen zou hebben, zelfs wanneer het al vijf voor middernacht was, wanneer je bestelde, en je beter in je ‘beddebak’ zou kruipen.

Ook de boeken intake begint wat stroever te lopen, nu de meeste ‘Slegte’ winkels uit het straatbeeld zijn verdwenen. Hay-on-Way blijft dus het mekka om heen te reizen, en te browsen in de diverse shops.

Over naar de lijstjes.

CD/LP’s. Buiten categorie en dus niet in de lijst: The Beatles met de deluxe heruitgave van het White Album uit 1968. In tegenstelling tot andere lijstenbouwers kozen wij er voor om Marianne Faithfull de lijst niet te laten aanvoeren. Prachtige CD maar klinkt naar ons gevoel toch iets teveel als Nick Cave, en dus te weinig als haarzelf: Faithfull.

De Kinks hadden we de eerste plaats gegund, maar we kozen integendeel voor een CD die ons spreekwoordelijk van onze sokken blies: Tom Jones met zijn Long Lost Suitecase. Het moet gezegd dat de laatste drie cd’s van Jones, een wel heel ander licht werpen op de man die nog door al te velen als ‘die crooner uit de jaren zestig’ wordt gezien. De blues druipt er van af. De stem is beter dan ooit, en de songkeuze is top.

Op 8 en 9 staan respectievelijk Rod Stewart en Joe Bonamassa. De enige in de top 10 met nieuw materiaal. Van enkele artiesten werd na tientallen jaren eindelijk lang vergeten materiaal op een degelijke manier uitgegeven. CCR (Golliwogs), Bob Seger en Paul McCartney behoren tot deze categorie. McCartney met de orchestrale versie van zijn tweede soloplaat Ram onder de naam van Percy Thrillington. McCartney haalde overigens met zijn laatste worp, Egypt Station, ook geen top tien notering. De plaat blijft na beluistering toch te weinig ‘hangen’ om er vaak naar terug te grijpen.

Weinig concerten bijgewoond dit jaar. Steve Winwood in het Rivierenhof ‘wint’ dan ook deze categorie. Lokaal genoten tijdens de Aalsterse kerstmarkt van Karel Meganck, finalist van de Voice Senior, en samen met de Night Time Heroes een uitblinker op de Amber Reunie Party afgelopen april, ook al naast die andere Voice deelnemer, John Woolley. Ontdekking: de ex-Irish Coffee muzikanten, samen met Eddy Piens, die nu door het leven gaan als Rockmasjien.

De boekenlijst (muziek) wordt aangevoerd door de prachtige bio over Nicky Hopkins: And on piano Nicky Hopkins. Vervolgens de Aalsterse Rockgeschiedenis in Onion Rock, een Welshe kijk op muziek door een liefhebber uit Cardiff. Drinking Cider with the roadies, 1971 Never a dull moment, Mick Farren Black Lleather jacket, Exile on main street en Zaki met Ondeugender Ouder worden. Ook 15 jaar Blues oan daa stoaze lieten we niet liggen.

Overige boeken die door elkaar het vermelden waard zijn: Twenty-five Books that shaped America , Svetlana Aleksijevitsj – Wij houden van Tsjernobyl , Living in middle ages ten tijde van Chaucer, Guido van Meir – Corneel, Michael Jenkins – A house in Flanders, Martin Heylen – Terug naar Siberië, Sabine De Vos – Hoge hakken, Amy Shumer – Het meisje met de onderrugtattoo en om in eigen streek te blijven genoten we van: Lucas Vander Taelen – Het kostuum van mijn vader.

Het lijsternest 2018. Albums (vinyl-cd), 45 toeren (discolijst – rocklijst)

1968 komt er opnieuw aan. Het is te zeggen de herinneringen die men zal ophalen aan wat vijftig jaar geleden gebeurde. Mei 68, Leuven Vlaams, de Parijse rellen, de dood van zowel Martin Luther King als Bobby Kennedy, de start van Led Zeppelin, de Beatles die stilaan uit elkaar groeien, en de vermaledijde Yoko Ono die plots alomtegenwoordig is. Het was me wat.

Muziek.

Laat ons nu vooral nog even terugblikken op 2017, en zoals gewoonlijk doen we dit aan de hand van boeken en platen/cd’s die we vorig jaar aanschaften. Kortom we duiken even in het Lijsternest. Het klinkt wat afgezaagd, maar ook dit jaar teveel Kringwinkels bezocht op zoek naar langspeelplaten waarop molens staan afgebeeld. En en passant teveel ander toevallig aanwezige cd,s lp’s en boeken mee naar onze ‘mancave’ gesleept. Af en toe toch wat nieuw materiaal aangeschaft zij het dan voornamelijk van de oudere generatie. Nog steeds te weinig tijd om deze te verspelen aan jonge nitwits, die vanop hun zolderkamertje de wereld proberen te veroveren, met weinig originele klanken. Net als vorige jaren ontdek ik wat echt goed is in de jaren er na. Ik zeg maar wat, Ben Harper of The War on Drugs en tal van anderen.

Live concerten.

Weinig concerten bezocht, maar wat we zagen mocht er zijn. John Fogerty, die op zijn ouwe gitaar de sterren van de hemel speelde in het Antwerpse Sportpaleis. Men had eerst geprobeerd om hem in de LottoArena onder te brengen, maar dat was buiten de talrijke CCR fans gerekend, die ons landje rijk is. William Souffreau begaf zich nog maar eens op de solotoer, en bracht een puntgave nieuwe CD op de markt, waarin hij uitgebreid terug blikt op zijn jeugd in en rond Aalst: Den Amber, waar den Blues kwam, El Gringo in Hekelgem waar hij speelde met Irish Coffee toen die nog de Voodoo heetten. Tabacco Fields, de toebakvelden, waar hij als kleine jongen in de jaren vijftig in verloren liep, en veel meer fraais. Hij liet zich bijstaan door een schare topmuzikanten op deze plaat, want hoe anders kun je Jan Hautekiet, Jan Oelbrandt of Jean-Marie Aerts noemen. Een deel van hen gaf dan ook present in de Aalsterse werf, bij de voorstelling van de CD. William is wel voor geen gat te vangen: Irish Coffee wordt even geparkeerd, en hij trekt nu het land door in zijn eentje, meestal bijgestaan door een andere gitarist. Kloot Perwez en Jan Oelbrandt stonden al samen met William op een podium te lande, om samen doorheen meer dan 50 jaar muziek te struinen, en enkele parels uit ons verleden te laten herleven. Uiteraard vermengd met Tobacco Fields nummers.

Een toevallig meegepikt memorabel halfuurtje, tijdens een repetitie van een uit jonge universiteit studenten bestaand filharmonisch orkest in Bangor, in de buurt van waar ooit de Beatles zich leerden te verdiepen in oosterse mystiek, reken ik bij de muzikale hoogtepunten van 2017.

En dan was er bijna een jaar geleden dat schaarse topconcert dat we konden meepikken van Elisa Waut. Van een zeldzame schoonheid, waar we nog op terug zullen komen.

Literatuur?

Boeken? Ik hoor het je zeggen. Opnieuw een volle wasmand meegesleept uit Albion, het door Brexit geteisterde buurland. Hay-on-Wey blijft een jaarlijks te bezoeken boekenoord, waar je nog altijd op literatuur beluste ‘boekdiggers’ tegenkomt. De bookshops die er nog zijn houden gelukkig stand, en de ‘kindle’ (elektronische boekversie) is er nog altijd verboden, althans volgens Richard Booth die zichzelf uitriep tot King of Hey.

Nu we het toch over reizen hebben in het afgelopen jaar: 2017 was een rustig jaar met slechts een uitstap naar Noord-Wales. Leven in Llanwrst, Betws-Y-Coed, markten in Chester, rondstruinen in Bedgelert, een Welsh koor meepikken in Saint-Mary’s Church, Jazz at the Stables. Onderbroken voor een weeklange bustrip doorheen Midden-Engeland, The Black Country, om er de oudste relicten van de Industriële Revolutie te bezoeken. Genieten van de aanblik, van hoe ze stopnaalden en ‘kopspellekes’ maakten in Redditch, hoe ze Chinees porselein namaakten en zo de fijnste China bone tafelserviezen maakten. Ook het fameuze ‘Royal Doulton’ servies van madame Bouquet (Bucket) stamt uit die tijd, en werd vervaardigd in soortgelijke fabrieken. We zagen hoe indertijd het fameuze Sheffield Steel tot stand kwam. Mannen die op hun buik lagen achter door water aangedreven sneldraaiende slijpstenen, waarop ze messen slepen, terwijl de vonken rond hun oren gensterden. De streek rond Birmingham is een must voor wie zich wil onderdompelen in een tijd waarin de tweede industriële revolutie plaatsvond.

En ook een beetje voor wie wil zien waar Robert Plant, het goudgelokte lentekind van Led Zeppelin opgroeide. Daar waar onze held af en toe al eens binnenwipt in een lokale wijnbar, en hij op de vraag: “Waar bevindt zich het toilet?” te horen krijgt: “Just take the stairway to heaven Robert”.

A year in pictures.

Dankzij Apple’s Ipad en een eenvoudige appje waarmee je in een handomdraai collages in elkaar draait, werd 2017 dan toch weer voor een stukje gedocumenteerd. Op naar 2018, voor weer meer tijd, vreugde, muziek, molens, en…. we zien wel wat er komt.

Tot slot mijn eigenste meest democratische lijst van 2017.

Ik heb niets gehoord dat beter klonk dan wat mijn topspot bekleedt.
De muziek begint stilaan te lijken op de wereldliteratuur, waar ook James Joyce nog steeds niet werd overtroffen. Zo zie je maar…. de lijst.

Albums CD/LP

25 LP Les Paul Now!
24 LP John Fogerty Centerfield
23 LP De Piotto’s Live at de Lanteern
22 CD Woody Allen Wild man Blues
21 CD Cyndi Lauper Memphis Blues
20 LP Mose Allison Mose in your ear
19 CD Greatfull Dead The Greatful Dead 50th Anniversary edition
18 nCD Jeff Buckley Sketches for My sweetheart the drunk
17 CD Mahavishnu Orchestra The lost trident sessions
16 CD The Filmore East Last 3 nites
15 LP Elvis Presley Elvis as recorded at Madison Square garden
14 CD Big Star Live at Missouri University 4/25/93
13 CD Sharleen Spiteri The Movie songbook
12 CD Hans Dulfer Big Boy
11 CD Last of the Teenage Idols Alex Harvey
10 LP It’s a beautiful day It’s a beautiful day
9 CD Deborah Bonham The old Hyde
8 CD Neil Young Promise of the Real The Visitor
7 CD Van Morrison The authoriteit Bang collection
6 CD The Rolling Stones On Air Deluxe Edition
5 CD William Souffreau Tobacco Fields
4 CD The War on drugs A deeper understanding
3 CD/DVD Jeff Beck Live at the Hollywood Bowl
2 CD Robert Plant Carry Fire
1 CD Sgt Pepper deluxe Edition

Concertlist

10 Ladies of the Sixties Westrand Dilbeek
9 Havenfeesten Terneuzen optreden Spank
8 Betws-y-Coed Stables Jazz Rag
7 Saint Mary’s Church Choir Festival Cor Meirion Prysor
6 Het Zesde Metaal in Erondegem Witlof sessie
5 Variomatic Molenfeesten Meerbeke
4 Aalst De Werf William F Souffreau
3 Retro-Vinyl concert: William Souffreau en Jan Oelbrandt
2 Avond John Fogerty Sportpaleis
1 Elisa Waut in De Kam Wezembeek

Een van de zeldzame ogenblikken om te koesteren mochten we begin 2017 evenaren, toen Elsje Helewaut nog even in de spotlights verscheen. Een terechte nummer 1.

De boekenlijst (muziek)

20 Last shop standing

19 Time to say hello Katherine Jenkins The autobiography

18 John Lennon songs explained

17 Ready Steady Go, Shawn Levy

16 Samuel Charters The roots of the blues

15 Nelson George The death of Rhythm & blues

14 John Lennon A spaniard in the works

13 John Lennon brieven

12 Rock Werchter Jan Delvaux

11 Patrick Roufflaer Bob Dylan in de studio

10 The Who in the sixties

9 Polly Marshall Arthur Brown The God of Hellfire

8 Geschiedenis van de Luit en de gitaar

7 Rough Guide to Rolling Stones

6 Tony Visconti

5 Radio Caroline

4 Pete Frame’s Rock Family Trees

3 Guy Peelaert Rock dreams

2 Jimmy Hendrix by Kurtis Knight

1 John Lennon by Dezo Hofman

Overige boekentitels

15 Wirral street AZ atlas

14 Kristien Hemmerechts Wit zand

13 A Miror of Mediëval Wales.

12 IBM en de holocaust

11 The art of Patrick Nagel

10 Amy Shumer

9 Brigitte Bardot beschreven door Francoise Sagan

8 Molens van mijn Vlaanderen Joseph De Zitter

7 Molens in de gemeente Hulst F.D.M. Weemaes

6 Techniek industriële revolutie

5 Alexandre Dumas Les trots mousquetaires

4 Jef Van den Steen Belgian Family Brewers

3 Griet op de Beeck Vele hemels boven de zevende

2 William Blake introduced and edited by J. Bronowski

1 Molvanië Jetlag reisgids

De aanwas in 2016

Ieder jaar opnieuw worden er heel wat voor de hand liggende lijstjes op de wereld losgelaten. Dit jaar, nog meer dan vorig jaar, keek ik met belangstelling uit naar de overzichten van anderen. Op facebook, in de muziekbladen, op radio, tv, enz… heb ik moeten vaststellen, dat mijn smaak, nog meer dan vroeger, door de stilaan tot erfgoed verworden artiesten wordt beheerst. Misschien ontdek ik de nieuwelingen van 2016 ooit nog op een later moment. Op dit ogenblik heb ik er echt geen behoefte aan.

Dat toch nog meer dan tien platen gemaakt in 2016 in mijn “mancave” belanden, en mij beroerden, is mooi meegenomen.

Enkele platenbeurzen, vele kringwinkels en wat bezoeken aan Mediamarkten, en prachtige kleinschalige Engelse en Welsche tweedehands shops later breekt de tijd aan om nog even achterom te blikken.

2016 was een jaar om opnieuw breder te gaan binnen het muziek spectrum. Nog meer jazz, lang vergeten maar toch ook uitstekende soundtracks uit onze uitgaansjaren waarin de disco hoogtij vierde. Ontdekken dat de muzikanten die Van McCoy rond zich schaarde in zijn Soul Symphony Orchestra eigenlijk dezelfde waren als degene die John Lennon bijstonden op Mindgames. It’s a small world, with no place for f….n streetcredibility. If it sounds good, then it is good. En daarmee basta.

Overzicht

21 David Bowie The Deram anthology 1966-68

20 The greatest Blues legends 10cd box

19 Bob Dylan, No direction home

18 George Thoroughood & Destroyers 2120 South Michigan Avenue

17 Albert Lee & Hogan’s Heroes Tear it up

16 bout time Dobrojean

15 The Blues Project

14 Kathryn Jenkins Living a dream

13 Joe Bonamassa Blues of desperation

12 Marianne Faithful No Exit + DVD

11 Neil Young Peace trail

10 Beatles Eight days a week Live at Hollywood Bowl

9 Van Morrison Keep me singing

8 Pink Floyd Cre/action The early years 1967-1972

7 Joe Bonamassa Live at the greek theatre

6 Mose Allison I’m not talkin the song stylings of 1957-1971

5 Led Zeppelin BBC sessions

4 Rolling Stones Blue & Lonesome

3 Jeff Beck Loud Healer

2 Harvey Mandel Snakepit

1 Leonard Cohen You want it darker

Een greep uit al het moois:

Net buiten de twintig, een herinnering aan Bowie’s pre-‘Living in a tin can’ periode.

De CD box met Blueslegends bevat 10 cd’s met daarop 20 originele albums, in replicahoesjes, die meer dan vijftig jaar geleden het mooi weer uitmaakten. Goed om tijdens een verre autotrip naar Porto de ene na de andere in de cd-lade te schuiven.

De onovertroffen Albert (nee niet Alvin of Arthur) Lee hier met Hogan’s Heroes verdient het om beter bekend te zijn.

Belgisch geluid van Dobrojean (in het echt Jan Oelbrandt), dat door god weet welke onverlaat naar een kringwinkel werd gebracht verraste ons aangenaam.

De vijftiende en veertiende plaats heb ik voorbehouden aan prachtige ontdekkingen in 2016, van ouder materiaal. Kathryn Jenkins heeft een Welshe stem om u tegen te zeggen, ook al behoort ze niet tot het rockgenre, en het liveconcert uit de sixties van de Blues Project is een must voor wie van het genre houd. Bonamassa die platen aan de lopende band uitbrengt komen we hogerop twee keer tegen, Heruitgaven van Zeppelin en Mose Allison (op de valreep dood in 2016) konden niet ontbreken. En dan zijn er de klassiekers die verder timmeren aan de weg: Neil Young, de Rolling Stones en verassend genoeg ook Harvey Mandel, die ik enkel jaren geleden aan het werk mocht zien in de Woodstock versie van Canned Heat in Heist-aan-Zee. Beatles en Pink Floyd vervolledigden hun catalogus, met eerder uitgebracht en opgekuist werk, al zit er bij Floyd ook onuitgebracht materiaal tussen.

De pluimen gaan naar Jeff Beck, Harvey Mandel en enkele meters hoger op het ereschavot: Leonard Cohen.

Leonard Cohen onbetwist de beste:

Leonard Cohen, bleek al in de zestiger jaren tot de “ouderen” te behoren. Een dichter/schrijver die het waagde om een plaat op te nemen, nadat bleek dat anderen met zijn songs succes oogsten. Net als Dylan had Leonard geen perfecte zangstem. Iets waardoor je bijna gedwongen werd om meer aandacht te schenken aan zijn teksten. Kwam daar dan nog bij dat Cohen net als Dylan jood bleek te zijn, dat hij Canadees was, en op het mythische eiland Hydra had gewoond, samen met een nimf van een vrouw.

De eenvoudig uitgevoerde hoes van zijn eerste lp, versterkte het gevoel dat dit om “echte” songs ging, en niet zomaar popliedjes. De wijze waarop hij de vrouw voor ons neerzette, maakte ons deel van zijn leefwereld. ‘Suzanne ik neem je mee naar een bank bij het water’, klonk het in een Nederlandse vertaling bij Herman van Veen. Suzanne, Marianne ze werden op slag onsterfelijk voor ons, en van zodra we ontdekten dat Marianne ook nog eens zijn echte muze was, waren we helemaal verkocht.

In Aalst in de Las Vegas pub stak het plaatje zelfs op de jukebox. A-kant Suzanne en B-kant So Long Marianne. Echt verkopen deed Cohen nog niet in die dagen, getuige onze aankoop van bewuste single in de uitverkoop bakken aan twintig frank.

Een van Cohen’s nummers, ‘You know who I am’, stond wat verloren op de dubbelaar ‘Fill Your Head with Rock’, waar CBS hem promootte tussen alle mogelijke progressieve rock- en bluesbands.

Zoals alle groten heeft ook Cohen een periode gekend, waarin zijn platen wat minder niveau hadden, en hij bij de toenmalige tienergeneratie wegdeemsterde. Neem daarbij dan zijn vijf jaar durende sabbat in een boeddhistisch klooster, en het mag een wonder heetten dat er nog meesterwerken zouden volgen. Zelfs na 1980 groeide een van zijn songs uit tot een klassieker, in een versie van de te vroeg gestorven Jeff Buckley. Bij Hallelujah, denken nog steeds velen in eerste instantie aan Buckley, en niet aan auteur Cohen.

We zullen hem moeten missen, al blijven we hopen, dat er nog enig onuitgebracht materiaal hier of daar op een plank ligt te wachten. Een gedachte die zelfs niet bij ons opkomt wanneer we denken aan de vorig jaar ontvallen Bowie of Prince. Beide heren brachten steengoed materiaal voort, in een ver verleden, maar waren nog amper een schim van zichzelf, daar waar Cohen nog altijd klonk zoals we hem leerden kennen. En dat terwijl hij, zoals blijkt uit zijn laatste worp, afscheid aan het nemen was. Van Marianne Ibsen, en van ons, zijn publiek. De hoes van zijn laatste plaat roept herinneringen op aan ‘Songs from a Room’. De cirkel is als het ware rond.

Een wistjedatje in deze wat niet vaak op de voorgrond komt, is wel dat deze laatste hoes ontworpen werd door de Brugse Sammy Slabbinck (1). De stem van de zanger klinkt wat vermoeider, maar is nog duidelijk verstaanbaar in tegenstelling tot gemurmel van zijn soortgenoten, die hem zelf ook een warm hart toedragen.

Voor ons de plaat van 2016. Eentje om nog lang te koesteren.

Zoals gezegd behoorlijk wat Jazz bijeengekringwinkeld….. of in het geval van Toots gekregen bij de krant De Standaard.

20 Ronny Jordan The quiet Revolution

19 The Jeggpep NO Jazz Band Along the Mississippi

18 Carla Bruni Qulqu’un m’a dit

17 Larry Adler The Piano Roll recordings

16 Liane Foly Acoustque

15 Tubby Hayes/Ronny Scott The jazz courier

14 Herbie Hancock Head Hunters

13 The Rosenberg trio Gypsy Summer

12 Chris Barber’s Jazzband

11 Wim Mertens Close cover

10 Chick Corea The sound of Jazz

9 Cecil Taylor 1955-1961

8 Larry Coyell Masters of the Jazz guitar

7 Jazz Masters Stan Getz

6 Miles Davis Sketches of Spain

5 Django Reinhardt Souvenirs

4 Diana Krall Only trust your heart

3 Earl Bostic Dance to the best of

2 Fridaynight in San Fransisco McLaughlin, Dei Mola, De Lucia

1 Smile het beste van Toots

R&B hebben we dit jaar wat uitgebreide met dance en disco.

Dance 25 Vanvelzen Unwind

Div 24 Moulin Rouge Music from Bar Luhrman’s

R&R 23 5 x CD Elvis Presley

Dance 22 Zita Swoon Group Dancing with the sound hobbyist

Dance 21 The Orb Pomme Fritz

disco 20 Michael Jackson Thriller 25

Dance 19 Welcome to the pleasuredome

div 18 Boombal Vol 1.

Dance 17 Fatboy Slim Live on Brighton Beach

R&R 16 Jaap Dekker 25 jaar Boogies en romantiek

dance 15 Moby 18.

Dance 14 The Chemical Brothers Push the button

Dance 13 Air Safari Moon

R&R 12 Elvis It’s now or never The tribute to

Disco 11 The fantastic sound of Philadelphia

R&B 10 Long John Baldry The Peye anthology

R&R 9 Vince Taylor et ses play-boys – Barclay sessions

soul 8 Aretha Franklin Greatest Hits (1980-1994)

R&R 7 Bo Diddley is a gunslinger

disco 6 Kool and the gang The dance collection

soul 5 Sam Cooke Portrait of a legend

soul 4 Donna Summer The Journey Very best of

R&B 3 Georgie Fame Twenty beat classics

R&B 2 Georgie Fame Cool cat blues

R&B 1 The birth of British blues box proper

Noot:

(1) http://focus.knack.be/entertainment/muziek/de-vreemde-historie-achter-de-belgische-leonard-cohen-hoes/article-normal-767919.html

Naar goede gewoonte een overzicht van de aangroei van onze huisdiscotheek. Of toch een gedeelte….
Dit jaar voor het eerst opnieuw echt vinyl aangeschaft. Gelukkig al kringwinkelend, waardoor de aanslag op onze goudpotten noch meeviel.

Da bluuz om met iets te starten

De nummer 1 betreft een laatste worp van Donegan, de skiffleheld, met zeer eigentijds materiaal. Onderschat.

Rocklijst van 100 tot 1

Het Beatlemateriaal, met dank aan de stopzetting van Free Record Dinges, en vooral dan hun uitverkoopbakken.

Het vinylproject.

Op zoek naar albums met mooie plaatjes van molens op de hoes, maar…. af en toe zit er ook wat anders tussen zoals deze bijvoorbeeld.

Nummer 1 heeft niets vandoen met de uit de koude oorlog stammende vriendenclub van ginder achter. Het betreft de uit 1975 stammende lp van Mike Bloomfield, ene Kennedy en ene Goldberg. Samengevat onder hun initialen. Verdiende nummer 1 al was het maar voor die ene Beatlecover die het album rijk is, en uiteraard ook voor het formidabele “gebass” van Rick Grech
Tot volgend jaar.
https://youtube.com/watch?v=_2EGkO3Nge4%3Frel%3D0

Januari 2015, na een namiddag boekenmarkten te Damme, dat wat tegenviel. Weinig aanbod, en weinig bezoekers, al waren de reguliere uiteraard toch wel wer aanwezig. Enkel boeken laten liggen omdat ik ze al heb, en ze toch wat te hoog geprijsd waren om ze zonder scrupules te kunnen doorverkopen. En dan enkele waarvan de verkopers onderhand ontdekt hebben wat hun marktwaarde op het Internet tegenwoordig is.

Doorkarren naar Beachhouse 25 langs de Scheldeboorden in Zeeland. Enkele capuccino’s en een mooie uitkijk op de aanrolende golven vanuit zee. Intussen branden in de verte de lichten, aan de overkant, langs de kustlijn op Walcheren. De skyline van Vlissingen is omgetoverd in een lichtstreep.

Het licht is hier sfeervol gedimd, wat dan weer het verder lezen in Gitarist, een nederlands blad voor muzikanten, bemoeilijkt. Er staat deze keer een knap intervioeuw in met Jimmy Page, die dezer dagen alomtegenwoordig is in het wereldje. Page promoot er zijn fotoboek-biografie. De kanjer die enkele jaren eerder in beperkte oplage uitkwam in een zeer beperkte oplage, en alleen al om die reden verschrikkelijk prijzig was, wordt nu in een allemansversie verdeeld aan een schappelijke prijs. Al zie ik het boek nog niet direct in elke Standaardboekenwinkel liggen. Jimmy wie? Zeer zeker, wanneer je nu al leest dat tieners vin den dat “die Paul McCartney” een geweldige ontdekking is en het nog ver zal schoppen. Ik denk met weemoed aan een oude Cats plaat: “What is the world coming to?”

Januari, en niet december, lijkt de beste tijd om te reflecteren over het afgelopen concertseizoen.

Zie lijstje onderaan.

Nog even en we karren op huis, via de aartsdonkere Panoramaweg, Breskens, Philippine, waar menig landgenoot mosselen leerde eten, de veerboot net voorbij Wippelgem, bekend van zijn ‘Vos’-sen en kettingkruiers, de E17 al was het maar om Erpe-Mere op de E40 te ontwijken waar vandaag een bende moorduivels de dienst uitmaakten. De wifi verbinding, en de superhandige Ipad-mini leerde mij net nog dat het voor Sven Nys vandaag weer letterlijk in het zand (sic) bijten was.

En dan nu….

2014 was een beregoed concertjaar. Geen overaanbod, en voldoende grote namen. Ook al waren er enkele bijna huiskamermomenten die er toch weer mochten zijn.

Neil Young, we hebben het al gezegd, zorgde voor een uitstekende avond te Lokeren, met zijn licht aangepaste Crazy Horse.

The Stones, met hun laatste optreden in ons landje. Wie zal het zeggen. Ook dar rapporteerden we uitvoerig over het afgelopen jaar.

Jeff Beck liet zijn virtuositeit nog maar eens bewonderen. Alle drie artiesten die rond de 70 draaien. We worden een dagje ouder.

En dat geldt ook voor artiesten in eigen land. William en de zijnen zorgden voor een schitterend Amber Reunie gebeuren. Meer van dat.

En dan waren er de supportacts tijdens de concerten van nummer een en twee. Doorgaans behoren support acts tot de categorie, artiesten war je niet hebt om gevraagd, maar die je er bij moet nemen. Arno was van dat slag te Werchter. Gelukkig vielen Triggerfinger en Admiral Freebee wel mee.

Maar het hoeven niet altijd festivalacts te zijn. Gewoon muziek in een kleine club volstaat soms ook.

De concertlijst.

1) Neil Young, Lokerse Feesten

2) The Rolling Stones, Werchter Classic

3) Jeff Beck, Ancienne Belgique

4) William Souffreau & Friends, Amber Reunie

5) The original Night Time Heroes, Amber Reunie

6) William Souffreau & Friends, Aalst stadspark, in de regen.

7) Admiral Freebee, Lokerse Feesten

8) Triggerfinger, Werchter Classic

9) The Simple Minds, Werchter Classic

10) Stampen en Dagen, Marktplein Lede

Buiten categorie, maar daarom niet minder

Jazz Rag in the Stables, Betws-Y-Coed

Male choir, Saint Mary’s Church, Betws-Y-Coed

’t Is weer lijstjesdag. We worden er mee om de oren geslagen de laatste dagen.

Schitterende beurscijfers, om maar iets te zeggen.
Helaas ook dit jaar weer iets te diep in de eigen beurs getast, en de goudgele euro’s laten stromen naar Mediamarkt, Free Record en andere Shops. Gelukkig ook een paar keer langs geweest in Kringloopcentra, waar voor amper de spreekwoordelijke appel en ei heerlijke ontdekkingen te beleven vielen.
Wat er in ruil voor kwam tast in elk geval mijn verbeelding.
Een beperkende lijst.

Niet toevallig drie albums op de eerste plaats, en niet toevallig materiaal uit 2012. Gewoon omdat ze goed zijn.

Rock & Pop

1 Tempest Bob Dylan

1 Celebration Day Led Zeppelin

1 Psychedelic Pill Neil Young

4 The Thunder Thief John Paul Jones

5 Live in Los Angeles – The Grammy nominated Amoebe Show – Mail on Sunday Paul McCartney

6 Number of the Be Ella Guru

7 The Yardbirds Story by Giorgio Gomelsky The yardbirds

8 The Days of David McWilliams David McWilliams

9 The History of the Dave Clark Five The Dave Clarck Five

10 Cam Bryn f“n a’r band

11 Portraits of Bob Dylan Steve Howe

12 Live in London Leonard Cohen

13 Mr Fantasy Traffic

14 Back Street Crawler Paul Kossoff

15 Amused to death Roger Waters

16 Zooma John-Paul Jones

17 My Generation The Who

18 Beck’s Guitar Shop Jeff Beck

19 Valleys of Neptune Jimi Hendrix

20 In the name of my father The zepset The Jason Bonham Band

21 Like an Eagle in Concert 1991 The Steve Miller band

22 Fire and Water + Free Free

23 The UFO has landed The Ry Cooder Anthology Ry Cooder

24 Tomorrow never knows The Beatles

25 The Seven Deadly sins / Kurt Weill Marianne Faithfull

26 .where the action is! The Yardbirds

27 The Guitar Sounds of James Burton James Burton

28 Live in Amsterdam Tony Joe White

29 Mean Business The Firm

30 The very best of Elvis Costello & the Attractions Elvis Costello & the Attractions

31 The Essential Bob Dylan Bob Dylan

32 The Best of Bonnie Raitt Bonnie Raitt

33 Let your hair down The Steve Miller Band

34 Black Claw & Country Fever Albert Lee

35 Barrett (+ bonus trcks) Syd Barrett

36 Starsailer: the anthology Tim Buckley

37 The Pros and Cons of Hitch Hiking Roger Waters

38 Tell the Signs Bootleg series Vol 8 Bob Dylan

39 F**k All the perfect People Chip Taylor & the new Ukrainians

40 Heavy Horses / Songs from the Wood Jethro Tull

41 Andy Timmons band plays Sgt Pepper Andy Timmons Band

42 Return of the Champions Queen + Paul Rodgers

43 Ars longa vita bravis The Nice

44 Pieces of the Sky Emmylou Harris

45 Lovin’ up a storm Jimmy Page & John Paul Jones

46 A Different hat Paul Carrack

47 Avalon Sunset Van Morrison

48 Working Man’s caf‚ – Sunday Times Ray Davies

49 Cellophane The Troggs

50 Killing Moon the best of Echo and the Bunnymen

51 The Gilded Palace of Sin and Burrito Deluxe The Flying Burrito Bros

52 The Blues and Me Georgie Fame

53 Essential Young Dudes Live & More Mott The Hoople

54 Sweetheart of the Rodeo The Byrds

55 Hear the Most Micky Most and his Playboys

56 Anthology Sequel Lonnie Donegan

57 Peter Gunn Duane Eddy

58 This Strange Effect – The decca sessions 1963-1966 Dave Berry

59 The Definitive Wilson Pickett Wilson Pickett

60 The Guitar that Changed the World Scotty Moore

61 Race with the devil Gene Vincent

62 First lady of Rockabilly Wanda Jackson

63 You’re the only dancer/ Quick touches Jackie Deshannon

64 Working on a dream Bruce Springsteen

65 Teddy Boys don’t Knit Vivian Stanshall

66 Live at Paradiso Beth Hart

67 The Joe Meek Story Diversen

68 Endlessly Duffy

69 Woodstock 1 & 2 Diversen

70 Sounds of the South Diversen Leo Blokhuys

Blues & Bluesrock

1 Beacon theatre Live from New York Joe Bonamassa

2 Live from Austin TX Roy Buchanan

3 Live at B.B. King Blues Club (The Collector’s Edition) Jeff Beck

4 Live at the Ritz Ronnie Wood & Bo Diddley

5 B.B. King Live at San Quinten BB King

6 The Chess box vol 2 Willie Dixon Willie Dixon

7 Blues Blues Blues The Jimmy Rodgers All Stars

8 Slim Harpo Rocks Slim Harpo

9 I choose to sing the Blues Duster Bennett

10 Blues from Laurel Canyon John Mayall

11 Live at Montreux 1982-1985 Stevie Ray Vaughan and Doubl Trouble

12 The Best of Friends John Lee Hooker

13 This live I’m Living T-Bone Walker + Peter Chatman

14 The Diary of a Band John Mayall’s Bluesbreakers

15 Thru the Years John Mayall

16 Blues don’t change Peter Green Splinter Group

17 Waiting in the wings Chris Farlowe

18 Just One Night Eric Clapton

19 Etched in Blue Rory Gallagher

20 Live Alive Stevie Ray Vaughan and Double Trouble

21 Classic Rock -No hits no hype, just the Best Joe Bonamassa

22 Bootleg Him! Alexis Korner and Friends

23 Bob Dylan Bob Dylan

24 USA Union John Mayall

25 The definitive Ray Charles Ray Charles

26 Collection Gold Muddy Waters Muddy Waters

27 Groeten uit Grollo Cuby & Blizzards

28 The Godfather of Chicago Blues Big Bill Broonzy

29 The Knights of the Blues Table Diversen

30 The Roots of Led zeppelin Diversen (4CD)

Jazz & Classic

1 The savoy recordings Big Joe Turner

2 A Tribute to Charlie Parker with Strings Charlie Watts Quintet

3 40 Years Jubilee Chris Barber Chris barber

4 The Ultimate Chet Baker Chet Baker

5 Best of Wim Mertens Wim Mertens

6 The Final Concert Recording Stan Getz

7 Now’s the Time Art Blakey

8 Round Midnight Thelonius Monk

9 Hit that Jive Jack, the earliest recordings 1940-41 Nat King Cole Trio

10 De legendes van de Jazz Stan Getz/ Stephane Grappelli

11 Small World Big Band Volume Two More Friends Jools Holland & His Rhythm & Blues Orchestra

12 The Savoy recordings Adderley Bros

13 Classic FM Guitar Diversen

14 The Vivaldi Album Cecilia Bartoli

15 Guitar Passion – Leffe Diversen

Belgisch product

1 Chicken Swing Professor Deaf

2 Till we meet again Fondy Riverside Bullet band

3 Live Rockabilly Blink

4 Rogge Antoon

5 Hoedendag Antoon

6 Wim. Anders Wim

7 Thid Time Live at De Blauwe Wolk !!! The Night Time Heroes Blues Band

8 Zonder Lief Stampen en Dagen

9 Wow & Flutter Van Belle

10 My Tribute to the king Helmut Lotti

11 Hommage a Brel Philip Jordens

Contemporary

1 The Platinium Collection Rolf Harris

2 A touch of music in the Night Michael Crawford

3 All Alone am I Timi Yuro

4 Unforgettable With Love Natalie Cole

5 Reunited 50th Anniversary album Cliff Richard & Shadows

2012, een blik in de toekomst

Twenty twelve zeggen ze over de plas. Iets waar we mede dankzij de komende olympische spelen vermoedelijk nog vaak om de oren zullen worden geslagen. 2012 voor het eerst in jaren een vrouwelijke prins-kandidaat (te) Carnaval te Aalst, en ze maakt kans want ze is alleen. 2012 voor het eerst na vele jaren een ‘serieuze’ parcourswijziging in de Ronde van Vlaanderen. Oudenaarde probeert zich op de kaart te zetten, als dat maar niet uitmondt in een een-april mop. Onze molenvereniging neemt meer dan waarschijnlijk in mei of juni de opgeknapte Huisekoutermolen in gebruik. Wij kijken nu al uit naar de door het zwerk klievende wieken. De meimaand wordt sowieso al molenmaand met molenweekends in Engeland, Nederland, België Duitsland en Frankrijk. 1 juni, dag waarop er een nieuwe gepensionneerde de Quicky-teller mag verhogen. Zomer synoniem met Snowdonia. En dan kan de rest van het jaar ook niet meer stuk.

Op muzikaal vlak mag een blik op de beste compilatie lp’s verwacht worden. Een blik in het verleden op zoek naar de beste popsong. Een kijk op de plank met ondergewaardeerde cd’s. De ultieme boekenlijst, en wie weet, een nieuwe aangepaste lijst met onvergetelijke dessert island albums.

Alvast hier de lijst van 2011.

“Daar is de lente, daar is de zon” zong De Wilde en hij hoopte er bovendien bij dat ze rap zou komen. Wij treden dit bij en kijken nog even om, want er ligt nog wat op de plank. Dit lijstje hadt u nog tegoed.

Muziek moet je beluisteren, maar er over lezen kan ook geen kwaad.

10 Greendale – Neil Young – James Mazzeo
9 Harp Beat Rock Gazetteer of Great Britain – Compiled by Pete Frame
8 Led Zeppelin A visual Documentary – Paul Kendall
7 Led Zeppelin revealed – Jason Draper
6 Songs from a Dutch tour – the book (met CD) – Chip Taylor
5 When giants walked the earth: A biography of Led Zeppelin – Mick Wall
4 It ain’t easy Long John Baldry and the Birth of the British Blues – Paul Myers
3 Jack Bruce composing himself – Harry shapiro
2 Follow the music (Elektra story) – Jac Holzman
1 My white bycicle – Joe Boyd

Wanneer ik het nu opnieuw bekijk kan ik slechts vaststellen dat de boeken nauw aansluiten bij de collectie muziek die ik vooral de laatste jaren heb opgebouwd. Een top tien waarin de eerste periode van de jaren zestig volop aan bod komt. De periode die door Amerikanen steevast wordt omschreven als de British Invasion. Al ging die ‘invasie’ mooi door in de tweede helft van de sixties. Ja, zelfs tot 1975, waarna de Britten zich met het uitbarsten van de punkbeweging voorgoed terugplooiden op hun eigen zichzelven. Het kwam nooit meer echt goed. Op wereldschaal, al zullen aanhangers van U2, Blur en Oasis dit ongetwijfeld betwisten.
De eerste twee plaatsen zijn ‘voorbehouden ‘ voor My White Bycicle en Follow the Music, die ons een kijk achter de schermen gunnen. Jac Holzman die ons de Elektra story brengt (Doors, Love, Butterfield). Stuk voor stuk artiesten die quasi tijdloze muziek aan de groeven hebben toevertrouwd. Een aanrader voor wie meer achtergrond info zoekt over de westcoast periode uit de jaren 60 en 70. De topper is wel de biografie van Joe Boyd, die wanneer je hem mag geloven, een paar keer de kans van zijn leven heeft laten voorbijgaan. Abba, om maar iets te noemen. Boyd was in touw met de Hepstars waarin Benny zich bewoog. Boyd was diegene die: nog aan de wieg heeft gestaan va de UFO club waar een jonge Pink Floyd zijn duivels ontbond. Hij was ook verantwoordelijk voor het naar Engeland brengen van interessante blues mannen en vrouwen, waar jonge gasten als Clapton, Page en Beck maar al te graag naar gingen luisteren en stelen met hun ogen. Voor hen de openbaring en het beste wat hen kon overkomen. Ook al hebben enkele Duitsers hier behoorlijk wat aan in de pap te brokken gehad. Zie de drie DVD”s over de AFBF concertreeksen tussen 62 en 69.
My white bycicle, goed voor een hit van de groep Tommorrow (later gecoverd door Purple followers Nazareth) verhaalt verder de stories van twee figuren die in de business niet echt aankonden, Sandy Denny en Nik Drake, ondanks wat Boyd voor hen deed en betekende, of misschien toch te weinig deed. Who knows?
De man verdween inde filmbusiness tegelijk me(met het einde van de droom noch voor 1975.
Op drie en vier twee boeken over muzikanten die deze Britse blues scene van binnenuit hebben beleefd. Long John Baldry en jack Bruce. Baldry was in Engeland de contactman van Willy Dixon die Amerikaanse obscure blues artiesten meebracht naar Engeland, waar ze meer gewaardeerd werden dan in hun thuisland. Bruce, klassiek geschoold, en helemaal: niet echt bevriend met Ginger Baker, met wie hij speelde bij Graham Bond en later Cream Hij zou solo ook nooit meer scoren zoals tijdens de hoogdagen van de eerste supergroep in de tweede helft van de sixties. Cream was op persoonlijk vlak geen hechte band, en viel snel uit elkaar, op muzikaal vlak een gat openlatend waarin vooral Jimmy Page maar wat graag sprong met zijn op de restanten van de Yardbirds muziek gebouwde Zeppelin. Waarmee we rimpelloos belanden bij een drietal boeken over Led Zeppelin die onze boekenplank completeerden het afgelopen jaar. A Visual Documentary is een dag voor dag overzicht et veel foto”s. Een table top format net als Revealed zijn dit boeken die meer voor het oog zin bedoeld.
‘When giants walked the earth’, alweer een definitieve biografie. Om te beginnen, leest het vlot. Maar er zijn er betere geschreven. En of ook dit boek de definitieve waarheden naar boven spit blijft een open vraag. Deze biografie haalt haar mosterd bij eerder verschenen boeken zoals Hammer Of The Gods, en het boek van Richard Cole, Stairway to heaven: Led zeppelin uncensored. Ook bij het knappe boek van Ritchie Yorke Led Zeppelin: the Definitive Biography, allen in onze rekken.
Het gedeelte over Alisair Crowley is interessant leesvoer voor fanaten maar stukken minder interessant voor de doorsnee fan die het bij Zeppelin muziek houdt. Deze biografie, recent als ze is, covert ook de laatste uitspattingen van de band, tot en met het O2 concert en Page die de laatste Olympische Spelen mee mocht afsluiten.
Eenzaam tussen deze drie boeken prijkt Songs from a Dutch Tour van Chip Taylor. Taylor van wie we zowaar de gehele catalogus bezitten (zie Trainwreck Records via Internet). is deze zijde van de oceaan zeer geliefd. Vooral in Holland en Duitsland waar hij regelmatig concerten geeft. Zie bij vorige lijsten zijn concert met Carrie Rodriguez in de Ruhr …. Taylor still a Wild Thing.
Het prachtig uitgegeven Greendale (Neil Young) boek (gekocht voor 2,5 euro) verdient terecht een tiende plaats in dit overzicht.
Mocht je ooit Engeland willen doorkruisen op zoek naar oorden die gelinkt zijn aan de rock scene dan moet je zeker de Harp Beat Rock Gazetteer van GB meenemen. De kaft oogt als een van die zwarte materiaal boxen die je op de podia ziet voor en na een geslaagd concert.
Ook in 2010 regelmatig een Brits muziekblad tot ons genomen. Zij het dat het niet steeds om hetzelfde blad ging. We lieten ons leiden door de inhoud en sprongen van Mojo naar Uncut over Record Collector naar Classic Rock Toch ook tweemaal het hier minder gekende Shindig mee geritst. Een blad dat zich voornamelijk concentreert rond sixties en early seventies pop bands. Zeg maar de periode Holzman- Boyd. Bekende en obscure bands. Vaak was de reden die ons tot aankoop van een blad dwong, een cover van Page of Plant of Clapton en zelfs een keer Hendrix.

Het oog wil ook wel wat.

De DVD lijst.
The American Folk Blues Festival 1962-1969 – Volume Two
The boat that rocked – film G
Good evening NYC – Paul McCartney
It might get loud – Page, Edge, White
The American Folk Blues Festival 1962-1969 – Volume One
Led Zeppelin the ultimate review (3 dvd) – Led Zeppelin
Imagine – 2disc special edition John Lennon
The American Folk Blues Festival 1962-1969 – Volume Three
The space within US – A concert film Paul McCartney

Muziek DVD’s daar gaan we nooit echt naar op zoek. Komen we ze echter tegen dan laten we ze zeker niet liggen. Een uitzondering maakten we op deze regel voor ‘It might get Loud’ en ook voor ‘Good Evening NYC’. De driedubbele Zeppelin box lachte ons toe op de platenbeurs in Heist-Op-Den-Berg, en Image, in dubbel DVD uitvoering, werd zowaar als bijlage verkocht bij Knack.
De drie AFBF DVD’s konden we bijeensprokkelen in de de Gentse Mediamarkt. Meer dan de moeite waard, en een formidabel tijdsdocument, dankzij de Duitse televisie. Ook de VRT bezit dergelijke opnamen zij het goed verscholen in zeer oude voor de rest vervelende uitzendingen van Tienerklanken.
De driedelige cassette met nog maar eens de Zeppelin story (overigens zeer goede beeldkwaliteit en geluidskwaliteit) mag er zijn. De derde” DVD bevat geen interviews of historiek maar een compleet concert uitgevoerd door een kamerorkest, Zeer ontspannende Zep muziek. ’t Is eens iets anders maar vooral knap. We love it.
The ‘Boat that rocked’ vindt je soms nog tussen de uitverkoop DVD’s in een Boekenvoordeel winkel. Het verfilmd verhaal van de zeezenders. Geen zoveelste serie interviews met ex-dj’s, maar een film waarin men tracht de geschiedenis van piratenradio te doen herleven.

Life on the road.

Af en toe kwamen we in 2010 ook buiten. Ondermeer voor de puike tentoonstelling Dolen van Michiel Hendrix, begin van het jaar in het Antwerpse fotomuseum. In Aalst kozen ze Prins Carnaval en in Dendermonde liep het Ros Beiaard door de straten. We staken af en toe onze regiogrenzen over waar molens te bekijken vielen. Schouwen-Duiveland, Cambridge en jawel ook dit keer weer Wales. Wat ons naadloos brengt bij enkele gratis muziekconcerten waar we al dan niet toevallig bij verzeilden. In Tenby in Wales, in een klein café vlak bij het haventje, dronken we een glas en genoten van Ella Guru.

Een aanstekelijk duo waar we het later nog wel eens over zullen hebben. Bekijk de joetjoeb filmpjes van de bewuste avond op 24 augustus, en geniet mee van ‘When the Levee breaks’ en ‘Give me one Reason’ van Tracy Chapman. Ook gratis en bij de zee waren we op een regenachtige avond tijdens Kneistival. De Kreuners in maatpak gestoken, speelden Kreunersmuziek, net zoals ze dat al deden in 1978 in het voorprogramma van de Pretenders in de AB. De drive is er nog steeds. De hoofdact was Canned Heat. Een echte Heat deze keer, en niet Fito De La Parra met een generatie jongere honden rond zich. Nee, dit was quasi de Woodstock band inclusief Harvy Mandel, ’the snake’, Larry Taylor en Dale Spalding. Het was dan ook een plezier om Mandel te zien soleren, naast De La Parra en Taylor. Meer van dat. Zeker als het dan ook nog gratis mag zijn. Ook al gratis, of toch bijna, indien we de prijs van de aan te kopen Knack meetellen, was de extra vooropening dag van het Dranouter festival, met Absynth Minded en Gorki. Twee vliegen in een klap waren het voor ons. Eindelijk eens aanwezig op het Dranouter festival en een kans om wat nieuwe Belgische muziek te leren kennen. Absynth bedoelen we. Gorki kenden we allang, en toegegeven het was weer goed. In het najaar sloten we af met een topconcert van Jeff Beck in de AB. Lang geleden overigens dat we de AB nog aandeden. Beck bracht er zijn laatste CD aangevuld met enkele klassiekers uit zijn repertoire. Zeker geen herhaling van zijn passage in Peer een jaar eerder. Ook de band was verschillend. Deze keer geen Tal Wilkenfeld, al imponeerden Beck’s medestanders toch ook weer hier. Hij weet ze te kiezen. En dan zouden we jullie nog moeten verteld hebben over het Concert van Robert Plant in het Koninklijk Circus, maar dat ging jammer genoeg niet door vanwege enkele herschikkingen in zijn toerschema. Het intieme Koninklijk Circus werd geruild voor een stadium in Parijs. Nee dank, u. Wij wachten op de Band of Joy. Ze kunnen niet in Amerika blijven wonen, en intussen is er uiteraard ook joetjoeb.

Een overzicht samenstellen van de aangekochte boeken kan. Deze in een lijstje onderbrengen, dat is teveel gevraagd van het goede. Daarom deze opdeling in historiek, met afzonderlijk aandacht voor lokale heemkundige geschiedenis, boeken in verband met muziek, molenboeken en de reguliere boeken. In een samengestelde lijst zouden de boeken over muziek en de molenboeken de lijst helemaal vertekenen.

’t Is uit de geschiedenis dat men leert.

14 Historische plaatsen in de lage landen Prof dr. A.F. Manning en Prof dr. M. De Vroede

13 Kruisvaarders Thomas F. Madden

12 Geschiedenis der Kruistochten Gustave Doré

11 1302 en de gevolgen

10 The timeline of Medieval Warfare Phyllis G. Jestice

9 De Tempeliers Marylin Hopkins

8 Vilain XIIII Piet Lenders

7 Klein Duitschland Dirk D’Haese

6 Discovering Roman Britain Andrew McCloy and Andrew Midgley

5 Het Aalsterse tijdens de Oostenrijkse successieoorlog (1740-1748) een tijdsbeeld Marnix Cherreté

4 An illustrated history of Britain David Mcdowell

3 Edward III Monarch of Chivalry Bryan Bevan

2 Before the black death Bruce M.S. Campbell

1 The time traveller’s guide to Medieval England Ian Mortimer

Wat betreft de ‘echte’ historische boeken valt al direct op dat onze interesse vooral gaat naar de middeleeuwen zowel bij ons als in Engeland. Een aantal boekjes sluit aan op onze zoektocht tijdens de vorige zomervakantie in Wales naar sporen van onze Vlaamse aanwezigheid aldaar. O. a. Wizo the Fleming die na 1066 zich daar vestigde en van wiens aanwezigheid men er nog kasteelrestanten aantreft. Edward de 3e speelde een grote rol in de verhuis van Vlaamse wevers naar ‘Little England Beyond Wales’ omstreeks 1300. De periode ‘Before the black death’, zeg maar een andere kijk op de waanzinnige 14e eeuw. De benadering van Ian Mortimer om een reisgids te maken over de middeleeuwen is leuk en het leest ook makkelijk, al heb ik het zeker nog niet uit. Pas op 5, 7 en 8 vinden we enkele boeken over de geschiedenis dichter bij ons. ‘Klein Doschland’, was ooit de naam die men aan Lede, bij Aalst, gaf omdat er zich indertijd een pak Duitsers waren gekazerneerd in o.a. het nu ter ziele gegane ‘kasteel van Mesen’. Ook de oorlogsburgemeester zal er niet vreemd aan geweest zijn dat men Lede deze bijnaam gaf. 6 en 8 handelen over de ongewoon boeiende periode uit de tweede helft van de 18e eeuw. De periode waarin ook de molenaars op de Nieuwerkerkse windmolen actief waren en ze allerhande inscripties in de meelbak kerfden. Waar ligt het verband? Deze literatuur helpt ons in onze zoektocht. Lagen de Tempeliers of dan toch de Kruisvaarders aan de oorsprong van onze windmolens? Nu ik tijd heb is het aangenaam lezen in literatuur over dereglijke onderwerpen.

Geschiedenis ‘in het klein’.

10 Kultureel jaarboek 1980 Prov. Oost-Vlaanderen

9 Inleidende nota over de Lijst de Heerlijkheden van oost-Vlaanderen Jos Denys

8 Kijk op Erondegem Etienne De Wint

7 Geel boekje – de grOOte kuis 2011 Draekenieren

6 Kludden Aalst

5 Landbouw in Brabant en Vlaanderen in het midden van de 17e eeuw Richard Weston

4 De mens, het erfgoed Spel van geven en nemen Patrick De Rynck

3 Provinciaal Openluchtmuseum gids Botrijk Mark Laenen

2 Abdijen-abc Dirk Hanssens

1 Amylum, de oudste Aalstenaar M. Verleysen

Streekgeschiedenis en ander materiaal om onze eigen geschiedenis beter te documenteren vonden we ook dit jaar weer in tal van heemkundige tijdschriften, zoals Ons Heem en in Het Land Van Aalst. In enkele jaarboeken van het Scheldeland en de Gaverstreke. Meer kennis opgedaan over onze veroverde gebieden in Frankrijk dankzij de Zanekin uitgaven. Info uit Wettelijke Passeringen, Gezinsreconstructies en boekjes over Oude Oost-Vlaamse huis- en hoevenamen. Het Kultureeljaarboek uit 1980 bevat een schat aan info over molens. Intressant om lezen is zeker hoe het er aan toeging in onze landbouw in de streek van Lokeren en Brabant tijdens de 16e eeuw en dit dan nog gezien door de ogen van een Engelse bezoeker. Hij zal vast en zeker een aantal technieken meegenomen hebben naar East Angglia. De topper afgelopen jaar was toch wel een, voor geen geld, gevonden Kringloopwinkel vondst over Amylum, de oudste inwoner van Aalst. Een boek dat mooi aansluit bij onze molenbib in opbouw, want in Aalst is er al bij al niet meer zoveel overgebleven dat verwijst naar de vroegere graancultuur. Leuk detail, enkele dagen later lag een ander exemplaar bij de Slegte in het uitstalraam voor de ronde som van 45 euro. Ook al bij dezelfde Slegte gevonden: een kijk op Erondegem met tal van oude foto’s . Ter gelegenheid van de monumentendag werd een mooi boek uitgegeven over de verschillende soorten erfgoed. Materiaal over de heerlijkheden van Aalst, of hoe onze streek er vroeger uitzag, en aan wie ze zoal toebehoorde. De gidsen over Abdijen en over Bokrijk leveren een leidraad bij ons verleden.

De reguliere lijst.

20 Bossen en wouden Marc De Coster Jean-Paul Herremans

19 Calorieëntafels tabellen v/h omzetten Spitzer -Hettinger

18 Wandelingen door het land van het Stromende Water Jean-Michel Ugeux

17 Verlaag je cholestorol in 60 dagen Netsense bvba

16 The West Country Eclipse 11 august 1999 Patrick Moore

15 Wandelen in versterkte steden Philippe Bragard, Johan Termote, John Williams

14 Het bouwbedrijf in de Lage Landen tijdens de Middeleeuwen A.L.J. Van de Walle

13 Ipod en Itunes tips en trucs Kris Merckx

12 Het niet-officiële Ipod boek E.F. Engelhardt

11 The two of us My life with John Thaw Sheila Hancock

10 Hoe begin ik een bed & breakfast? Erwin De decker

9 Get to the top on Google David Viney

8 Joomla!-templates ontwerpen 2e editie Van Duuren Media

7 Ipod Fully loaded Andy Ihnatko

6 Servire’s encyclopaedie Werktuigbouwkunde prof. Ir. F. Westendorp

5 Hightech machines 19e eeuw Stefano Delprete

4 Middeleeuwse techniek Prof dr. Ir, R. J. Forbes

3 De bouw van een kathedraal Jean Gimpel

2 Vertellingen van de Pelgrims naar Kantelberg Geoffrey Chaucer

1 Nordurferoin mikla Jan Peremans

Buiten categorie schafte ik tijdens de Bredevoortse boekenmarkt op tweede paasdag een plastic tas gevuld met boeken over Belgische en Vlaamse onderwerpen aan, met de bedoeling ze later ‘nog wel eens te verlappen’ voor iets meer dan de paar euro’s die het hele zooitje koste. Nederlanders kennen dus nog het woord dumpen als het moet. Vul maar een plastic zak, maar let op hij mag niet scheuren en alles moet er in kunnen. Al kan het ook dat de inhoud vroeg of laat in een of ander containerpark terecht komt. In deze lijst vergeten we ook even de in onze kringloopwinkel aangeschafte boeken en beperken we ons tot het betere werk. Al heb ik ook Chaucer’s vertellingen van de pelgrims naar Kantelberg zeer goedkoop aangeschaft. Deze pocketuitgave bevat een aantal vertellingen, maar echter niet de vertelling van de Meier en de Molenaar, waardoor het dus als molenaarsboekje niet kan meetellen. Topscore voor het reisverslag in dagboekvorm van Jan Peremans. Dit was ook al een vondst bij de Slegte. Het betreft een boek dat waarschijnlijk werd uitgegeven in eigen beheer want ISBN nummers zijn ver te zoeken. De merkwaardige titel en de man die op de omslagfoto voor een of andere schuur zit zorgen er niet direct voor dat dit een besteller is geworden. ‘Nordurferoin mikla’, vertelt over een periode van meerdere jaren waarbinnen de auteur te voet door Europa trekt. Van uit de omgeving van Leuven eerst naar het zuiden, Compostella, en vervolgens over de plas dwars door Zuid Engeland om over de Severn verder te vervolgen via Offa Dyke’s pad naar Noordelijk Engeland. Verder via Rotterdam waar onze wandelaar een tijd vertoeft als consul, naar Duitsland, Denemarken, Noorwegen om te eindigen in Ijsland. De man heeft ongelofelijk veel aandacht voor bomen, planten en vogels. Ik heb het gekocht omdat ik, na wat geblader, vooral geintresseerd was in zijn tocht langs de grenzen van Wales en Engeland. Op plaatsen 3 tot 6 weer een hoop werk in het kader van verder onderzoek naar het ontstaan van de eerste staakmolens. Het kan nooit kwaad om wat literatuur te verslinden over kathedralenbouwers en over de technieken die ze in die tijd, de vroege middeleeuwen gebruikten. Een blik op de machines uit de 19 e eeuw geeft ons vooral een beeld van de verdwijnende middeleeuwse technieken. Volgen enkele ICT- gerichte boeken. Werkboeken om in de toekomst zowel onze websites, als onze blog- en fotosites eens goed onder handen te nemen en te moderniseren. Meer kennis over Ipod kan ook nooit kwaad. Tot slot op 10 een handleiding voor het inrichten van een B&B. Wie weet richt ik ooit nog, privé voor mijzelf, mijn eigen b&b in. De ruimte en de mogelijklheden zijn er. Verder treffen we zelfs enig echt leesvoer aan . Een biografie over Morse, de echte dan. Nog meer Tips en trucs voor de Ipod. De beste uitvinding van de laatste 100 jaar, want het laat mij toe fietsend langs de Schelde op een behoorlijk goede manier te genieten van mijn veel te grote muziekcollectie. Wandelen in versterkte steden rondom de Noordzee voert je langs Noord Frankrijk, door onze veroverde gebieden, door Kent, en uiteraard West Vlaanderen tot Zeeland. De verdere top twintig lijst wordt vervolledigd met nuttig werk over gezondheid natuur en beentje- strekje materiaal.

Molenliteratuur.

30 Willingham mill

29 De hertogelijke wind en watermolens binnen Zevenaar

28 Woollen mills

27 Hellevoetsluis ‘Tik van de Molen’ H.C. Geuze

26 A guide to Sarre Windmill Guide

25 Le Meunier de Paris Somogy Editions d’Art

24 Arnhem museum

23 England’s vanishing Windmills A.E.P. Shillingford

22 De Gelderse molen Jaargang 1988 1, 2e

21 The Windmills of Thomas Hennell Alan Stoyel

20 The Watermills of east Malling and Wateringbury streams Michael J. Fuller

19 De la mule-Jenny à l’ordinateur Maurice Leclercq

18 Duitse watermolens

17 Zuid Hollandse molens

16 Wind- en watermolens Provincie Antwerpen Paul Hendriks

15 32 Nederlandse molens in het landschap Leen Molendijk

14 Alte Mühlen im Münsterland Alois Schwarz – Bernhard Fritsche

13 Limburgse Windmolens in heden en verleden Werner Smet – Herman Holemans

12 The Windmills of Kent Jenny West

11 Museumgids Provinciaal domein Puyenbroeck Molenmuseum Peter Wezenbeek en Etienne Dhondt

10 Een molenvriend 1871 – 1951 Pieter Boorsma

9 Essex windmills Millers & Millwrights Kenneth G. Farries

8 Windmills of Anglesey Barry Guise and George Lees

7 Oost-Vlaamse watermolens Bauters-Buysse

6 Molens Routes, historie en achtergronden ANWB fietsgids

5 Les Meuliers Meules et pierres meuliéres dans le bassin parisien Agapain

4 De Molens van de Zwalm Frans Verlaeckt

3 Windmill land Allen Clarke

2 Dictionnaire historique et technique du moulin dans le Nord de France Yves Cautant

1 De standerdmolen Erik Tijman, Jan Scheirs zn Dick Zweers

Op vlak van molenboeken was het een goed jaar. Wat zeg ik? Meer dan een goed jaar. Ook een behoorlijk duur jaar. We schaften naast enkele nieuw verschenen boeken, een pakket tweedehands materiaal en zelfs enkele archiefstukken aan. Deels aangeschaft te lande, en deels aangeschaft in het dichtbijgelegen Albion. Toch viel de vangst in Hay-on-Wey dit jaar wat tegen. Hay-on-Wey, biggest booktown in the world. Je moet er toch tenminste een keer per jaar naartoe kunnen gaan. En dat hoeft zelfs niet uitsluitend voor boeken te zijn, want je kan er bijv. ook genieten van de natuur in de Brecon Beacons. Genieten van de zuivere lucht in dit rustige bergdorpje, even voorbij Abergavenny en de Black Mountains, op weg naar Brecon waar jaarlijks een van de grootste jazzfestivals ter wereld plaatsgrijpt is een aanrader. Al is rustig mogelijks wat overdreven. ’s Zomers staat de ruime parking reeds van in de voormiddag overvol, en is het vaak aanschuiven in sommige piepkleine winkeltjes. Een paar jaar geleden hadden ze hier tijdens hun boekenweek, in mei, niemand minder dan Bill Clinton nog te gast. En toch is het geen Engelstalig werk dat met onze ‘gouden pen-prijs’ mag gaan lopen maar integendeel een goed Nederlands uitgegeven boek. Zeg maar een standaard werk over de ‘staakmolen’ die boven de Moerdijk ‘standaardmolen’ wordt genoemd. Het meesterlijke boek van Yves Coutant, een ‘dictionaire’ met molentermen uit vroegere eeuwen is verdienstelijk tweede. Coutant incasseerde reeds de I.J. de Kramer Pijs 2010 van Tims (*). Het is een behoorlijk duur boek. Gelukkig heb ik hiervoor kunnen putten uit de giften van mijn oud collega’s. Bijeengeschraapt naar aanleiding van mijn vlucht op de werkvloer, nadat de crisis als een bom was ingeslagen in de financiële wereld in 2008 2009. Waarvoor dank. Windmill land op drie dateert uit 1936 en behelst een aantal verhalen over omzwervingen langs molens in minder gekende Noord-Engelse contreien. Eerder zeldzaam. Ter gelegenheid van de opening van de gerestaureerde Zwalmmolen in Mu kzwalm werd door de hemkundige kring een mooi overzich uitgegeven over de hudige en verdwenen molens uit deze fusiegemeente. Helemaal in de trant van het twee jaar eerder verschenen werk rond de Herzeelse molens. Een vijfde plaats reserveren we voor een studie over molenstenen uit La-Ferté-sous-Jouarre, het mekka van de molenstenen noord-oostelijk van Parijs. Fietsen in Nederland van molen naar molen. De ANWB zorgde voor een knappe handleiding. Nog maar eens het Bauters-Buysse boek over de Oost-Vlaamse watermolens gekocht. Kan altijd van pas komen. En net voor het Pieter Boorsma boek, gekocht in boekenstad Bredevoort helemaal in de Achterhoek, treffen we nog twee streekgebonden molenboeken aan, beide gekocht in Wales. Windmills of Anglesey is een must, want er blijft daar nog slechts een werkende windmolen over. Informatie over wat er ooit was is dus meer dan nodig. Essex windmills, Millers & Millwrights is een deel uit een serie van 5 boeken over het molenrijke Essex. Aangeschaft op de boekenzolder in Llangollen (spreek uit Lang-gouflin). Tussen plaats 10 en 20 bevindt zich een reeks werken die een mooie staalkaart van onze omgeving laten zien. Molenboeken over Limburg, Kent, Münsterland, Antwerpen en Zuid-Holland. Aandacht voor de ‘spinning Jenny’ die over de plas werd gebruikt in verder ge-evolueerde watermolens. Het Engelse woord mill voor molen is over de plas samen met de industriële revolutie mee overgegaan op ‘fabrieken’ ontstaan uit vroegere molens, waardoor een fabriek vor altijd een ‘mill’ is gebleven. Het betreffende boek handelt over de jenny’s in Frans-Vlaanderen. De molenboeken over East Malling en Kent en het onvolprezen Windmill Land trof ik allevier aan in twee verschillende winkeltjes in Machynlyth. De vroegere hoofdstad van Wales, waar wanneer je geluk hebt je nog wel eens een Robert Plant tegen het lijf kunt lopen in de lokale ijzerwinkel, zoals de shopkeeper mij ooit meedeelde. Hij heeft daar een ‘doeningske’ in Artists Valley. Ook Bron-Yr-Aur ligt er op een steenworp vandaan. En deze laatste gedachte brengt ons dan weer naadloos bij het overzicht van de aangeschafte muziekboeken, waarover morgen meer.

(*) Tims = The International Molinological Society.

Cultuurverschillen tref je overal in de wereld aan. Zo is het in Vlaanderen heel normaal dat er tot eind januari nieuwjaarswensen worden gedeeld. Wie Engeland een beetje kent weet dat men daar de beste wensen voornamelijk verstuurd in december. Engelsen durven je reeds hun wensen toesturen op 1 december. Het lijkt er soms op of ze willen de eersten zijn.

December is ook doorgaans de maand waarin al onze bladen vol staan met lijstjes en overzichten om horendul van te worden. Een jaar moet voorbij zijn om er op terug te blikken. Januari is hiervoor de uitgelezen periode. We zijn nog niet ver genoeg gevorderd in het jaar om er al echt van te genieten. En anderzijds willen we ontsnappen aan de winterblues, die zijn hoogtepunt kent op de derde maandag van januari. De zogenaamde Blue Monday.

Wij hebben in 2010 weer veel te veel gespendeerd aan cultuur. Weer veel te veel CD’s en boeken op de plank bijgezet. Al moet ik toegeven dat het gehalte ‘had ik beter niet gekocht’ toch dit jaar zeer beperkt is gebeleven. Maar wat wil je? Hoe vaak sta je niet voor een uitzonderlijk aanbod. Je vindt niet elke dag een sublieme bootleg van The Firm, of een perfecte verzameling van Elmore James of Sonny Boy Williamson. Laat staan een molenboek uit 1936 waarin je kennis maakt met ongekend molengebied in Noord-Engeland.

Ik heb voor het gemak de cd’s opgedeeld in enerzijds een vakje Classic Rock en anderzijds een vakje ‘Alternatief’. Binnen dit laatste vak komen Jazz, Blues en Rock and Roll aan bod. Een snelle blik leert mij dat ik ook in 2010 een aantal ‘recente werkjes’ heb aangeschaft.

Alweer een mooie staalkaart van wat mij (nog) beroert de dag van vandaag in de muziekwereld. Loop even mee langs de plank met CD’s, DVD’s en boeken over muziek. Morgen lopen we dan wel langs de boekenplanken met al de overige boeken.

Alternatieve genres: een twintigtal items.

Bij de alternatieven krijgen we op

Maanzin album nr 1 – Pieter Embrechts

Hellbound train live 1969-1972 – Savoy Brown

Traneing in – John Coltrane

The art of – John Coltrane

Dealing with the devil – Compilation

All that blues – Compilatie

The rough guide to Blues and beyond + CD Nuru Kane – Compiled by Nigel Williamson

The early years (2cd) – Cliff Richard

Solid Bond – Graham Bond

Son House & Kings of the Delta Blues – Son House & Kings of the Delta Blues

Unsquared Concert – Jon Lord

John Mayall plays John Mayall – John Mayall

Jazz Rag Live at Abersoch Jazz Festival – Jazz rag

10 Blues and Ballads – Lonny Johnson with Elmer Snowden

9 Why should I cry – Lonny Johnson

8 Right to sing the blues – Long John Baldry

7 Dark and Dreary – Elmore James

6 Birds of fire – Mahavishnu Orchestra

5 The Complete Blue Horizon Sessions – Top Topham

4 Peter plays the Blues the classic compositions of Robert Johnson – Peter Green with Nigel Watson –Splinter Group

3 The best of Sonny Boy Williamson – Sonny Boy Williamson

2 The drum battle at JATP – Gene Krupa & Buddy Rich

1 The sky is crying – Elmore James

Clip

Elmore James met de CD’s ‘The sky is Crying’ en het dubbele anthology-achtige ‘Dark and Dreary’ mogen zeker voor wat mij betreft, tot de ontdekkingen van 2010 gerekend worden. Brian Jones was een fan en gelijk had hij, telkens wanneer hij het over Elmore James had. Elmo Lewis heeft de Stones niet in het spoor van Elmore James kunnen houden, en heeft daar stellig onder geleden. Dit zijn op en top goede bluesplaten ‘van voor onzen tijd’, die bovendien nog uitermate goed zijn opgenomen en geconserveerd. Hetzelfde geldt omzeggens ook voor Sonny Boy Williamson ‘de tweede’. Er was ooit in de jaren 30 nog een voorloper van deze Rice Miller. Eigenlijk de echte Sonny Boy die ooit ‘Good morning little schoolgirl’ op de wereld losliet. Alleen al door dit nummer bestaat er nogal wat verwarring rond beide Sonny Boy’s. Rice Miller die zich dus ook Sonny Boy Williamson (de tweede) noemde (de eerste was toen al overleden) kwam in de vroegere jaren zestig vaak naar Engeland waar hij toerde en optrad met o.a. Animals, Yardbirds, en tal van anderen uit het toenmalige blues circuit. Schoolgirl, het nummer dat dus niet van hem was stond wel vaak op de setlist. Deze best of bevat nummers uit de studioplaten die hij ooit uitbracht. De derde plaats voor Krupa en Rich stamt uit 1952 toen ze optraden in JATP (Jazz at the philarmonic). De plaat verscheen pas enkele jaren later. Op deze plaat tref je de ‘oerdrumsolo’ aan, die later voor veel drummers als het ware de basis vormde voor hun solo’s. Wees maaar zeker dat Brian Bennett van de Shadows en alle latere kloppers dit in hun discotheek hadden steken.

Aandacht voor Peter Green die hier subliem de songs van Robert Johnson een beurt geeft. Een eigenaardigheidje is wel dat wanneer Clapton hetzelfde doet, hij daarmee meteen een top cd aflevert die genoegzaam bekend wordt. Green blijft met zijn werk integendeel in de obscuriteit en kan niet uit de duistere hoeken van de muziekbusiness treden.

Een vijfde plaats voor Topham. “Voor wie?” mag je nu al uitroepen. Topham is de enige gitarist ter wereld die zich de titel mag toe-eigenen van ‘originele gitarist van de Yardbirds’ te zijn. De voorloper van het triumviraat van Engelse gitaristen. Inderdaad Topham is de Pete Best van The Yardbirds. Pas toen hij er uitstapte en Clapton zijn plaats innam braken ze door. Topham nam nadien nog een aantal platen op voor Blue Horizon die hier verzameld werden. Hij heeft niet het talent van de drie andere, wat niet wil zeggen dat hij niet goed is. Integendeel. Er lopen andere prutsers op deze aardbol rond die af en toe (wat zeg ik, al te dikwijls) een gitaar omgorden.

Ook Mahavishnu Orchestra vrij goedkoop op de kop kunnen tikken. Tijdens het beluisteren van deze plaat flitsten we even terug naar Jazz Bilzen. Long John Baldry trof ik aan in een van die platenshops waar ik nog regelmatig kom. Een van de weinige echt goede tweedehands winkeltjes. Zoek het niet direct want het ligt ergens goed verscholen in Chester. De laatste keer dat ik er langs kwam trof ik er werk aan van Long John Baldry en Tim Rose. Een jaar geleden ook nog een curiosum Cd met 27 verschillende versies van Stairway.

Op mijn zoektocht naar de echte wortels van de blues heb ik dit jaar Son House en Lonny Johnson gekocht. Bij Johnson is het uitkijken want er is echt zeer veel materiaal van hem op de markt. Zij het dat een pak daarvan ‘crooners stijl’ nummers bevat, wat op zich niet betekent dat deze minder goed zijn. Wij zoeken het toch meer bij de gitarist Johnson.

Classic Rock:

Over naar de reguliere CD’s die afgelopen jaar onze rekken vervolledigden, en waartussen we toch zelfs enig recent materiaal aantreffen. Een selectie uit een lijstje van ongeveer 50 stuks. Totaalprijs: een slordige 300 euro, wat prijs/kwaliteit gezien nog niet eens zoveel is zou ik schrijven, mocht dit voor een publikatie bedoeld zijn in een of ander consumententijdschrift.

Ik was deze zomer in Engeland en Wales toen de eerste tracks van Band Of Joy op de radio kwamen. Iets waar ik mij gelukkig om prijs, want de radio hier bij ons is toch maar een pot drek. Uiteraard met uitzonderding van Classic 21, en enkele losse programma’s hier en daar verspreid over de andere zenders. Wij blijven dan ook genoodzaakt om zelf onze discotheek verder aan te vullen.

The Concert for Bangla Desh – George Harrison

This was – Jethro Tull

Lost and Found – David Byron Band

From a Dutch tour – Chip Taylor

The Best of The BBC Recordings – Fairport Convention

Three week hero – P.J. Proby

Last train to Memphis – Bobby Charles

The Complete recordings from 1957-58 – The Attack

Live at the Troubadour 1969 – Tim Buckley

Days of Future Passed – Deluxe Edition – The Moody Blues

Live in Glasgow – Paul Rodgers

Pink Moon – Nick Drake

Rockferry Deluxe edition – Duffy

Wonderworld (remastered) – Uriah Heep

Singles Plus – Manfredd Mann

Fork in the road – Neil Young

Wavelenght – Van Morrison

Tommy – Deluxe Edition – The Who

De 20 grootste successen – TVCD – Jaques Brel

Led Zeppelin II – Led Zeppelin

10 Haunted – Tim Rose

9 Wild Thing – Songs of Chip Taylor – Diversen

8 Five leaves left – Nick Drake

7 Good evening NYC – Paul McCartney

6 Moments from the theatre (live) – Dan Penn – Spooner Oldham

5 King Biscuit Flower hour presents – The Steve Miller Band

4 Radioactive ( a sound board recording) – The Firm

3 Le Noise – Neil Young

2 Emotion & Commotion – Jeff Beck

1 Band of Joy – Robert Plant

Official site Plant

Jef Beck gaf er opnieuw een technische lap op met zijn Emotion & Commotion en bovendien kwam hij dit nog even naspelen in een tjokvolle, uitverkochte, AB (dat we dit nog mogen beleven). Beck slaagt er nogsteeds in om zijn gitaar, tremelogewijs, te laten zingen. Hij is momenteel op een punt gekomen waarbij hij zich omzeggens alles kan permiteren. Dit dankzij de schare trouwe volgers die hij opbouwde, op de hem eigen, eigenwijze manier. Geen compromissen. En in feite kunnen we over de nummer drie bijna hetzelfde zeggen. Ook Neil Young sluit geen compromissen, al heeft hij zich deze keer voor Le Noise laten bijstaan door Daniel Lanois, die andere Canadees. En het resultaat mag er zijn . Een solowerkje dat deze keer werd opgebouwd rond de elektrische gitaar van Young, waardoor het dus zeker geen ‘Harvest’-achtige plaat is geworden. Uitkijken dus naar een volgende toernee van Young met of zonder Crazy Horse. Want dat hij deze nummers nog wel ooit in een ‘aangekleder’ jasje stopt behoort tot de mogelijkheden.

‘Radioactive’ van The Firm was een echte vondst. Een moment de gloire in Heist-Op-Den-Berg. En dat was het zeker na toch wel enkele jaren zoeken. De eerste Firm lp was nog behoorlijk snel te vinden. Naar de tweede heb ik enkele jaren gezocht. Nog geen 3 weken na het op de kop tikken, voor amper 3,5 euro, vond ik deze prachtige opname (dubbel CD) van hun afscheidsconcert in Wembley. De opname werd gemaakt via het Soundboard van de mixingdesk, wat kwaliteit garandeert. Tijdens het tweede deel van dat concert gaat Page, voor het eerst na Zeppelin, nog eens los in het nummer ‘The Chase’ uit de soundtrack van Deathwish II waarin hij netjes zijn ‘Dazed en Confused’ truukjes, inclusief violinbow, heeft verwerkt. Groots. De band speelt overigens behoorlijk goed op de andere eigen nummers.

Volgen nog een stuk of wat heerlijke live platen. Eerst Steve Miller met een dubbelaar waar CD 1 een concert uit 73 bevat en CD 2 opnames uit 76. King Biscuit hour presents: Live from Shady Grove in Washington D.C, 1973 en The Beacon Theater, New York City 1976. Het laatste concert klinkt hechter De periode er tussenin lag Miller eigenlijk stil. Enkel in de zomer van 75 onderbrak hij even zijn lange winterslaap om in Engeland op het Knebworth festival mee het voorprogramma van de Floyd te helpen opvullen, bijgestaan door o.a. Dough ‘Cosmo’ Clifford ex-drummer van CCR. Dit was overigens een geslaagd en gesmaakt optreden. De volgende werd opgenomen in een Iers theater en is van de hand van ‘Spooner en Oldham’, de vroegere companen van Alex Chilton in hun Box Tops tijd. Hier laten ze hun eigen composities de revue passeren. Cry Like a Baby was een van hun bekendste.

Dat McCartney nogsteeds rockt als de beste getuigt de ‘Good Evening NYC’ CD en de bijgevoegde DVD. Er bestaan meerdere versies van dit pakketje. Wij kozen voor CD + extra DVD. Een must voor Beatlesfans, want deze live tournee kan beschouwd worden als een ‘promotietournee’ voor het geremasterde Beatles werk.

Op nummer acht, ‘Five Leaves Left’. De ontdekking die ik dit jaar mocht doen dankzij mijn Ipod: Nick Drake. Zijn Bryter Layter hadden we al een paar jaren, en toegegeven, nooit echt goed beluisterd. Ik heb Drake vroeger nooit gevolgd, en mij steeds, zij het verkeerdelijk, wat behoed voor de mogelijke hype rond zijn persoon.

Door dit jaar de biografie van Joe Boyd te lezen heb ik mijn mening drastisch moeten herzien, en ben ik warempel nog een fan geworden. Zij het spijtig genoeg 40 jaar te laat.

‘Wild Thing the songs of Chip Taylor’. Wie kent ze niet? Meer dan waarschijnlijk niet van hemzelf, maar van alle mogelijke andere uitvoeringen. Sommige zoals Wild Thing zijn zelfs in de auteursversie moeilijk te vinden omdat ze gewoonweg niet bestonden in de tijd dat wij ze vermoeden, maar pas jaren later aan het vinyl werden toegevoegd waardoor het lijkt alsof het covers zijn van bijv. The Troggs of Merilee Rush, of zelfs The Hollies. We krijgen ondermeer Storybook Children hier vooral bekend via de Hollandse Sandra en Andress, in de originele versie, naast originele versies van de reeds geciteerde Hollies, Merilee Rush enz…

Haunted van Tim Rose ook al opgepikt in de Chester shop, is zelfs een redelijk recente plaat. Live. Rose is intussen van het shouwtoneel verdwenen. Dankzij Morning Dew werden wij fan, lang geleden in de nu verafgelegen golden sixties. Ik herinner mij nog de ogenblikken aan de ‘Puitenvijver’ waar de transistors naast Honey van Bobby Goldsboro dit nummer aan de goegemeente prijsgaven, terwijl wij in de berm langs de vijver lagen en pretendeerden een of ander vak te blokken voor de examens van 68. ‘Walk me out in the morning dew my honey’…Rose zou later nog toeren in Engeland met een jonge John Bonham in zijn band die trouwens dat goedbetaalde baantje maar niet wou laten schieten voor de dwaze vraag van ene Page uit Londen om in de New Yardbirds te gaan spelen. Grin, grin…en toch wie weet was deze boerenzoon niet beter in de buurt van Kiddeminster gebleven, waar wij hem het afgelopen jaar nog in alle rust op een zonnige dag gingen begroeten.

Morgen meer met boek en deeveedee.